i znow sie nie udało

dzis po raz kolejny zawaliłam diete, kuźwa, ciągle zaczynam od nowa, co jest do diabła? jestem na siebie wsciekła i znów mam doły jak to jest??? ile razy jeszcze bede zaczynac, co jest do cholery,ze to pier....e żarcie dominuje nade mna jestem do niczego jak wyjsc z tej matni?

A jaką dietę, ile ważysz, ile wzrostu etc?

rygorystycznej diet np na początek odstaw słodycze

nie stosuje zadnej specjalnej diety poprostu posiłki małe, przynajmniej 5 dziennie, niskokaloryczne, takie moje załozenie ale juz wiesz jak to sie konczy, totalna porazka 78kg, 164

w jaki sposób zawaliłas jak miała wygląc dieta, a jak jadłas

od dawna cierpie na tzw konwulsyjne obzeranie sie, do jakiegos czasu bardzo sie kontroluje ale jak puszcza hamulce hulaj duszo!

Zmień myślenie. Ja też miałam tak jak Ty, ale już nie mam, bo mi się w końcu udało. Po prostu uwierzyłam w to, że mi się uda i zaczęłam działać. Ale też zmieniłam strategię. Przestałam narzucać sobie zakazy i nakazy dietetyczne, za to wykupiłam karnet na fitness. Intensywnie ćwiczę po 4-5 razy w tygodniu i już zrzuciłam zbędne kilogramy. Od połowy września schudłam 6,5 kg. Jestem już z siebie prawie zadowolona, jeszcze tylko 3 kg mi zostało do zrzucenia i wiem, że się uda :-) Nie objadam się, tylko jem normalnie, zmieniłam stosunek do jedzenia i do siebie. Polubiłam siebie i uwierzyłam, że uda mi się zrzucić te kilogramy. Wystarczy tylko bardzo chcieć. Twoje niepowodzenia mogą wynikać z tego, że może narzucasz sobie diety niemożliwe dozrealizowania (typu: kopenhaska, dukan, 1000 kcal). Przestań sobie zakazywać jedzenia tylko zacznij ćwiczyć! I wtedy nie ma żadnych porażek, bo skoro nie ma zakazów to nie ma porażek, za to jest wielka radość po wysiłku fizycznym. Wręćz euforia!

taka porazka dołuje mnie strasznie

Mnie też kiedyś dołowało. Ale teraz po dniu porażki wracam do normalnego jedzenia 5 zdrowych posiłków i ćwiczę dalej! Porażka nie może być przyczyną przerwania zdrowego stylu życia. Nastepnego dnia wracamy i robimy swoje. Jednak niestety większość otyłych osób porażkę zajadają jeszcze większą porażką i dlatego są otyli!

wiem, ze wszystko zaczyna sie w głowie, dokładnie to wiem i co z tego?! nie umiem tego wcielic w zycie! praktycznie na temat diety wiem juz prawie wszystko a odchudzam sie juz od wielu wielu lat, z zadnym skutkiem rozwazałam nawet wizyte u psychologa

wiesz, mój rozkład tygodnia nie pozwala mi na tak intensywne cwiczenia, 4-5 razy w tyg, nie do zrealizowania ale staram sie ruszac, duzo chodze, dojrzewam do biegania

Wydaje nam się, że te wszystkie szczupłe laseczki mają silną wolę a my jej nie mamy. Te szczupłe laseczki są sprytne i wiedzą, że jak jednego dnia zjadły lody w polewie czekoladowej z bitą śmietaną to kolejnego, albo i jeszcze tego samego dnia idą to spalić. Sposobów na spalanie kalorii jest mnóstwo, ważne by znaleźć swoje ulubione i je często praktykować. Pomagają też afirmacje. Powtarzanie sobie w lustrze, że jesteśmy piękne i coraz szczuplejsze! I mądre, dobre i w ogóle niezłe doopy z nas! Jeżeli zaczynasz o sobie myśleć jako o szczupłej osobie, Twój organizm dostosowuje się do tego wizerunku i chudniesz! Afirmacja naprawdę działa!

szpinakowa z jakiej wagi startowałaś?

