Czy dla 30 letniego faceta 24 latka to siksa?

Podoiba mi sie kolega z pracy, ma 30 lat. Ja mam 24 lata i chcialabym sie do niego jakos zblizyc, no ale nie ma ku temu zbyt wiele okazji. Wydaje mi sie, ze on traktuje mnie jak gowniare. A przeciez jestem juz dorosła, po studiach, pacuję w zawodzie. Znamy sie juz jakis czas, jeszcze od czasow mojego studiowania, wtedy OK rozumiem, bylam mlodsza. Ale teraz? Czy faceci są bardziej ostrozni w stosunku do mlodszych o te kilka lat dziewczyn? Co zrobić????

To zalezy od faceta. Jedni uwazaja, ze to gowniara co nie wie nic o zyciu i za glupia, zeby z nia gadac, inni - ze w sam raz dla nich mloda kobieta, bo kobieta powinna byc kilka lat mlodsza :)

nie.śmiało!!

nie, to zadna siksa... ewentualnie moze nie jestes w jego typie... albo to tylko kwestia czasu

To co radzicie? :) bo on taki raczej płochliwy jest... :P Ale ja kombinuje tak: ze chyba jednak to po troche jest moja wina, bo wysylam mu sprzeczne sygnały. To znaczy, on mi sie podoba wiec jestem zawstydzona. A kiedy ja jestem zawstydzona to zachowuje sie chyba troche "oschle". Prawie nie patrze w oczy itd. :(

czy wyście już poszaleli 24 lata to dojrzała kobieta, nie siksa!!! Myślę, że skoro tak się zastanawiasz to masz rozum na poziomie 16 latki( to jest jeszcze siksa) i nie dziw się 30 letniemu mężczyźnie, że postrzega Cię w ten właśnie sposób!

ja mam 21, a moj facet 31. czasami w żartach nazywam go starym dizadem, a on mnie młodą siksą... a tak naprawdę żyjemy ze sobą i dogadujemy się jak rówieśnicy. :)

na pewno nie ma żony i dzieci ;)

Nie, napewno nie ma. Jest samotny od dluzszego czasu, pracujemy oboje w szkole :) Starsznie fajny facet, sympatyczny i dzieciaki go uwielbiają :)

dziwne, ze jest sam, skoro pracuje w takim srodowisku sfeminizowanym... na pewno jest w tym jakis haczyk... znasz go krotko... 2 miechy niecale... jak sadze.....

pewnie to informatyk

Nie, znamy sie troche ponad 2 lata. Wlasnie tez tego nie rozumiem i nie wiem dlaczego jest sam. Ale co moge zrobic z ta cala sytuacja? Gadalismy tylko kilka razy, raczej jestesmy ze soba na "czesc", ewentualnie wymieniamy kilka zdań przelotem :(

To zależy od siksy ;)

nick :p

znacie sie 2 lata, i nie umiecie normalnie rozmawiac ze soba? rozmawialas z nim kilka razy? :O wy chyba jestescie oboje jestescie skrepowani spolecznie... moze praca cie wyzwoli z tego...

Jeszcze się mieścisz w "złotej różnicy wieku" czyli różnica nie przekracza 7 lat, czyli nie jest źle choć mogłoby być lepiej , jest to różnica wieku do zaakceptowania w trwałym związku, bo 6 lat różnicy wieku nie powinno wpływać zbyt negatywnie na wspólne życie. Nie nazywaj młodą kobietę jakąś nieopierzoną nastolatką, może jest w stosunku do ciebie trochę za młoda, ale jeszcze do przyjęcia. Powodzenia życzę.

Tak, zapomnialam :P No skrepowani jestemy, to fakt :( jestem niesmiala, on jak wynika z moich obserwacji tez :( jakos tak nigdy nie rozmawialismy dluzej ze sobą, dopiero teraz zaczyna sie cos zmieniac powoli, kiedy pracujemy w jednym miejscu. :(:(

jeśli dwie osoby są nieśmiałe :o

No fakt, masakra jak sie zbierze do kupy dwoje tak samo niesmialych :( co robic ? :(

no nie widze tego .............:o

jedna z nich musi się przełamać :)

kobieto, jak ty te lekcje prowadzisz?

lekcje można prowadzić będąc nieśmiałym

ciekawa jak taka lekcja wyglada :D

Nieśmiałosc w kontaktach damsko-meskich wcale nie musi byc rownoznaczna z niesmialoscia W OGÓLE lub z niaśmiałością w stosunku do dzieci... :-o heloł?

:o

Rozumiem, że możesz mieć problem z tym, aby zaprosić go gdzieś itd, ale ludzie... pracujecie w tej samej branży... a praca w szkole dostarcza wiele powodów do rozmów.... czasem bardzo śmiesznych.... jeśli od 2 lat nie potraficie normalnie ze sobą pogadać, na luzie o tzw. dupie maryni to nie wiem.... Jesteście w komfortowej sytuacji i tak.... często się widzicie, macie wspólne problemy i tematy... wykorzystaj to, zamiast skupiać się na swojej nieśmiałości... przeżyłaś jakąś traume damsko-męską w przeszłości czy brak Ci urody? może spłycam, ale z czego ta twoja nieśmiałość wynika?

W opinii znajomych, zwłaszcza płci przeciwnej jestem bardzo atrakcyjna. Jestem pogodna, wesoła, uśmiechnięta i taka ciepła, przyjazna.. tak mi się przynajmniej wydaje. Sama nie wiem z czego to wynika, panicznie boję się, że on odkryje, że mi na nim zależy. Tego się boję :-o ze mam to wypisane na czole. Wolalabym, zeby to z jego strony wyszła inicjatywa, wtedy byłabym spokojniejsza, gdybym wiedziała że nie działam "po omacku". Mimo wszystko chyba jednak moje zachowanie wynika z niskiej samooceny... :)

O, i jeszcze jedno. On jest bardzo zamknięty w sobie, taki zachowawczy w kontakcie ze mną, cieżko mi go rozszyforwac... nawet nie wiem czy on mnie lubi. Brak mu chyba spontanicznosci.. tak to dobieram, że bardzo sie kontroluje kiedy ze mna rozmawia... :(

napisz do niego maila ;) może tak będzie ci łatwiej ;)