poród i okres po porodzie

witam! jak długo trwał wasz poród?? jak poznałyscie że to już>??? czy jechałyscie do szpitala czy z kimś? z kim?? i jak się czułyscie po porodzie>?? czy zostawili wam dziecko i musialyscie same sobie radzic w szpitalu?? czy pielęgniarki się opiekowały dzieckiem? czy ktoś wam pomagał po powrocie do domu czy musiałyscie radzic sobie same bo bylyscie same w domu??

Poród - nie straszę. Rodzinny - lepiej. Opieka noworodkowa - fatalna. Pomagała -moja mama.

Poród trwał 12 godzin. Do szpitala zawiózł mnie mąż. Pielęgniarki opiekowały się małym bardzo dobrze. Po porodzie sama radziłam sobie przez 2 tyg, później pomagała mi mama.

1 porod-bylam juz na patologi, ponieaz nie czulam ruchow i mialam skurcze, tam sie wszystko rozwinelom jak poszly wody to juz wiedzialam ze to ten czas ;) oczywiscie ze opiekowalam sie sama dzieciem zaraz po porodzie ;) 2 porod, pol dnia czulam male skurcze, bylam w szpitalu na badaniu, a tam "diagnoza" ze w najblizszym tyg napewno nie urodze, wszystko zamkniete, dluga szyjka , skurczy na ktg brak pojechalam do domu, poszlam spac, obudzilam sie po 2 godz wstalam i polecialy mi wody spowrotem do szpitala , polozna byla bardzo zdziwiona ;) o 6tej rano rozwarcie zerowe, po 10tej juz bylo po wszystkim :)

Hania - sn - poród trwał 9 godz.; do porodu wiózł mnie mąż i był cały czas przy mnie (całe szczęście); pielęgniarki opiekowały się nami.. to za dużo powiedziane, czasem odwiedzały a po powrocie do domu mama pomagała nam przez 2 tygodnie Hubert - cc - inny szpital, mąż także był jak tylko blisko się dało, opieka rewelacyjna, a mamusia także i tym razem opiekowała się nami przez 2 tyg.

1 poród - 8 godz, 2 - 3,45godz. Zawoził mnie mąż. Po 2 godzinach po porodzie już dziecko zostawiali do opieki i zabierali tylko na 15 min na badania i kąpiel. Mamom po cc dawali noc odpoczynku. Po powrocie do domu mąż miał zawsze kilka dni wolnego a potem to już sama zajmowałam się dzidziusiem a mąż po pracy.

Znowu zakladasz ten sam temat :O Pytam ile razy to bedziesz jeszcze robic??? Autorka jest dziewczyna ktora ma slub cywilny z facetem ktory est ochraniarzem- nie sznuje jej, traktuje jak sluzaca, grozi ze bedzie stal w burdelu bo tam jest wieksza kasa, nie chce jechac z nia do porodu itp, itd.... Caly czas zaklada takie tematy nie tylko na naszym dziale ale takze na ogolnym i czuciowym, ludzie juz pisza jej ze jest wariatka a ta dalje swoje.

poród 27 min, do sali na której leżałam przyszła po mnie pielegniarka i powiedziała że to już- stąd wiedziałam że to już:) czułam się po porodzie jakbym miała skonać (cc) pierwszą dobę pomagał personel potem dawałam radę sama, w domu pomogła kochana mamusia:)

