Czuję że przegrałam życie- co mam robić, by coś zmienić!!!!

Witam, jestem mamą 2,5 rocznej corki i żoną, mieszkamy oddzielnie od rodziców, jednak sa oni u nas czestymi goscmi i sie wtrącają Pieniedzy za wiele nie mamy, aczkolwiek jakos da sie żyć- utrzymujemy sie z jednej pensji, mojego męża, na szczescie nie najniższej ja pracowałam ale po roku mnie zwolnili, bo zarządałam umowy o prace *rok czasu pracowałam na umowe zlecenie i tak od tego momentu siedze w domu z córką każdy dzień wygląda tak samo-wstajemy, sprzatanie, zakupy, obiad pozniej mąż wraca wieczor, jakis film kąpanie i spac mam już tego dość, myslałam żeby iść do szkoły ale nasze fundusze nam nie pozwolą- pracy szukam od prawie pół roku, ale mam tylko średnie z maturą wiec na nic porządnego liczyc nie moge, a nie mam zamiaru przez całe życie pracowac w sklepie :( jak mam zaczac sie realizowac czy ktoras z was tez tak przytłacza rutyna i brak perspektyw,,,, :(

tak na marginesie w mój plan dnia wchodzi także dawanie dupci mężusiowi :):):)

nie podszywaj sie

idź do UP i się zorientuj czy nie ma jakiś kursów lub programów z EFES dla osób w takiej sytuacji. ewentualnie spróbuj założyć własna firmę lub dorabiać jako opiekunka dla dzieci

levviatan w ramach dotacji z ue zrobilam sobie kurs florystki, mam certyfikat w tym zawodzie, myslalam o wlasnej kwiaciarni ale w cholere tego wszedzie ;(

a może własne przedszkole?ostatnio państwo zaczęło bardzo wspierać tworzenie nowych przedszkoli

?

Myślisz,że wszystko jest takie proste.... dziwnie piszesz chcesz iść do szkoły? to do roboty, chociażby jako sprzedawca, zarobisz na studia i dołożysz jeszcze coś do domowego budżetu. Skończysz studia możesz rzucić sklep i wtedy się realizować

Levviatan mowi dobrze-przedszkole to jest to czego teraz brakuje ,z tym ze niestety kasy na to trzeba troche wyłozyc a niewiem czy dofinansowanie z UP pokryje choc 1/3 kosztow. Ale toi nteres z perspektywa i bez obawy o upadek