Nie radzę sobie już.

Nie potrzebuje waszej litości ani nic takiego. Po prostu lubię pisać. I lubię komuś powiedzieć co mnie gnębi. Bo to sposób żebym jeszcze jakoś wytrzymała. Moja historia jest skomplikowana. Wszyscy myślą że jestem taka szczęśliwa i wogóle a to nie jest prawda. Mam rodziców (z którymi ciągle się kłócę). Niby mogę na nich liczyć ale nie mogę im powiedzieć wszystkiego bo bym miała wypominane do końca życia. Mam młodszego brata który wyprowadza mnie z równowagi. Jest strasznie wkurzający. robi na złość na każdym kroku, a jak mamy razem posprzątać dom to i tak wszystko jest na mojej glowie bo on jest mały przeciez i wszystko mu uchodzi na sucho [ma juz 13 lat!]. Próbowałam gadać o tym z rodzicami ale nic z tego. Wszystko by było cudownie. Znalazłam miłość mojego życia. Jestesmy ze sobą ponad pół roku. Ale pewnego dnia zaczełam mieć problemy zdrowotne. Zacznijmy od tego że rok temu przeszłam metamorfozę. Z brzydkiego kaczątka stałam się łabędziem . I się zaczeło.. pierwszy chłopak. Wiadomo, pierwsza "miłość". Byłam glupia i naiwna. Tak mnie zaczarował że straciłam z nim dizewictwo. NIENAWIDZE SIEBIE ZA TO. ale on w poił we mnie takie coś że to normalna część każego zwiazku i wogole. nie robiłam z nim tego z przyjemności tylko czułam że to moj obowiązek.:( po jakimś czasie z nim zerwałam. Potem godzinami zmywałam z siebie jego dotyk. to było straszne. Przez rok zmieniałam chłopaków jak rękawiczki. Nie ufałam żadnemu. Kilku mnie zostawiło dla innej i zachowało się jak dzieci. I wtedy doszłam do wniosku że nie da się mnie kochać. Ale poznałam zupełnie przypadkowo wspaniałego chłopaka. Tzn na początku taki wspaniały to on nie był. Cudowny miesiąc bycia z nim i dowiedziałam sie że mnie zdradza. ale zostawil dla mnie tamtą dziewczynę. I dałam drugą szanse . nie żaluje. Jest cudownie. Z tamtego lowelasa nic nie zostało. Teraz jets wierny, codiznennie sie widzimy, przestał pić, palić, nawet do kumpli mało kiedy wychodzi. i wszystko było by pięknie.. odwazyłam się z nim iść troche dalej. i cudownie. były emocje, i wogóle. Nie mówię o seksie bo się nie kochaliśmy ale o innych cudownych rzeczach. Wiem że on mnie kocha i ja jego. dlatego to wszystko tak wygląda. I wtedy zaczeło dziać się cos dziwnego. Miałąm stan zapalny miejsca intymnego. Poszłam do ginekologa. Okazało się żę mam nadżerkę i pani lekarz mówiła że to może być spowodowane wirusem HPV który może sie przerodzić w raka szyjki macicy ;(. !!! Przepisała leki . Po wybraniu ich i miesiączce miałam iść na badania. Zgodnie z zaleceniami brałam lekarstwa przez dwa tyg. Kilka dni temu skonczyl mi sie okres. POwinnam isc do lekarza ale nie mam pieniedzy. wizyta kosztuje, a badanie cytologiczne tez. Nie moge powiedzieć mamie bo bym musiała jej opowiedzieć wszystko a nie chce żeby straciła zaufanie do mnie i mojego chłopaka. Mój chłopak też obecnie kasy nie ma. Mysle że badania mogą poczekać ale.. Ale ja nie daj sobie rady. Ciągle mam obawy że to moze byc cos powaznego. Na kazdym kroku boję się smierci , że bede musiała zostawic tu bliskich.. Sni mi się to po nocach. Codziennie płacze. I jeszcze ta obawa że moj chopak znajdzie sobie inną. Niby mnie przekonuje że nie ale mam ciągle obawę że wróci ten jego stary charakter.. Z tego wszystkiego kłocimy sie czesto. Bo ja nie wytrzymuje psychicznie i kłoce sie z wszystkimi dookoła. Jestem tak jakby inna. Nie umiem się z niczego cieszyć. Nie wiem czy ktoś to przeczyta, ale musiałam. Tak jakos lżej na duszy..

zastanawiam się ile masz lat. ludzie miewają różne choroby i nie od wszystkich od razu się umiera. co do twojego obecnego zachowania tez teraz mam taki okres gdzie wszystko mnie wkurza, najbardziej obrywa się mojemu facetowi, wkurza mnie to ze nie wie o co mi chodzi- no bo jak moze nie wiedziec! a to jest tzw foch o nic, daj sobie na wstrzymanie bo twoj chłopak będzie miał cie dosc, faceci n ie lubią problemów mała, powodzenia

tak mysłalam ze nikt tego nie przeczyta...

a jednak. ;) mam 17 lat prawie.. wiem gówniara ze mnie. no nawet chciałam z nim zrobić przerwę od siebie ale on nie chce o tym słyszec... nie wiem juz co robic.

