Moja osobista chwila prawdy

Kochany tatuś i mamusia. Jak jestem w domu zawsze im powtarzam, że wolę być na studiach niż z nimi.

Oczywiście tylko wtedy, gdy zaczynają znowu swoje "uwagi" i "propagandę" typu - "gdzie, dlaczego, do kogo idziesz"? i "jak wygląda twój indeks?"

Właściwie po co piszesz tutaj o swoich problemach? Musisz sam sobie pomóć, nikt inny tego nie zrobi za ciebie.

Mam pytanie, co Ci bardziej pomoże: 1. Narzekanie. 2. Rzetelne wzięcie się za siebie.

Wolę narzekać niż wziąść się za siebie. Wzięcia się za siebie nikt nie jest łaskaw docenić.

Wystarczy, ze Ty docenisz. No to powodzenia życzę... Jeszcze będziesz żałował swojego nastawienia.

Poczekam jak jakaś pierwsza mnie zauważy. Mam dosyć bycia stroną, która pierwsza okazuje zainteresowanie.

rodza masakra :O 20 lat a narzeka jak staryt dziad tak lepiej idz na dziwki , zabij sie , skocz do wisly

Stalingrad - gadasz jak jakis maly nastolat. Ile ty masz czlowieku lat, zeby tak mowic? Jeszcze nie wiesz co to zycie.... poczekaj tak z 8-10 latek. To sie bedziesz z siebie smial. Glowa do gory, klata do przodu i nie narzekac. Mleczko masz jeszcze pod nosem, rodzice utrzymaja, ty studiujesz i gadasz bzdury!!!! i tyle

A tak w ogole to ty raczej myslisz ze jestes dorosly niz naprawde jestes.... ......................... i juz nic nie napisze cos mialam dodac, ale po co...

człowiek musi być z kimś to jest jedna z potrzeb uznania i akceptacji

W gruncie rzeczy łączy nas wiele podobieństw... też mam 20 lat, jestem nieśmiała, nie chodze na imprezy. Jak byłam młodsza rodzice zabraniali mi chodzić bo po co a na co... teraz jakbym chciała chodzić to nie mam z kim, nie umiem tańczyć, wstydze sie. Próbowałam to zmienić, umówiłam sie 2 razy przez neta- 2 porażki, z jednym byłam w związku 2 miesiące ale rzucił mnie bo " miał problemy". Teraz tak jak Ty mam wyjebane na to wszystko, nie mam już siły na nic, pogodziłam się z tym że jestem życiową pierdoła z tą różnicą że staram sie to zaakceptować, jestem taka jaka jestem i koniec jak sie chłopakom nie podobam to trudno, mam ich gdzieś.Sama już nie bd się starała tego zmieniać, bd żyć własnym życiem, chodzić do szkoły, sprawiać sobie małe przyjemności, Tobie też radze, samobójstwo to żadne wyjście,zrobiłbyś tylko krzywde rodzicom.Dziwka też niezbyt dobre wyjście, lepiej umów sie z jakąś małolatą z neta jak już. Pozdrawiam

a po co Ty się rodzicom tłumaczysz?Rzuć jedną odpowiedz-wychodzę wieczorem.A jak sie spytają gdzie?to jeszcze raz tylko dobitniej:po prostu wychodzę i nie tłumacz z kim i dlaczego

Teraz tak mówię rodzicom. Nie wpadłem na to, że kiedś wystarczyło "wychodzę". Zresztą głownie imprezuje poza domem.

W okresie w którym mam być niby najbardziej szczęśliwy w życiu, nie jestem szczęśliwy. Skoro nie mogę, nie będę już tego zmieniał.

Po tym co przeczytałam na pierwszej stronie sądzę, że masz tak z 25 lat. To dopiero początek. Dopiero zaczynasz.

autorze - ciesz się , ze Polska walczyła z Niemcami bo nie okazała się miękka jak gąbka która wchłania wszystko co się będzie chciało jej narzucić - to samo jest z kobietami - te z charakterem i poczuciem wartości stawiają wymagania , a nie biorą palantów pierwszych z brzegu godząc się na ich warunki ....:D a co do Francji - lepiej nie wspominać i nie wspominać tych kalek , które poddały się prawie bez walki mając przed sobą tylko ardeny i granicę z Belgią... ;)

Nie będę znosił tego, że ktoś nie może się ze mną od tygodnia umówić. Zawsze ma powody, że szkoda gadać.

Moim zdaniem jak człowiek miał kiepską młodość, będzie miał kiepską dorosłość. Jak się za młodu człowiek nie wyszaleje, to na starość alkoholizmem nadrabiać będzie.

się nie wyszalał w młodości

Bzdura niedługo nadejdzie mój czas

Za dwa lata dostanę etat miejskiego hycla w sopocie

Jestem w takim stanie, że nawet niechce mi się iść na imprezę.

Dlaczego nie chce się z nią spotykać? Odniosłem wrażenie, że robi mi łaskę jak mogę się z nią spotkać. Na szczęście jestem zbyt dumny na takie traktowanie.