zgubilam sie, nie wiem co dobre i lepsze

Tak,wiem ze sie zmienil, ze sie zmienia .Wiem to po czesci od niego, po czesci od calego sztabu medycznego, z ktorym rozmawialam kilka tygodni temu. Rodzice uwazaja, ze to za wczesnie, ze trzeba czasu. Aja chcialam tylko wspolnych swiat.

że niby ja wyczułem? bo mam węch jak mysliwski pies i z psychologami gadam

Daleko moim rodzicom od braku wybaczenia. Oni juz mu wybaczyli, tylko ze nie ufaja. Ja ich rozumiem. Kochaja mnie bardzo i martwia sie o moje losy. A od dziecka daje popalic. Moi rodzice to przepiekne osoby. Nie tylko dla mnie i mojego rodzenstwa ale jawia sie takimi w oczach swiata.

czyli wiesz o tym tylko z gadania - nie życia , z codzienności - tylko z gadania . Jego i ludzi , którzym to genralnie wisi . czy nie powinno cie zastanowić dlaczego tak cie do niego ciagnie ? czy bie skończysz jako 50 letnia rozgoryczona , samotna kobieta , której wydawało sie ,ze jej zwiazek nie jest " klasyczny " a był po prostu pełen kłótni , złosći ,złych zachowań i emocji ?

No to juz wszystko jasne.

wyluzuj czaszke, wiec co o tym myslisz tak naprawde? To ja jestem dupa a nie kobieta, czy moi rodzice przesadzaja? A moze sytuacja jest tak skomplikowana, ze naprawde trzeba przeczekac?

Bylam u niego przez 10 dni, wiec to nie tylko gadanie. Z reszta ma tez rodzicow, znajomych. Spostrzezenia jego swiata sa jakims tam obrazem jego samego.

wiesz tak na serio to jeszcze za malo danych i opinii wszystkich stron.Komplikujesz sobie zycie a rodzicom troche narobiłas tez.Facet z twojej półki, bo tez ma jazdy i bigos niestrawny sie zrobił.Trzeba połowe odpuscic , wybrac sie do psychologa i powoli lapac równowage