Do osób, które zajadają stres, pocieszają się słodyczami itp.

Wiem, że z takimi sprawami najlepiej do psychologa, chodzę do niego, ale wizyty są dość rzadko i nie da się wszystkiego naraz omówić. Nie wiem co robić, by przestać, kiedy jestem zestreasowana, np.przed sprawdzianem od razu myślę o jedzeniu. W wakcje było ok, mniej stresów itp, ale niedługo zaczynają się studia, miałam praktyki wakacyjne i wczoraj się objadłam, a później zwymiotowałam przez wyrzuty sumienia. Obiecałam sobie, że to ost.raz, nie chcę wpaść w bulimię. Straram się myśleć o konsekwencjach zanim się obejem niezdrowych rzeczy, ale to takie silny nawyk. Często się stresuję, martwię wszystkim i jestem znerwicowana. Co ja bym dała, żeby wrzucić na luz i cieszyć się życiem. Gdybym miała bilsko przyjaciół lub psa, mogłabym wyjść z domu, żeby ochłonąć, ale zaczęłam zamykać się w sobie i izolować, głównie przez to znerwicowanie i dół. Chciałam się wygadać. Czy są tu osoby, które z tego wyszły pracując nad sobą?