Nie ma co pogłębiac schizy. Załatw jakoś kasę i idź do lekarza. Wiele kobiet ma nadżerki i je leczy lub wypala. Nie sądzę, żeby groził ci rak w tej sytuacji ale lekceważyć tego nie radzę

no tak. niby sie nie ma czym przejmowac. ale wieczorami jest najgorzej.. czuje sie taka sama :(

nie panikuj, przeciez sa badania darmowe finansowane przez NFZ! po nastepne jak bedziesz sie tak zadreczac to osiwiejesz, mam dwie kolezanki i kolege ktorzy majac 15 lat zaczeli siwiec z nerwow. wczesnie rozpoznana choroba jest w stu procentach do wyleczenia, Twoja zostala wykryta bardzo wczesnie wiec bez obaw ;) wydaje mi sie jednak ze powinnas pogadac z mama. na poczatku moze byc zla ale potem zrozumie i przeciez jako twoja mama chce ci pomoc. ile masz lat?

mowiłam ze prawie 17. na fundusz trzeba isc z mamą. a moja mama najpierw pomoże a potem mi będzie wypominać na każdym kroku..

ale to ma byc tylko badanie zwykle teraz czy co maja ci teraz zrobic? bo ja na badania chodze bez mamy z funduszu, wclae nie trzeba isc z mama. chyba ze jest operacja lub przeswietlenie!

przecież brałaś leki! MYŚLE ŻE KONTROLA MOŻE ZACZEKAĆ DO NASTĘPNEGO KIESZONKOWEGO :D Rak nie rozwija się w 2 tyg! ...a swoją drogą 17 lat i tylu partnerów :O

tylu? jednego miałam. przeciez z moim obecnym ejszze sie nie kochałam.

to sie nie dziw. badanie zrobia ci za darmo, idz sie zapisz bo nie wiadomo ile bedziesz w kolejce czekac. u mnie tylko tydzien ale zalezy od miasta

zwykła cytologia. a mi mówili że z mamą ale to może się dowiem ejszcze ;)

to idz i zapisz sie predko na te badania, zrobia Ci za darmo tylko musisz czekac w kolejce. nie idziesz do prywatnego lekarza tylko takiego z funduszu, zazwyczaj przyjmuja w przychodniach

"Przez rok zmieniałam chłopaków jak rękawiczki" dziewczyno ty się lepiej weź za naukę :O

na pewno nie coś ty. to idz do innego lekarza bo pierdoly ci cisna i niczym sie nie martw, wszystko jest do wyleczenia skoro zostalo tak wczesnie wykryte a przeciez to nie jeest rak

w sensie ze miala ich wielu ale nie kochala sie z nimi, po prostu chodzila z wieloma

dziękuję. postaram sie cos załatwic. w sumie posieszyłas mnie. do mnie to jakos nie docierało..

zapewniam cie ze cie wylecza, tylko zpaisz sie, im predzej tym lepiej. i serio nie masz sie czym martwic ;) twoj chlopak o tym wie?

hmm. sześciu.. ale to byli w moim wieku. i zupelnie nie pwazni. kilku mnie rzuciło dla innej. a dla mnie ejdyną kuracją bylo znalezc innego..

wie o wszystkim. tylko że on jakos przestał sie tym przejmowac zupelnie i coraz mniej mnie rozumie..

postaraj sie nie byc dla niego zmierzla przez te problemy, choc on tez powinien Cie zrozumiec otoczyc opieka i przuytulac. postaraj sie z nim dogadac ;)

ja miałam 17 lat, bylam w ciąży i u ginekologa bylam bez mamay (na NFZ) więc ze zwykłym badaniem nie bedzie problemów myśle

no wlasnie, sama widzisz

ja chciałam na wizyte się zapisac to mi powiedzieli że z mamą musi byc..

a gdzie bylas pytac, w prywatnej poradni czy w przychodni?

pytałam w szpitalu bo tam jest ginekolog dziewczęcy. a byłam prywatnie.

no wlasnie to tak nie. idz do przychodzni w twoim miescie i zarejestruj sie do ginekologa.