jestem w 3 ciąży i nie potrafię się cieszyć

23 minuty temu, Gość Gość napisał:

Rozumiem cie zupelnie.  Nie mam nic przeciwko aborcji, ale sama nigdy bym sie na nia nie zdecydowala.  Nie dyktuje innym jak zyc, ale ja nie moglabym zyc zastanawiajac sie co by bylo gdyby....

Jezeli jest dobrym ojcem i mezem ogolnie to oswoi sie.  Pierwsze reakcje sa nieraz bardzo silne i niekoniecznie wyrazaja wszystkie uczucia osoby.  Dopiero co sie dowiedzial i jako facet ciezej mu sie oswoic poniewaz nie nosil dziecka pod sercem.  Takze poczekaj troche, daj mu czas oswoic sie przyzwyczaic i trzymam kciuki za synka.

Czeka on na moją decyzję.Ma chyba cały czas nadzieję że zgodzę się na aborcję Ale niestety będę musiała bo rozczarować.Mam nadzieję że ochlonie i pogodzić się z moją decyzją.Brakuje mi jego wsparcia 

1 minutę temu, Gość Gość 89 napisał:

Czeka on na moją decyzję.Ma chyba cały czas nadzieję że zgodzę się na aborcję Ale niestety będę musiała bo rozczarować.Mam nadzieję że ochlonie i pogodzić się z moją decyzją.Brakuje mi jego wsparcia 

Im szybciej mu powiesz, ze nie zrobisz aborcji tym szybciej bedzie musial sie zaczac przyzwyczajac do tej mysli.  Oczywiscie, ze jest to przykre, ale niestety faceci sa inna kategoria   Oni ogolnie wola dzialac niz rozmawiac.  Powiedz mu, ze bedzie dziecko i trzeba wszystko przygotowac i moze jak bedzie mial cos do zrobienia to poczuje sie lepiej.

Wiele razy robiłam mężowi loda w prezerwatywie specjalnie żeby zębami ją uszkodzić i się nie udało...

ja miałam córkę 6 lat syna rok i zaszłam w trzecią ciąże i też byłam zła i załamana potem zaraziłam się bakterią urodziłam wcześniaka mała trafiła do CZD a ja mało nie umarłam z bólu i rozpaczy własnej głupoty tak zakochałam się w niej bez pamięci. Na szczęście wybłagałam Boga o jeszcze jedną szansę i mała wyszła z tego po niej urodziłam jeszcze dwoje dzieci spokorniałam i dziś niczego nie żałuję tyle że to było kilkanaście lat temu dziś mam już duże dzieci i każdy mi zazdrości bo są cudowne i jesteśmy kochającą się rodziną 

Jestem w podobnej sytuacji moj syn ma 6lat córka 2 lata 3 miesiące jestem w 5 tygodniu ciąży dowiedziałam sie 2 dni temu od tamtej pory tylko płacze mam 25 lat i w drodze 3 dziecko maz pracuje za granicą dzieci chodza do przeczkola zlobka a ja sie boje co będzie przy trzecim dziecku boje sięl moje maluchy ze ich zaniedbam teraz z dwójką jest ciężko bardzo pomimo wolnego czasu od 8 do 14 ledwo nadazam zakupy gotowanie sprzatanie pranie podkreslam ze również czuje ze ludzie będą patrzeć na mnie jak na jakąś patologie bo dają 500+ to robią dzieci jezdzimy uzywanym samochoodem wy wyjmujemy mieszkanie masakraa nie wiem co robic co myslec Mąż mojaa mama przyjeli do wiadomosci z nutką radosci lecz na pomoc niemam co liczyć maz pracuje mama choruje 

Takie coś doprowadza mnie do szału. Zauważyłam że tu i w realu ludzie mają tendencję do za częstego używania słowa patologia. Czasami wydaje mi się że nawet nie wiedzą co to słowo znaczy. Kochana, to że będziesz miała 3 dzieci to nie patologia. Szczerze? Powinnaś się cieszyć, ponieważ niektóre pary nie mogą mieć nawet jednego szczęścia a ty masz aż 3. Wiem, pewnie nie chce ci się przechodzić tego wszystkiego po raz trzeci od nowa ale jestem pewna że z czasem radość się pojawi. 

A ja marzę o szóstym dziecku.Tylko że mam już 42 lata.Co to jest trójka dzieci??

Ja też jestem w takiej sytuacji. Dwójka dzieci - 3 i 5 lat, wszystko zaplanowane i ułożone życie. 

A nagle informacja o 3 ciąży. Jestem wściekła, że trzeci raz dałam się w to wroobić. Nie jestem dobrą matką, dzieci mnie irytują. Wszystkim na szkodę wyjdzie 5 minut przyjemności mojego mężusia. 

Dla ciekawskich - mąż bije jakieś sterydy i uważał się za bezpłodnego.