mam wszystko, ale nie to, czego pragnę i mieć nie mogę.

nie wiem, czy dziś mam gorszy dzień, czy może dlatego, że prawie co roku na święta jakiś mój chłopak do mnie przyjeżdżał, a teraz nikt nie przyjedzie, czy może sama myśl o tym, że już nie będę miała chłopaka tak mnie przygnębia?? Mam 21 lat , 170 cm, 58kg, zadbana, atrakcyjna, dobrze ubierająca się. Dopiero teraz zaczęłam studia, od tego roku. Nie bede okłamywać, dobrze mi się wiedzie. Mam wszystko co chcę, chodzi mi o rzeczy materialne, rodzice mi pomagają, mam pracę, zarabiam 2000zł mięsięcznie. Ale to nie jest ważne... Kiedyś miałam takie powodzenie, spotykłam się z chłopakami, miałam chłopaków, a teraz... odpycham, i mowie to z pelną świadomościa. Nie odzywają sie na nastepny dzien, albo w ogole nie chcą ze mną gadać. nie wiem czym to jest spowodowane, wcale się nie wychwalam, może czasem zbyt pewna siebie jestem, ale to traktuje jako zaleta, przynajmniej tak myślę. jestem bezpośrednia, szczera... Mam wrażenie że już go nigdy nie znajdę, na studiach nikogo nie poznaję nie wiem, czuję że będę starą panna Bardzo chciałabym miec kogoś, przytulić się, spotkać, porozmawiać, ale gdzie szukać ? skoro faceci z imprez okazują się płytcy, a na poznawanie w internecie nie jestem aż tak zdesperowana. Czy ja mam czas na miłość?

a ja czekam na NIgelle:P

Jestes juz przegraną osobą nie ma co sie oszukiwac przeczytaj to co napisałaś a zrozumiesz o co mi chodzi. Sama tego chciałaś....

A umówimy się?:D