Proszę wejdzcie na chwilke...

Ja juz nie chce.. moze to wyda wam sie glupie i za szybo ale w miedzy czasie poznalam cudownego czlowieka ktory jest w stanie zrobic dla mnie wszystko.. Jedynie co mnie meczy to tamtego placz i wyraz twarzy jak mowi ze mnie nadal kocha.. pojebane to wszystko..

ja bym mu oddala i wpierdolila tak, ze by ryja sie wstydzil wystawic na swiatlo dzienne. niestety oni nie lubia kobiet silnych i tyko tym slodkim idiotkom spuszczaja lomot. Szkoda bo chcialabym...

Tyle razy chcialam mu oddac to bylo jeszcze gorzej trzymal mi rece i w ogole szkoda gadać..

Mój tez płakal, przepraszał, spotkalam sie z nim raz czy dwa, jego usprawiedliwienia były czystymi klamstwami, raz płakał a za chwile mnie wyzywal od glupich szmat. Pozniej byly grozby wiec w szybkim czasie zorientowalam sie ze dobrze zrobilam. Dzis jestem szczesliwa. Moze i Ty zaryzykuj z "nowym" obserwuj go, postarajcie sie stworzyc cos razem, tylko nigdy nie wychylaj sie z uczuciami pierwsza, pozwol by to On o Ciebie zabiegał. A bylym nie zatruwaj sobie zycia bo nawet jak sie zmieni to tylko na chwile. Ja nawet po czasie dostalam obrzydzenie i nie potrafilam z nim przebywac w jednym pomieszczeniu , wiec nie bylo mowy o odnowieniu zwiazku

Wiesz wlasnie to jest to że on placze i w ogole mowi ze wspomina ze siedzi caly dzien w domu nigdzie nie wylazi. Ja jestem wrazliwa i w przeciwienstwie do niego serce mi sie kraja jak patrze jak 'cierpi' ale zaraz sobie przypominam to co on mi robi. Niby placze a dalej twierdzi ze to on mi daje szanse i to wszystko moja wina. Bo ja sobie znalazlam 'innego frajera' i go biednego zostawilam..