Problem dziewczyny z druzyny..

Więc tak, mam 13 lat i chodzę do 1 klasy gimnajzum :D W siatkówkę zaczęłam grać w 5 kl, to znaczy od piątej klasy reprezentowałam moją szkołę. Byłam jedną z nielicznym ktore w 5kl zaakwalifikowały sie do druzyny, trener brał głownie dziewczyny z 6 kl. Byłam super szczęsliwa tym bardziej ze uwielbiam grac w siate. Byłam jedną z najlepszych w tej druzynie. W 6kl całkowicie zmienił sie skład, dużo dziewczyn odeszło do gimnazjum ale ja sie tam cieszyłam bo zostałam kapitanem i byłam najlepsza. No i tu zaczyna sie moja "pycha" i próżność... Myślałam że jestem niepokonana, no ale wyniki mówiły same za siebie - mimo ze jestesmy wiejska szkoła pokonywałysmy wieksze miasta. Byłsmy dumne, nie przeszło mi przez mysl ze bede miała z tym kłopoty w gimnazjum.. No i stało sie, przyszłam do gimnazjum, pewna siebie cała w skowronkach na trening. Kiedy zobaczyłam te wszytskie grające dziewczyny , większość grała ze mną w podstawówce - po prostu mi szczena opadła. Poczułam sie głupio bo uważałam sie za najlepszą a te dziewczyny były ode mnie o niebo lepsze.. Trener w gimnazjum powiedział że jestem bardzo zdolna i chce mnie miec w druzynie wiec musiałam przychodzić na treningi, za to są dodatkowe punkty z zachowania.. A i zapomniałam! Na te treningi przychodzą dziewczyny z sąsiadniego liceum wiec to mnie jeszcze dobiło! Z takich technicznych rzeczy jestem dobra - atak, zagrywka z rozegraniem troche gorzej ale jest ok no asekuracja, blok. No i na pewnym treningu pan powiedział ze zagramy sobie mały meczyk, rozdzielił nas tak ze ja grałam z samym liceum, z samymi najlepszymi :( czułam sie tam jak czarna owca. Od samego początku grałam jak 4klasistka :( najprostrzych rzeczy nie umiałam wykonać.. Po prostu maskara czułam sie jak brzydula z nadwagą na przyjeciu lalek barbie... Oczywiscie dziewczyny były bardzo miłe, mówiły zebym sie nie przejmowała ze nic sie nie stało ze jest ok.. Ale ja i tak sie czułam podle, ze nie zasługuje byc w druzynie.. No i tydzien temu był turniej, nie grałam. W podstawowym składzie są dziewczyny z 2 i 3 kl. Kiedy patrzyłam na nie, jak one swietnie grają o maly włos bym sie popłakała, uswiadomiłam sobie ze nigdy nie bede tak dobra jak one.. I jak bardzo kocham grac w siatkowke a mimo to nie wiem co robic... Waham sie nad odejsciem... Co mam zrobić?

Prosze pomóżcie..

ja tez w podstawowce gralam w gim tylko w I klasie, a pozniej to juz mi sie nie chcialo ;)

????

Jaka klaudia?! xdd Żadna klaudia. Martyna

trenowac i jeszcze raz trenowac. podobno lepiej byc najgorsza w grupie lepszych, niz najlepsza w grupie - bo sie stara wtedy dorownac poziomem do pozostalych, a jesli jestes najlepsza to osiadasz na laurach i sie nie rozwijasz - powodzenia i pamietaj, ze nie od razu wszystko sie uda, ale nie mozna sie poddawac

Jesteś młodziutka, grasz z dziewczętami z liceum i chcesz być od nich lepsza? Pomyśl, ile lat one już trenują! Jak będziesz pilnie pracować, to w ich wieku też będziesz tak świetnie grać, przecież dojście do perfekcji w jakimś sporcie to lata wysiłku i wyrzeczeń! Ja bym na Twoim miejscu nie rezygnowała, tylko wręcz cieszyła się, że nie muszę uwsteczniać się wśród rówieśnic, tylko mam szansę uczyć się od starszych, lepszych koleżanek.

nie pierdziel