Czuję się taka samotna, wręcz opuszczona...

Na każdym kroku mnie olewają. Nikomu na mnie nie zależy. Czuję się jak śmieć, nikomu niepotrzebny. Liczą się tylko inni, nawet moje kumpele są bardziej doceniane. Chłopak, którego kocham, mnie olał. Całymi dniami przesiaduję w domu (mam urlop dziekański, bo nie byłam w stanie wytrzymać na uczelni) i płaczę. Jestem w tak złym stanie psychicznym, a nie znam nikogo, kto mógłby mi jakos pomóc. Najchętniej skończyłabym ze sobą, ale nie mam odwagi. Poza tym nieco mi szkoda. Życia. Planów. Ja już nie daję rady...co robić ?

Obudziłam się dopiero i już mam łzy w oczach. Czuję się tak jakby już nigdy nie było szans na zmiany.

Proszę, doradźcie mi coś...Jak to zmienić ?

ciezko mi ci coś doradzic, sama nie daje sobie rady ile mozesz miec lat ? 21, 22? ja mam 27 i żadnej perspektywy

Mam niecałe 23 lata. Jestem obecnie na drugim roku. Już od dziecka czułam się bardzo osamotniona, bo dzieciaki w szkole mnie wyśmiewały. Potem może było nieco lepiej, ale też nie tak, żeby ludzie latali wokół mnie jak muchy. Zawsze miałam wrażenie, że jestem z boku. Ale to, co się dzieje teraz, przekracza wszystkie granice... Nikt do mnie nie dzwoni, nie pisze. Czuję się nikim.

I nie wierzę, że czeka mnie cokolwiek dobrego...

Może lepiej od razu pokonać ten strach i skoczyć ?

Czemu nikt mi nie pomoże ? Czemu ?

marzę o tym zeby wlozyc mojemu mezczyźnie język miedzy posladki ehhhh

ugryźć go delikatnie w mosznę to takie romantyczne chyba sie rozplacze