tak mnie jakoś wzięło na takie przemyślenia,że...

Do tej pory zawsze uważałam,że gorzej,jeśli się zdradzi partnera i wtedy kiedy on sie o tym dowie,jest koniec związku.Że to chamstwo,brak zasad i ogólnie straszne świństwo.Ale teraz doszłam do wniosku,że ja sama chyba czułabym się gorzej,gdyby partner ze mną zerwał z powodu,że zakochał się w innej i wtedy kiedy by ze mną zerwał dopiero wtedy by z nią był.Czyli że nie zdradziłby mnie.Dlatego gorzej,że w pierwszym przypadku od razu bym wiedziała,że on nie był wart mojej miłości,bo okazał się skończoną szują bez zasad.I byłabym na niego niemożebnie wściekła.A w drugim przypadku widziałabym wyraźnie,że straciłam porządnego faceta,że z jakichś powodów wybrał inną.Ale byłze mną do końca uczciwy.W takim przypadku trudniej byłoby przeboleć stratę takiego wspaniałego mężczyzny.I zastanawiałabym się,co ona takiego ma,czego nie mam ja.No i te słowa faceta "po prostu już Cię nie kocham".Wiedziałabym,że odkochał się we mnie a co do pierwszego to nie było to takie pewne,bo być może po prostu taki jest i musiał przelecieć inną ale mnie nadal kochał tylko nie umiał być wierny...no,nie wiem czy nie namieszałam,ale w każdym razie chciałam Was zapytać co Wy o tym sądzicie - uważącie,że gorsza jest zdrada czy uczciwe porzucenie...

ja też już wolę zdrade, niż takie przeciąganie do końca (tygo kochasz) a on sie zakochuje w innej. Na początku szok, ale jest ta wściekłość( tzn kochasz go, ale np koniec zwiazku bo cie wkurzył niemiłosiernie i nie chcesz mieć z nim nic wspólnego) i to na niego zrzuca się wine. A jak się on zakocha, a ty go dalejsz kochasz to przechlapane, bo sie człowiek zastanawia, łudzi niewiadomo co jeszcze. w 1 perzypadku to przynajmniej jest sie na co wkurwić;)