Mam dość nerwów- alkoholizm rodziców

Jak wyzej- mam juz dość nerwów... Moi rodzice są alkoholikami i mimo że mieszkam oddzielnie, mam swoje zycie, to jest ono uzależnione od ich picia/ niepicia... Codziennie dzwonie i sprawdzam czy coś pili, dopiero po telefonie jestem spokojniejsza na chwilę jak nie pili, ale po chwili znowu nerwy- bo może wypili już po telefonie! wystarczy, ze nie odbiorą a ja już się trzęsę, mam czarne myśli... Próbuje sobie przemówić do rozsądku, ze moje zamartwianie sie niczego nie da, w niczym nie pomoże, ale to nic nie daje- całe dnie i noce w ciągłym napięciu, a jest coraz gorzej, mam dość

przed chwila oczywiście też dzwoniłam- niby dzisiaj jest ok, ale nawet z tego nie umiem się cieszyć- bo juz myślę co będzie jak znowu zaczna chlać...

to nie dzwon. ich juz nie zmienisz, a siebie tylko pogrążasz

jest ciut inczej. mam w bliskiej rodzinie osobę uzależnioną, a w "nawrotach" pomagają samodzielne wyjazdy np. służbowe. za każdym razem jak wyjeżdża nie śpię po nocach i myślę, czy czegoś nie wywinie. I to mimo iż mam już swoją "nową" rodzinę...

Tyle że ja nie dzwonię właśnie, bo boję się usłyszeć "abonent czasowo niedostępny" :o

Wspolczuje Ci i wyobrazam sobie Twoja troske o rodzicow ale..... to czy oni beda pili czy nie to jest ich decyja. Ty na to wplywu nie masz.

Wiem, że ich nie zmienię, ale nie umiem nie dzwonić, po prostu nie umiem, nie usnęłabym chyba

To juz nawet nie jest troska o rodziców, ale o młodszego brata- ich to bym nieraz chętnie zabiła, żeby skończyło się to moje stresowanie się... Ostatnio miałam myśli, żeby zrzucić starego ze schodów- świadków nie było, teraz sie boję swoich myśli, tego jak byłam blisko, i co będzie jak nie wytrzymam