Nie planuję dziecka, lubię sowje życie i ejstem szczęśliwa, kto się przyłączy?

Jak w temacie, nie chcę mieć dziecka, nie planuję go, choć mam ustabilizowane życie, od roku męzatka, stała praca, własne mieszkanie (choc na kredyt :-/). Mam dosyc odpowiadania na pytania rodziców, teściów i znajomych "kiedy planujecie potomstwo!!!" już jakiś czas siedzę na forum kafeterii i nie znalazłam do tej pory wątku dla siebie, bo albo same o fasolkowaniu (wrrrrrr.....), wychowaniu dzieci, gotowaniu, sprzątaniu itp., Więc zkaładam swój wątek, dla kobiet, które nie organziują swojego życia wokół domu i dzieci...ZAPRASZAM!!! :-)

takich wątkó jst z tysiąc, nie jesteś wyjątkowa. A zamiast zakłądać koljejny taki sam, to załóż może o jakimś swoim hobby?:O Nie chcesz dzieci, a o nich piszesz. Po co?

NAOPAK >> wszystko pięknie ładnie ale forum nie te :P Ciąża, poród, macierzyństwo... dziwisz się, ze wszystkie tematy dotyczą dzieci :P?? rusz głową

i jeżeli nie znalazłaś wątku dla siebe, to zajrzyj może na inne podforum niż macierzyństwo :P

Fakt zły rodział wybrałaś :P chociaż ja mam podobnie, jestesmy 1,5 roku po ślubie i dzieci nie planujemy tak jest super :)

To twoja prywatna sprawa, tylko ciekawi mnie po co zalozylas taki watek na forum Ciaza, Macierzysnwto, Wychowywanie dzieci? Nie lepiej na ogolnym, co? :) Chyba, ze tak naprawde nie jestes do konca przekonana do swojej decyzcji i jeszcze sie wahasz ;)

o twoich zainteresowaniach... ja mam 3 dzieci, kilka fajnych pasji, jestem do dyzpozycji w tym temacie.

Złe forum wybrałaś. Zaraz matki polki cię objadą że jesteś leniwą egoistyczną suką bo nie chcesz mieć dzieci.

Billiana - spokojnie, nikt je nie bedzie objezdzal ;) , ale przyznam, ze ciekawa jestem dlaczego akurat ten watek na forum dla matek - to raz, a dwa: dziecko wcale nie musi cie ograniczac, a ja bym raczej powiedziala, ze motywuje :) Ja, majac dziecko jestem bardziej aktywna niz wtedy, gdy go nie bylo :D

To jak Ty to robisz?/Może cos mi podpowiesz??Ja przed ciążą byłam bardzo aktywna.A teraz dziecko ma 2,5 roku a ja wszystko mu podporządkowałam.Chciałabym znów cos robić, ale jakoś sie wypaliłam i nie wiem co..

a to ja zapytam_ - ja, zanim urodzil sie syn tylko pracowalam, pracowalam duzo 45-50 h tygodniowo, czasem wiecej plus jakies wyjazdy sluzbowe i jak wracalam do domu to bylam padnieta i nic mi sie nie chcialo, wiec poza praca nie robilam nic. Odkad syn sie urodzil zaczelam pracowac mniej (3,5 dnia w tygodniu, przy czym 3 dni w firmie, a pol dnia w domu), do tego zaczelam drugi kierunek (studia zwiazane z moim hobby, zeby w koncu robic to, co zawsze chcialam, zajecia raz w tygodniu wieczorem plus jedna sobota w miesiacu), a oprocz tego mamy czas na zoo, park, spacer, place zabaw, basen. On uwielbia robic rozne rzeczy i ta jego radosc motywuje mnie do wymyslania ciagle to innych rzeczy. Takze krotko mowiac: generalnie jestem ciagle w ruchu :)

najgorsze sa "pierwsze kroki" ja zaczelam od zapisania sie na fitness i prawo jazdy, pozniej zapisalam sie na studia-to juz 2 rok (moje dzieci maja 2 latka i prawie 5) czuje ze zyje ;)