Nad ranem odeszły wody, cztery tygodnie przed terminem. Wcześniej twardniał brzuch a trzy dni przed porodem odszedł czop śluzowy. Do szpitala odwiozła mnie siostra (nie mam samochodu). Miał jechać też mój mąż ale z wrażenia dostal biegunki (sic!). W szpitalu musiałam o sobie przypominaćm, bo kazali czekać. Potem przeszłam kilka badań i wywiadów do dokumentacji szpitalnej, co gorsza nie mialam gdzie się przebrać. Gdyby nie moja siostra to nie wiem jak poradziłabym sobie z torbą do szpitala. W efekcie na salę porodową trafiłam chyba ze trzy godziny od odejścia wód. Poród trwał, byłam podłączona do KTG, czasem zaglądała do mnie pielęgniarka. W końcu dojechał mąż. Nie było postępów porodu przez następne 7 godzin. I znów, gdyby nie mąż, nie wiem jak wstałabym z wysokiego łóżka żeby pójść do toalety. Cały czas ciekły też ze mnie wody płodowe. Rozwarcie się nie powiększało, za to dziecku zaczęło skakać ciśnienie i stawać serduszko u szczytu kolejnych skurczy. Wtedy uznano że to pora na cesarkę. Musiałam jednak czekać na zmianę lekarzy (nie było płynności w opiece nad rodzącymi). W sali obok wyła jakaś kobieta i zastanawiałam się kiedy mnie to czeka. Gdy przyszli lekarze akcja potoczyła się błyskawicznie. W jeden moment wyjęli moje dziecko z brzucha, potem chwilę mnie zszywali. Wwieźli mnie na salę poporodową wraz z dzieckiem, już zbadanym, ciepło opatulonym, w pieluszce i nakarmionym. Potem podawali mi dziecko do karmienia a ja czekałam na powrót władzy w nogach po ZZO. Po dwunastu godzinach musiałam wstać i iść się umyć. Wydawało się to nie do zrobienia ale udało się*. Od tej pory już nikt nie podawał mi dziecka. Wszystko robiłam sama. Wciąż było coś do zrobienia przy dziecku bo badają co się da, a to kąpiel, to karmienie czy przewijanie, a i o siebie trzeba bylo zadbać. Wszystko to przy wrażeniu całkowitej niepełnosprawności i bólu głowy, z kroplówką i cewnikiem u boku*. I jeszcze odwiedziny gdzie trzeba było dopchać oporne łóżeczko niemowlęce*. A ja nawet pełnego czajnika wody nie mogłam nalać bo był zbyt cieżki dla mnie po operacji*. Tymczasem musiałam jakoś przygotować jedzenie dla dziecka, na stanowisku dość daleko od pokoju, gdzie z dzieckiem przebywałam. A każdy kok to mordęga, drobisz kroczki zgięta z bólu...* I do tego głodna bylam bo przez trzy dni nie zgadzali się żebym coś zjadła*. Po pięciu dniach wyszłam. Pomagała mi mama bo wyszłam z domu do domu rodziców, u mnie bowiem chwilowo nie było warunków. Fatalnie się wtedy czułam, jakbym nie umiała stworzyć dziecku własnego domu. Po tygodniu wreszcie przybylyśmy do domu i tam wspólnie z mężem zajmowaliśmy się dzieckiem. Oboje robiliśmy tyle samo. Pierwsze trzy miesiące, mimo że miałam pomoc, były koszmarne. Potem dziecko jadlo rzadziej, spało lepiej, było spokojniejsze. Zaczęłam się wysypiać i sytuacja poprawiała się z chwili na chwilę. * To wynika ze stanu tuż po cesarce i mam nadzieję że jest obce rodzącym naturalnie.

jagoda - myslisz ze to ta sama kobieta? Co do tej o ktorej piszesz to ja mam wrazenie ze ona kiedys rozpoczynala watki nt.tego ze mieszka u rodzicow chlopaka za granica i musi tam sprzatac caly dom, prasowac itd Podobny styl :D Tutaj bywaja parapety :o

dewdqwed - ile lat temu Ty rodzilas ze opisujesz takie warunki. Wode trzeba bylo gotowac na mleko, chodzilas z cewnikiem i kroplowka... :o Przeciez wstaje sie po odlaczeniu cewnika a mleko jest w buteleczkach jednorazowych w szpitalu, chyba ze tak bylo tylko u mnie

i ja jadlam za dwoje :)