co się ze mną dzieje?

Nic mi sie nie chce...Leżałabym całym i dniami w łóżku. Wstaje tylko dla mojego dziecka. Całymi dniami siedze w domu, mąż pracuje 12 godzin dziennie-jest budowlańcem. Przychodzi do domu zmęczony. W ciągu dnia nie mam do kogo gęby otworzyć- nie pracuję, bo nie mam co zrobić z dzieckiem, nie wychodzę nigdzie, bo dziecko non stop choruje. Mąż w ciągu dnia nawet nie zadzwoni, przyjeżdża do domu- kolacja, kapiel i spac. Wcale nie rozmawiamy ze sobą. Nigdzie nie wychodzimy. Chciałam go namówić na to, aby wyjśc gdzieś razem na Sylwestra, ale niestety...Kolejny rok w domu:-(... Mama dość...chce mi się uciec z tego domu...!!!

mogłabyś chociaż cokolwiek zrobić w tym domu z racji posiadanego czasu

no i super. Wiej gdzie oczy poniosa. Jeszcze zostaw dziecko i poczujesz wiatr w zaglach . Ktos kto nudzi sie w domu jest" uposledzony ".

No przeciez robię! Sprzątam, piorę, zmywam, gotuje i tak kurwa codziennie...

ja mam podobnie, ule można szorowac podłogi i sprzątac nieistniejacy bałagan

facet musiałby zmienić pracę a to chyba mało prawdopodobne

bardzo ciężko jest przełamać codzienny cykl to wymaga wysiłku a tu brak sił bo codzienność przytłacza może spróbuj jakimś drobiazgiem, drobnostką tą szarość rozjaśnić jakąś drobną przyjemność po powrocie męża sobie obojgu

ja np. przed powrotem męża nakrywam do obiadu, robię sobie makijaż i spryskuje sie perfumami jest zachwycony mozesz też zabrac go na iwczorny spacer, na sanki z dzieckiem