Moja 16-letnia córka spotyka się z 20 latnim chłopakiem

Witam odkryłam ostatnio ze moja córka spotyka się z 20 letnim chłopakiem. Nie dociera do niej nic co mówie. Co ja mam robic ???

Ale tępa jesteś :/ Przecież już zalożyłaś raz ten temat... i powtórze po innych: CO Z TEGO ? DAJ JEJ TROCHE SWOBODY I ZAUFAJ ! TO NIE JEST TRAGEDIA !!!

strzelić sobie palcowke

Juz brakuje mi sił na tłumaczenie. Ukrywała to prze nami a i tak wyszło przez fakt ze wróciła do domu z mainka . Nie chciala nam nic powiedziec o nim ale jak wziełam zastosowałam pare kar z wielkim oporem powiedział. Jest to chłopak z innej miejscowości juz zasięgnęłam informacji na jego temat, Niby z porzadnej rodziny i on niby tez OK. Ale i tak mi sie to nie podoba i nie akceptuje tego. Zabroniłam jej tych spotkan ale i tak boje się ze bedzie robic to pokryjomu

Nie jestem tępa tylko cos mi sie z kompem dzieje . A dla mnie jest to problem i chciałam o tym z kims pogadać

a co Ci w nim przeszkadza..róznica wieku..czy cos wiecej?

"Belnea" A ty ile miałaś lat, jak się 1 raz zakochałaś?

Robi to po kryjomu tylko dlatego ze wie ze Ty jej tego zabronisz...powinnaś wziąć ja na powazną rozmowe, dać jej kredyt zaufania i poprosić aby Ciebie nie zawiodła...zobaczysz jaka bedzie szczesliwa i wdzieczna

Miałam 18 lat jak to pierwszy raz zrobiłam I jak miałam 19 to zaszłam w ciązy dlatego tak boje sie o nia aby nie powtótrzyła mojego błędu

Naprawdę współczuję niektórym rodziców... Może dojdzie do Ciebie pewna bardzo dobra anegdota o psie na wsi - im krócej właściciel go wiązał tym bardziej pies chciał uciec. Na początek dziwisz się, że to ukrywa, a powiedz - Zaakceptowałabyś to, gdyby sama Tobie o tym powiedziała? Oczywiście, że nie... Powinnaś zrozumieć, że jeżeli chcesz obopólnego zaufania, sama musisz nauczyć się słuchać i pozwalać podejmować jej decyzje, bo każde podejmowanie decyzji uczy, nawet tych błędów. Ludzie są właśnie takimi stworzeniami, które bardziej opierają się na doświadczeniach własnych - nie innych.

Robi to po kryjomu tylko dlatego ze wie ze Ty jej tego zabronisz...powinnaś wziąć ja na powazną rozmowe, dać jej kredyt zaufania i poprosić aby Ciebie nie zawiodła...zobaczysz jaka bedzie szczesliwa i wdzieczna

Naprawdę współczuję niektórym rodziców... Może dojdzie do Ciebie pewna bardzo dobra anegdota o psie na wsi - im krócej właściciel go wiązał tym bardziej pies chciał uciec. Na początek dziwisz się, że to ukrywa, a powiedz - Zaakceptowałabyś to, gdyby sama Tobie o tym powiedziała? Oczywiście, że nie... Powinnaś zrozumieć, że jeżeli chcesz obopólnego zaufania, sama musisz nauczyć się słuchać i pozwalać podejmować jej decyzje, bo każde podejmowanie decyzji uczy, nawet tych błędów. Ludzie są właśnie takimi stworzeniami, które bardziej opierają się na doświadczeniach własnych - nie innych.

Naprawdę współczuję niektórym rodziców... Może dojdzie do Ciebie pewna bardzo dobra anegdota o psie na wsi - im krócej właściciel go wiązał tym bardziej pies chciał uciec. Na początek dziwisz się, że to ukrywa, a powiedz - Zaakceptowałabyś to, gdyby sama Tobie o tym powiedziała? Oczywiście, że nie... Powinnaś zrozumieć, że jeżeli chcesz obopólnego zaufania, sama musisz nauczyć się słuchać i pozwalać podejmować jej decyzje, bo każde podejmowanie decyzji uczy, nawet tych błędów. Ludzie są właśnie takimi stworzeniami, które bardziej opierają się na doświadczeniach własnych - nie innych.

Naprawdę współczuję niektórym rodziców... Może dojdzie do Ciebie pewna bardzo dobra anegdota o psie na wsi - im krócej właściciel go wiązał tym bardziej pies chciał uciec. Na początek dziwisz się, że to ukrywa, a powiedz - Zaakceptowałabyś to, gdyby sama Tobie o tym powiedziała? Oczywiście, że nie... Powinnaś zrozumieć, że jeżeli chcesz obopólnego zaufania, sama musisz nauczyć się słuchać i pozwalać podejmować jej decyzje, bo każde podejmowanie decyzji uczy, nawet tych błędów. Ludzie są właśnie takimi stworzeniami, które bardziej opierają się na doświadczeniach własnych - nie innych. Nie prowadź jej za rączkę, nigdy nie zakazuj... Po prostu dawaj jej wskazówki.