A ile masz lat? Strzelam, że mniej niż 26. Ja mam 26 i zmądrzałam dopiro po 25.

Ja bym na poczatek polecal Tobie wyliczyc swoje dzienne zapotrzebowanie: http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3224040 zeby w ogole wiedziec z jakimi ilosciami kalorii powinnas miec do czynienia. A bez liczenia kalorii kazde odchudzanie jest jak jazda samochodem z opaska na oczach.

Startowałam z 70-71 kg przy 170 cm wzrostu i dziś ważę 64 kg. Moim marzeniem jest waga 60-62 kg.

Szpinakowa - analizuj nicki ;)

Nie do końca prawda Borsuku. Ja jem normalnie, tyle na ile mam ochotę i ćwiczę. Nie wiem ile kalorii zjadam, bo nie liczę. Ale zrzuciłam już 6 kg od połowy września :-)

Borsuku, kojarzę Ciebie przecież! Nie raz się sprzeczaliśmy. Na początku owszem, liczyłam kalorie, ale od miesiaca już tego nie robię.

no niestety, jestem dozo starsza od ciebie, i ciagle w tym temacie zawalam skonczyłam 40 az wstyd....

Szpinakowa skoro chudniesz ... to jesz mniej niz wynosi Twoje dzienne zapotrzebowanie. Na diecie - OK, ale na dluzsza mete to nie jest takie dobre ... bo dzienne zapotrzebowanie kaloryczne - jak sama nazwa wskazuje - to Twoje zapotrzebowanie. Jesli czegos potrzebujesz i nie dostarczasz tego w takiej ilosci, w jakiej potrzebujesz, to pozniej pojawiaja sie komplikacje ;) Ja licze codziennie kalorie i codziennie pokrywam swoje dzienne zapotrzebowanie ... i jest super :) Ale ja juz jestem na etapie normalnego, zdrowego, jedzenia, dzieki czemu nie musze sie martwic o sylwetke, ani o zdrowie ;)

No to czas zmądrzeć! Uszy do góry! Jeżeli uważasz, że psycholog to dobry pomysł to się wybierz. Ja nie wiem, nigdy nie byłam u psychologa. Udało mi się samej pozytywnie nakręcić

Borsuku liczyłam kiedys, ale to nie dla mnie, za duzo zawiłosci z tym liczeniem a ja poprostu nie mam na to czasu

Borsuczku, a ja mam jeszcze 3 kilko do zrzucenia :-) A chudnę bardzo powoli. Rozłóż sobie 6 kg na około 10 tygodni. Ostatnio nawet bardziej pokrywam zapotrzebowanie bo chudnę wolniej: 1 kg na 2 tygodnie.

Borsuku, naprawdę codziennie ważysz, mierzysz porcje i liczysz na kalkulatorze? Czy już masz wykute wszystkie tabelki w głowie i mniej czasu Ci toi zajmuje? Mi się nie chce tego robić, bo mam inne rzeczy na głowie.

szpinakowa wiem, ze czas najwyzszy! bardzo zazdroszcze ci ze sama doszłas do tego co dla mnie jest chyba nie do osiagniecia

A liczenie z kalkulatorem to mi zakrawa na hiperkontrolę. Miałeś jakiś problem z jedzeniem?

Aniu, Ty też możesz to zrobić, tylko uwierz w siebie!

jutro zaczynam od nowa z kacem moralnym jak stad do Australii

Licze kcal od ok. 15 lat = tabelki w glowie. Wszystko kalkuluje w glowie, w koncu po cos sie konczylo studia ekonomiczne ;) Na obecnym poziomie wtajemniczenia ... wybor produktow, wazenie, liczenie zajmuje ok. 15 minut dziennie :)