Zanim urodziłam syna.Mieszkałam w Irladii tam pracowałam, studiowałam w Polsce i latalam na zajęcia raz w miesiącu.pracowałam na pełny etat i dawałam radę.Potem wróciłam pisałam mgr i ostatni egzamin miałam w środę a w czwartek poszłam rodzić.moja praca i zainteresowania zawsze były związane z dziećmi.Teraz nic mi sie nie chce jestem zmęczona i nie mam ochoty nigdzie wychodzić.Chciałabym zrobić jakiś kurs, ale nie wiem jaki.Chciałabym coś innego niz z dziećmi, ale nie mam pomysłu.Zaczynam mieć parcie by cos robić.Dziecko chodzi do przedszkola, ale tez baaardzo dużo choruje przez co jestem uziemiona. Może rzeczywiście trzeba zrobic ten pierwszy krok.Chętnie poszłabym na basen, ale te mrozy sa okropne,ale ja nie mogę się rozchorować bo spodziewam sie drugiego dziecka;)

To się wygadałam :P

Dziewczyny a co to za studia.Pytam z czystej ciekawości.Może mnie coś zainspiruje

NAOPAK... podajmy sobie ręce..ja po prostu boję sie macieżyństwa, kojarzy mi sie źle i mam schizy, ze całe moje zycie erotyczne ległoby w gruzach...

a ja rozumiem, ze o tym pisze, bo ja mam podobnie, wszyscy tylko zadają pytania, czemu nie mam jeszcze dziecka czy cos ze mną nie tak i ze głupia jestem a ja nie chce i juz

każdy żyje jak uważa... ale w związku z tym, że to takie a nie inne forum to napiszcie proszę wokół czego toczy sie Wasze życie? może nas coś matki zainspiruje :)

to nie to forum przeczytaj tytuł tego i zastanów się czy umiesz czytać ze zrozumieniem

W sumie nie na temat.Troszkę się wcięłam ze swoim tematem. Przepraszam.

ja sie po prostu boję o swoje życie późniejsze, tyle się mówi o tym ze mezczyzni odchodzą od żon z rozstepami ..wiem wiem krytykujcie mnie ale ja do tego raczej nie dorosna..boję sie o swoja sylwetkę ..chciałabym miec ale nie teraz..moze bliżej 30tki

a to ja zapytam_ - ja robie tlumacza angielski/holenderski, w przyszlosci chce dolaczyc do tego polski.

przyznam szczerze ze wstydzę sie tego co mówię, pewnie bym tego głosno w domu nie powiedziała ale taka jest prawda

mamo 16 miesięcznego synka- dziękuję za odpowiedź. Fajna sprawa.Powodzenia:)

Wy sobie mamy kochane studia robicie, a i synków macie i na basen chodzicie, a tu gdzie żyję ja, niema takich szans, nawet z super extra wykształceniem... jak ktoś zarabia 1700 to już jest rarytas, a gdzie własny dom czy mieszkanie... masakra

eee no to spoko... ja swoje pierwsze urodziłam w wieku lat 30... i jakoś bardzo źle nie wyglądam... a życie erotyczne na pewno poniekąd ucierpiało, bo nie jest to już taka radosna, niczym nie zmącona twórczość jak kiedyś :) ale jak tatusia się odpowiednio włączy w obowiązki domowe po pracy, do której oboje chodzimy to i on czasem po prostu nie ma ochoty... no cóż, przy dzieciach nieco zmieniają sie priorytety, to fakt :)

bederka... a ja boję się ze mój maż nie poczeka aż tyle..bo jest ode mnie nieco starszy.... czasami czuję ze bede musiała miec dziecko z przymusu

a to ja zapytam_ - dziekuje :) Spore wyzwanie, bo jakby nie bylo to dwa obce jezyki, ale jakos ciagne narazie :) Smooczyca - a ja cie rozumie, bo powiem szczerze, ze tez mialam rozne mysli bedac w ciazy i czytajac te forum i tez balam sie wielu rzeczy...ale u nas na szczescie nie zmienilo sie nic: ani seks, ani nasze relacje, ale rozumiem twoj strach.

baderka sorki że zapytam ale jak zmienia się zycie erotyczne po dzieciach? Bo ja boję sie tego panicznie

dzięki że jeszcze mnie nikt nie skrytykował, ale tak jak mówię, ja w domu nikomu nie przyznaję się głosno o obawach bo ani mama ani teściowa by mnie nie zrozumiały a wręcz przeciwnie nazwałyby mnie głupią pindą ...bo dla nich rodzenie dzieci to coś co powinno zacząć sie uż w wieku 18 lat ( ze niby jest latwiej) moja mama mnie urodziła jak miaął 17 a tesciowa mojego meza jak miałą 18 więc dziwią mi sie