siedzę sama w domu i piję...

A Ty nie śmigasz do pracy jutro?? W ogóle to mogę zapytać co zawodowo porabiasz?

A śmigam na 8, a jakże. Pracuję w szkole w administracji, chociaż robię wiele innych rzeczy przy okazji i za darmochę:(

Ja już się wkurzam na sama myśl o pracy po świętach bo czeka mnie inwentaryzacja a jestem jedyną!!!( chore) osoba w firmie ,która zna ten program finansowo rozliczeniowy i będę jeb.ać po nie wiem ilo godzin a małż będzie w domuuuuu :( Mam zamiar sie chyba wkurzyć i wyjść jak biały człowiek o 16,00

Ja mam dużo niepisanych funkcji i bardzo słabo płatnych, budżetówka... Idę spać bo jutro kolejny, cudowny i fascynujący dzień z tymi samymi ryjami i jak tu nie pić????? Spij dobrze i jak masz chęć pogadać, to pisz. Tak po 19 jestem:) Pa.

To miłych snów i pewnie do jutra :)

Hej hej!!!

Heloł heloł :)

Jak minął dzień słodkiego lenistwa? Mnie w pracy tak zdenerwowali, że mało nie wyszłam z siebie. Piwo otworzyłam a miałam toksyny wypędzać:(

do niczego nie był mi potrzebny ten dzień wolny a tylko straciłam 1. No i myślę o tej inwentaryzacji bo nie będę podczas niej widzieć męża. Ku.rwica mnie łapie. A co tam w pracy ,że nerwa masz??

Nic szczególnego, dobija mnie debilizm niektórych osób. A może na inwentaryzację weź zwolnienie lek?

tez o tym myślałam ale idiotami nie są więc się zjarzą. I wkurza mnie jeszcze samotność, mam dość dziś naprawdę

A ja miałam gości, potem zakupy małe a teraz słońce moje układam do spania. Nie masz rodziny, znajomych? Nie mów, że cały dzień sama siedziałaś?

mieszkam w mieście mojego męża więc swoich znajomych nie mam a tych z pracy sobie podaruje :o

A poświętach sytuacja zmieni się o 180 stopni:) myśl pozytywnie!!!

Siedzę i wspominam wypad do Torunia ze znajomymi, bez męża:) Ale było fajnie...

kończy mi się zapas pozytywnego myslenia już, jeszcze się z nim o to dziś pokłóciłam. Masakra jakaś

Tzn?

bo już sama nie wiem czego chcę. jak wyjeżdżał prawie rok temu to czekaliśmy tylko na obronę mojej racy mgr i miałam jechać do niego. Potem zaszłam w ciążę więc chciałam zostać ze względu na świadczenia w pracy. Jak poroniłam to znów po jakijmś czasie zaczęliśmy o tym rozmawiać, ale trzeba pospłacać kredyty najpierw bo tak to nie damy rady. i z jednej strony chcę do niego jechać a z drugie nie po to się uczyłam żeby teraz na szmacie jeździć. Więc raz chcę raz nie chcę, sama nie wiem o co mi chodzi. No i jest ryzyko rozpadu związku choć słyszałam ,że takie emigracje zarobkowe słabe małżeństwa rozwalają a silne umacniają. Nic już nie wiem!!!!!

Hm. No tak, nie wiem, co Ci doradzić. Myślę, że powinniście o tym porozmawiać na spokojnie. Ja mam tu rodzinę i przyjaciól i mojego 20- sto kilogramowego bejbisia. I męża raz na 10-14 dni. Chyba bym spróbowała życia tam, zawsze można wrócić. Moje znajome rodziły w Irlandii i zachwycone były systemem opieki społecznej, dziecko ma dwa obywatelstwa i takie tam. Ale to Irlandia...

no właśnie irlandia. W Belgii lekko nie ma. Po 6 latach pobytu możesz się starać dopiero o neutralizację. Najgorsze,że ja też nie mogę się zdecydować. A pojechać tam żeby mąż mnie utrzymywała i żebysmy jeszcze się finansowo pogrążyli to nie o to chodzi bo pojechał właśnie po to żeby było lepiej :(

Mój przez Belgię tylko śmiga przelotem. I nie wiem, kiedy teraz zawita, ale obiecał być miłym i kochającym:D Musi sporo zarabiać na tej emigracji. Może jeszcze trochę tam popracuje i wróci?

nie sądzę. Co on tu będzie robił?? Jest o 18 lat starszy ode mnie więc marna przyszłość zawodowa go tu czeka w tym wieku. Czasem dopada mnie tak jak dziś i wtedy jęczę i psioczę. Ile Ty swojego w miesiącu widzisz hmm dni??

Ile dni? Różnie to bywa. Czasami 5, czasami 10. Średnio 7 na mies. Tyle, że jak już jest to zawsze 1 dzień spędza na firmie bo samochód w serwisie, bo załatwia dokumenty itd itp i strasznie mnie to wkur... bo to powinien być czas dla dziecka nie mówiąc o mnie. I tak ja wychodzę do pracy, on zjeżdża, on wyjeżdża-ja wracam i takie mijanie się. No kasa jakaś tam jest ale czasami też mam dosyć bo to gówniane życie. A skąd taka różnica w wieku jeśli chcesz to odpowiedz.

nie rozmumiem. Jak skąd taka różnica wieku?? :)

Powinnaś odpisać: TO MIŁOŚĆ... Jak się poznaliście???

napisała że nie zrozumiałam o co Ci chodzi to jak miałam odpowiedzieć hmm poprawnie :P W pracy

Wpadł Ci w oko??? No napisz, jak to było plissss!!! Lubię romantyczne historie.

:) Nie było raczej w tym n ic romantycznego ;) Poznaliśmy się w pracy, ale to jego bardziej złapało niż mnie. Ja na początku tak też mu powiedziałam tylko że mu się wkręciło i już. Był strasznie rozpieszczony przez swoją byłą żonę ( rozwiedziony zanim mnie poznał :P) tzn robił co i z kim chciał, więc żeby go naprostować trochę mi czasu zajęło i nerwów. Przez to też było wieeele nieprzyjemnych sytuacji i problemów na początku ale jakoś CUUUDEM wielkim przez to przeszliśmy. Ot i koniec ;)

Jednak romantycznie Malinko... U nas to tak zwyczajnie... miałam 21 lat, przyjechał do mnie kolega z liceum a obok w maluchu siedziało to moje niebieskookie cudo... ja miałam za sobą przykre doświadczenia z moim hm pierwszym razem i szukałam kogoś poważnego nie gówniarza i patrz, młodszy się trafił:D I prawiczek.... Także męża to sama jakoś chyba uformowałam sobie :D :D :D

kurcze szczęściara z Ciebie że żeś go sobie jak z plasteliny lepiła :D Pewnych nawyków ( tych balowych zwłaszcza) nie jestem w stanie wytepić ale jak mówiłam raz na pół roku tak mi odwali że starcza na resztę miesięcy ;) Drugi raz w taką orkę już bym się nie pakowała . Prawiczek mówisz?? I jak było :D Bo ja nigdy albo nie miałam prawiczka albo żaden się nie przyznał choć sądząc po hmm " umiejętnościach" można by im taką łatkę przypiąć :P