Widzę powieliło mój komentarz:D Wybacz za zaśmiecenie tematu;) Niezamierzone...

Na zakochanie, nic nie poradzisz i groźbą nic nie osiągniesz. Sama piszesz, że chłopak jest z dobrej rodziny. Nie panikuj, teraz młodzież szybciej dojrzewa. Kochasz swoją córkę, to poznaj jej chłopaka, bo i tak będą ukradkiem spotykać. Dla córki postaraj się być przyjaciólką, a nie zaborczą matką:)

moja przyjaciółka ma 17 lat. Jej chłopak 22. I są szczęśliwi. Nic nie poradzisz. zaufaj jej

Źle postepujesz, bo postawiłaś ją pod ścianą. Córka się teraz boi zaprosić chłopaka, bo nie wie jak się wobec niego zachowasz. Nie ma do ciebie zaufania. Ty ją strofujesz i wymagasz posłuszeństwa. Kieruje tobą strach i zachowujesz się nie jak kochająca matka, tylko jak furiatka. Musisz się wyciszyć i zmienić swoje postępowanie. Daj jej dziś spokój, nie pytaj jej o nic. A jutro na spokojnie z nią porozmawiaj, usiądź obok niej, przytul, powiedz, że ją kochasz i boisz się o nią. Wytłumacz też jej swoją wcześniejszą panikę i złość. Tylko wyrozumiałarozmowa ją zblizysz do siebie, córka musi byc przekonana, że nie jesteś jej wrogiem lecz przyjaciólką. Pomyśl też inaczej, a gdyby córka zakochała się np. w żonatym i dzieciatym 30-latku. Powodzenia i dogadania się z córką:)

myslę, ze przede wszystkim zabezpieczenia. oznaj go, staraj się, żebyś chociaż wiedziała, ze on ją pilnuje, odprowadza do domu, dba o nią. Ja w tym wieku zaszłam w ciąże, byłam zakochana na zabój . Mam dosrastającego syna, naprawe niewiele już możemy, trzeba się chyba modlić, już wypuszczamy z rąk....

Sa rózne opinie że powinnam pozwolic inni uważaja ze nie. Ja mam taki mętlik w głowie sama nie wiem jak postapić. Postaram się z nia porozmawiac juz chyba z 100 raz moze uda mi sie zrobic to spokojnie bez emocji

może wcale nie jest za stary tylko jest 20 latkiem o duszy dziecka?(http://tnij.org/brumbrum2010 )

Może i tak nie znam go. Nie wiem jaki jest a córka nie chce o nim rozmawiac.

Jeśli ma zaliczyć wpadkę, to lepiej że ze starszym chłopakiem, bo będzie mógł w razie czego iść do pracy. Więc nie rozumiem, w czym rzecz. No i podstawą jest dobra antykoncepcja. Porozmawiaj z nią, może wykup jej pigułki jeśli chce współżyć, i nich jeszccze stosują dodatkowo prezerwatywę - bo w takim wieku ciąża to makabra.

a co to za roznica wieku? przeciez jezeli to dojrzala dziewczyna to nie powinno byc problemu! z kim mialaby sie spotykac?? z 12 latkiem?? wylyzuj kobieto nie panikuj

Ja mam 16 lat i chłopaka 22l i jakoś nie widać tej różnicy między nami bo tak na prawde on studiuje mieszka z mamą i ma łatwiejsze życie niż ja co oprócz nauki mam obowiązki mamy, która jest za granicą. I sama po sobie wiem, że jak dziewczyna ma dobrze poukładane w głowie to będzie wiedzieć, że z tym chłopakiem chce już być i nigdzie się jej nie będzie śpieszyło z 'współżyciem'. A co do mamy powiedziała, że jeśli nie zaczął tego tematu bo wie, że jestem za młoda to jest odpowiedni i nieważne ile ma lat.

Ja też nie lubie rozmawiać o 'nim' z mamą bo się wstydze gdyż nigdy ze mną na takie tematy nie rozmawiała. Ale jakoś mi ufa i jeszcze się nie zawiodła.

Tak technika zakazanego owocu jest bardzo skuteczna. A i lepiej że starszy przynajmniej pracowac może a nie jakby z 16 latkiem wpadła. porozmawiaj z nią o antykoncepcji lepiej. i módl sie żeby czegos tylko tobie na złość nie zrobiła

Elmo dla was nastolatek to żadna róznica i nie widzicie w tym nic złego. Ale dziewczyna 16 letnia ma inne priorytety w zyciu niz mezczyzna 20 letni, który w dodatku juz sie nie uczy tylko pracuje. On moze juz niedługo bedzie chciał założyc rodzinę a przed moja córka jeszcze pare lat póki będzie dojrzała i dorosła

a co to za roznica wieku? przeciez jezeli to dojrzala dziewczyna to nie powinno byc problemu! z kim mialaby sie spotykac?? z 12 latkiem?? wylyzuj kobieto nie panikuj

jestem przerazona i tyle. Boe sie o nia wiedziałam że kiedys będzie chłopak-miłość. Ale nie mysląłam ze tak wczesnie. Boje sie i tyle