teraz ci mówią ze przepraszam ale pomylili dzici w szpitalu i twoje to nie jest

twoje

nie umiem sobie tego wyobrazić i nie wiem co bym zrobiła . Nie wiem co bym zrobiłam,tutaj wychowuję już dziecko od początku,a jednocześnie myślę,że gdzieś tam jest moje prawdziwe dziecko,biologiczne ..:( nie mam pojęcia co bym zrobiła !

na szczescie u mnie takiej opcji niema, bo syna po porodzie mialam 24h,bo w szpitalu sa pokoje dla kazdej matki osobne:)

i, na szczescie moja kropk w kropke tata :)

Desperate Housewives

ale tak na serio....u mnie w miescie sa dwie rodziny i maja dzieci w tym samym wieku...te dzieci podmienili keidys w szpitalu...oczywiscie rodzice o tym wiedza po kilku latach sie dowiedzili,ale udaja jakby nigdy nic Widocznie dla nich jest latwiej udawac ze nic sie nie stalo i sowje dziecko kochac jak swoje tak jak do tej pory...teraz te dzieci sa dorosli,ale czy oni o tym wiedza to niewiem. ale do badan biora i do kapiel- u nas kapali w naszych pokojach, kazdy pokoj mial wanienke...do badan brali, ale to byl pokoj naprzeciwko.

W moim przypadku to niemożliwe, ale jeśli juz pewnie chciałąbym odszukać swoje dziecko.

i co bys zrobiła

Przeciez zaraz jak sie dziecko urodzi to zkaldaja mu pask z danymi osobowymi. Wiec nie jest to mozliwe w dzisiejszych czasach.

zakladali i 30 lat temu. A jak widac pomylki sie zdarzaja...

jezu jagoda jakas ty głupia pytanie jest teoretyczne -czy wyobrazasz sobie taka sytuacje a nie ze opaski albo 'mój mały to wykapany tatus wiec u mnie nie zamienili'

u nas niemożliwe by to było, bo synek jak sie urodził był tak strasznie do swojego ojca podobny! dosłownie ksero :) więc nigdy bym go z żadnym innym nie pomyliła jak już raz mi go pokazali :) a zabierali mi synka często, ale zawsze poznawałam bezbłędnie jego płacz, o wyglądzie nie wspominając :) poza tym zaraz założyli mu identyfikatory na rączkę i nóżkę :)

ale jeśli już by podmienili, tak teoretycznie to chyba nie chciałabym wiedzieć gdzie jest moje dziecko. to które bym wychowywała byłoby moje i nikogo innego. po co mi szukanie? co powiedziałabym dziecku? że nie jest moje, bo ma inną krew, inne korzenie? o nie nigdy nie dałabym mu odczuć że jest mniej kochane, czy niechciane tylko dlatego ze to nie ono wyszło z mojej macicy :) rodzicem jest ten co wychowuje a nie ten co urodził. ot i tyle :)

teraz to jest malo prawdopodobne!!! nie wiem jak w Polsce ale w Uk zakladaja opaske na raczke i na nozke, zdjac ja mozna tylko po przecieciu nozyczkami inaczej sie nie da, wiec musialby ktos to zrobic celowo! a zreszta dziecko jest caly czas obok i myte i badane przy matce, jesli kobieta chce odpoczac to wtedy dopiero oddaje je pod opieke pielegniarek,

z zreszta nieprawda jest to, ze wszystkie noworodki sa takie same!!! jak juz matka zobaczy swoje dziecko to rozpozna je miedzy innymi dziecmi.

u mnie to tez niemozliwe-po porodzie pokazali nam syna i oczom nie moglismy uwierzyc:mial takie dlugie,czarne wlosy. drugiego takiego nie bylo w tym czasie jak rodzilam:)

ja bym swojego nie oddała nigdy. Gdybym wiedziała że gdzies tam jest moje biologiczne chciałabym je pewnie odnalezc, ale jesli miałoby sie to wiazać z oddaniem mojego synka - nigdy w zyciu!!!!! nawet gdyby mnie miała policja scigac:)

ale gdyby taka sytuacja mi sie przydarzyla,to bym wolala tym nie wiedziec

swoje dziecko. Ciekawe jak to z prawnego punktu widzenia wyglada...

naogladalas sie Desperate Housewives...wez elpeij wyrzuc TV