Dziewczyna z dzieckiem

agent provocateur, ok, kobieta z pasja , ktorej brakuje dla ciebie czasu ci nie pzreszkadza, ta z dzieckiem - bo ze wzgledu na dziecko mogla ci poswiecic mniej uwagi - juz tak. Widze w tym takie szowinistyczne prawo pierwszenstwa do maczania otworka. No jasne, bo z nasienia innego wyroslo dziecko.. jak z talerzem na ktory ktos napluje i mowi " to moje", no tak to nie "twoja rzecz" i pewnie bolalo cie , ze w tym dziecku tkwil akt wkladania penisa - nie twojego oczywiscie

nie. mnie nie interesuje ilu moja partnerka miała partnerów seksualnych. a brak czasu przez kobietę z pasjami też jest do czasu. albo jest gotowa na związek i wszystkie za i przeciw które on z sobą niesie albo nie stać ją na kompromis. wtedy niech sobie szuka kogoś na telefon. i niech dzwoni w przerwie między jej pasjami.

Ja tez bylam samotna mama, ciezko bylo poznac kogos normalnego, kogos kto zaakceptuje nie swoje dziecko, ale poznalam takie faceta nie oczekuje zeby je kochal, akceptuje to ze je mam i szanuje i to mi wystarczy, mysle ze z czasem milosc sama przyjdzie, dogaduja sie swietnie i sa wspanialymi kumplami.To zalezy od faceta sa tacy ktorzy potrafia zaakceptowac, moim zdaniem to tacy ktorym bardzo zalezy na danej kobiecie z dzieckiem, jesli facetowi nie zalezy i chce tylko poruchac to czy z dzieckiem czy bez nic z tego nie bedzie. Do samotnej matki ktora tu pisze, ale masz podejscie, wspolczuje Ci. Dziecko nie jest problemem, to szczecie a facet ktory prawdziwie pokocha Ciebie bedzie potrafil zaakceptowac Twoje dziecko!

taki związek jak najbardziej ma sens. masz 25 lat, nie jesteś jakims gówniarzem... jeżeli Ci się podoba, warto o nią powalczyć... może to kobieta Twojego życia? Warto podreślić, że dziecko jest jej największym życiowym osiągnięciem... nie problemem... i musisz pamiętać, że muszisz być odpowiedzialny za nich oboje. Ale wierzę, że jesteś:)powodzenia!

@niewiadomkaaaaaa Gdyby to była "kobieta jego życia" to na pewno nie miałaby dzieciaka z innym... facetem, tylko czekałaby na niego! Chociaż z drugiej strony to ja nie wierzę w przeznaczenia...

ja mam 21 lat i mam panne z dzieckiem która ma 23 lata a mała ma prawie 2 latka. na początku było mi cięzko bo rodzice robili mi awantury i do tej pory robią. cięzko jest z nimi, ale znam ją już długo i wiem ze warto sie poświecać. za kilka lat przekonają sie ze dobrze zrobiłem . Ciezko by mi było ich zostawić bo to dziecko kocham juz jak swoje. przydałoby mi sie troche wspracia od kogoś