samotność

Nie chcę tu Was zanudzać tym, jak bardzo jestem samotny i nieszczęśliwy, bo to nie do końca prawda. Chciałem podzielić się spostrzeżeniem takim oto, że z wiekiem coraz bardziej godzimy się ze swoją samotnością. Ja mam teraz 25 lat i od zawsze jestem sam. Kiedyś w liceum chodziłem jeszcze na jakieś spotkania, imprezy, coś się ogólnie działo. Na studiach już mniej, a teraz w ogóle nie prowadzę życia towarzyskiego. Jest mi z tym nawet dobrze. Tylko czasem dziwnie się komuś przyznać, że się jest cały czas samemu, człowiek wychodzi na jakiegoś innego. Też tak macie, że pogodziliście się ze swoją samotnością?

Ja się pogodziłem.

Ja się pogodziłem.

Tak. Kiedy człowiek jest młodszy, to jeszcze próbuje jakoś z tym walczyć, jakoś zaradzić, zmienić coś. A gdy nic nie wychodzi z tej szamotaniny, to z biegiem czasu ta samotność staje się częścią człowieka. Przywyka się do niej po prostu.

Tak. Kiedy człowiek jest młodszy, to jeszcze próbuje jakoś z tym walczyć, jakoś zaradzić, zmienić coś. A gdy nic nie wychodzi z tej szamotaniny, to z biegiem czasu ta samotność staje się częścią człowieka. Przywyka się do niej po prostu.

Hej! wiesz co nie jestes sam! Ja mam tez 25 lat i podobny problem. Podobny a nie taki sam, bo mam męża i on jest moim towarzyszem. Przez zycie dawniej w niekomfortowych warunkach do spotkan u mnie w domu, potem przez tosktyczny związek a do tera prace w domu stracilam wiele kontaktów i mam malo kolezanek. Stalam sie odludkiem i wręcz boje sie wyjsc gdzies sama :( Na szczescie wynajelismy miejsce na firme na miescie i mam nadzieje ze odżyje... A Ty pracujesz? Masz kobiete?

Ja jeszcze czasem walczę, ale jestem młodsza od Ciebie. W sumie to mi nawet dobrze samej. Albo to przyzwyczajenie, już...

Ja jeszcze czasem walczę, ale jestem młodsza od Ciebie. W sumie to mi nawet dobrze samej. Albo to przyzwyczajenie, już...

coś w tym jest, mamy coraz wiecej spraw, zajmujemy sie swoimi sprawami az orientujemy sie ze jestemy sami i jakos na to przystajemy

Przepraszam, zdublowałam niechcący

Ponieważ moja samotność nie jest z wyboru, więc musiałem się z nią pogodzić.

zgadzam się ze stwierdzeniem, że z czasem samotność staje się częścią człowieka. U mnie tak właśnie jest. Pracuję od dwóch lat, a po pracy to głównie jakaś książka, film albo net. Jest mi tak nawet dobrze, tylko czasem myślę, co będzie dalej i czy zawsze będzie tak, jak jest teraz.

sory, miałem jakąś blokadę zgadzam się stwierdzeniem, że z czasem samotność staje się częścią człowieka. U mnie tak właśnie jest. Praca mi odpowiada ( ubezpieczenia). Po pracy głównie książka, film albo net. Jest mi tak w zasadzie dobrze. Tylko czasem myślę, czy zawsze będzie tak, jak jest teraz.

wszyscy mieli tą blokadę kafe się spieprzyła no to odpowiedz sobie a pytanie dlaczego jesteś sam i postaraj się to zmienić (no chyba, że Ci tak dobrze - chociaż nie sądzę)

pisałem już, że na codzień jest mi dobrze samemu, że się z tym pogodziłem i nie szukam nikogo nie uważam też, żebym chciał to zmienić.

Nie wymagaj od dilandy zbyt wiele, w tym czytania ze zrozumieniem. :)

napisałeś, że jest Ci z tym nawet dobrze i że się pogodziłęś ze swoją samotnoscią no to chybaraczej nie jesteś tym faktem zachwycony i to nie był Twój wybór

2r2 Nie wymagaj od dilandy zbyt wiele, w tym czytania ze zrozumieniem. zgodnie z radą offermy - pierwszy i ostatni raz no nieee Zapewne to nie oksana85

a czyj? Nie podejmowałem żadnych prób znalezienia kogoś, więc chyba to był raczej mój wybór.

Ja mam 28 lat i 8 miesięcy i wiem że za półtora roku poznam moją żonę

25-latek a czyj? Nie podejmowałem żadnych prób znalezienia kogoś, więc chyba to był raczej mój wybór. nie wiem, może niczyj, tylko wiesz, czasem się jest samotnym nie ze swego wyboru, nie z własnej winy i myślałam że to Twój przypadek no bo jeśli ktoś pisze, ze sie z czymś pogodził, to znaczy, ze przyjął taki stan rzeczy (możliwe że nawet wbrew sobie) bo można się pogodzić z np. utratą kogoś bliskiego itp. czyli z czymś czego nie chcemy

Najlepiej być jak Żorż Kluni - przystojny, bogaty, sławny i korzystający z wielu kobiet. :D

dilanda: a co mogłoby być przeszkodą w znalezieniu sobie kogoś. Bo jakoś nic mi nie przychodzi do głowy.

Brzydactwo

nie, nie jestem akurat brzydki, raczej przeciętny. Głupi też nie jestem.

25-latek dilanda: a co mogłoby być przeszkodą w znalezieniu sobie kogoś. Bo jakoś nic mi nie przychodzi do głowy. życia widocznie nie znasz, biedota, brzydota, lekka niepełnosprawnosć fizyczna, traumatyczne dzieciństwo wpływajace na poważne zakompleksienie osoby w życiu dorosłym, niedowartościowanie (skutkujace w myśleniu: na nikogo nie zasługuję), wywodzenie się z patologicznego środowiska, molestowanie przez pedofilów itp.

Pierdolenie... Nie wszyscy będą mieli kogoś. Świat nie jest idealny, niektórzy będą musieli się obejść smakiem patrząc jak innym się udało. Ja mam 26 lat prawie 27 i śmiać mi się chce jak sobie wyobrażam niemal 30-letniego chłopa co próbuje (to aż nadto powiedziane) umawiać się na randki z gracją słonia w składzie porcelany :D Niektórzy będą musieli przejść przez życie samotnie.

dilanda: ojej, chodzilo mi o to, że nie przychodziło mi nic do głowy odnośnie mojej osoby. Nic z tego, co wymieniłaś mnie nie dotyczy.

Darker Pie**olenie... Nie wszyscy będą mieli kogoś. Świat nie jest idealny, niektórzy będą musieli się obejść smakiem patrząc jak innym się udało. Ja mam 26 lat prawie 27 i śmiać mi się chce jak sobie wyobrażam niemal 30-letniego chłopa co próbuje (to aż nadto powiedziane) umawiać się na randki z gracją słonia w składzie porcelany Niektórzy będą musieli przejść przez życie samotnie. zwlaszcza ci, co są do wszystkich uprzedzeni i zawswze wiedzą lepiej

25-latek dilanda: ojej, chodzilo mi o to, że nie przychodziło mi nic do głowy odnośnie mojej osoby. Nic z tego, co wymieniłaś mnie nie dotyczy. to się ciesz