36 lat, samotna, chce dziecko-rozpacz

Lili, z tą adopcją to nie jest dobry pomysł.Po pierwsze nie wiem, czy dają dzieci kobietom samotnym, raczej pełnym rodzinom.Po drugie pracuję z młodzieżą i znam kilka przypadków adoptowanych.Za każdym razem dzieci te sprawiały ogromne klopoty wychowawcze.Z wyglądu ładne, pewnie rodzice byli dumni najpierw z ładnego dziecka , a potem jednak wychodzily obciążenia genetyczne.

Do tej realnej myślę, że przez Ciebie przemawia zazdrość.Pewnie jesteś obłożona gromadą dzieciaków. :(

Dorotko pracuje w przedszkolu :-) dzieci uwielbiam i odwiedzic kogos z wrzeszczacymi dziecmi nigdy mnie nie odstraszy :-) "realizmu troche prosze".. troche mnie zdolowalas/les :-( oczywiscie macie wszyscy racje jesli chodzi o tego rozwodnika ale kurcze ..anonimowy dawca??? no nieeeeee... no chyba czas na pozegnanie sie z macierzynstwem raczej...nikt nie rozumie mojej rozpaczy :-( jest mi teraz bardzo bardzo zle ale dziekuje wam bardzo :-(

Zadziwiłaś mnie, że pracujesz w przedszkolu i tak bardzo pragniesz mieć dziecko.W końcu masz je na co dzień , to wykańcza.Dopadł Cię instynkt macierzyński :(

LILIPUTANKa ja mam odwrotnie do Ciebie. Mam 30 lat, maz 34, jestesmy 3 lata po slubie, mój mąż nawt chciałby miec dziecko a ja...wcale. mam totalna załamkę, zastanwiam sie czy wszytko ze mna w porzadku ze nie chce miec dziecka. prawie wszytkie kolezanki w moim otoczeniu maja conajmniej 1. kiedy tak czytam jak bardzo pragniesz malenstwa, jak plakac Ci sie chce kiedy widzisz malucha to....bardzo Ci zazdroszczę. ja nie miałam i nie mam takich odczuć :-(

eyes on fire. rozumiem Cie bo ja 6 lat temu tez nie mialam takich uczuc. mam dopiero od jakis 3 lat a jakos w ostatnim czasie coraz gorzej..tak jak mowie taki slepy instynkt..juz taka chora mania...poczekaj jeszcze troche to sie to moze zmieni i nie zalamuj sie...masz w prownaniu do mnie jeszcze duzo czasu.. nie wiem moze to jest jakies rodzinne..kuzynka rok starsza ode mnie nie ma dzieci...inna kuzynka miala 40 to urodzila pierwsze, 2 lata pozniej blizniaki ale in vitro..moja prababcia urodzila w wieku 45 lat 3 dziecko...nie chce tracic nadzieji...ale boje sie ze 40 stuknie no to ja sie chyba powiesze :-( rodzice juz bezradni i nie chca juz sluchac tego...ojciec mowi to wez sobie kota a matka to zaadoptuj i tyle...a liczyc na wpadke..nie moge i nie chce...gdybym chciala to bym dawno mogla wpasc i facetowi dzecko wkrecic..nigdy tego nie chcialam.

jestem atrakcyjna...gdyby nie to, to moze bym sie juz dawno pogodzila bo mialabym powod dlaczego do tej pory mi sie nie udalo.

Dobre biuro matrymonialne: są jeszcze takie szacowne instytucje, choć pomału zarastają kurzem. Nie internetowe portale, gdzie szuka się partnerów seksualnych, ale właśnie biuro, gdzie rejestrują się osoby chcące zawrzeć związek małżeński. W ankiecie podasz, że marzysz o rodzinie i dzieciach: dzięki temu zostaniesz skojarzona z partnerem o podobnych marzeniach. Oszczędzisz czas, a zapoznasz faceta, który chce tego co ty. Nie zaiskrzy - to nie, nie masz nic do stracenia, a takie biuro to żaden wstyd. Przeciwnie, według mnie świadczy o dojrzałej decyzji. A w ogóle to powinnaś wyzbyć się stereotypów i kompleksów na punkcie samotności. Założę się, że gdyby nie kompleksy i myśl, że "to wstyd być samą" byłabyś całkiem szczęśliwą kobietką. Pamiętaj, że to ty sama, a nie facet i nie dziecko decyduje o Twojej wartości.

...a ja mam 4 przyjaciół mężczyzn z podobnym problemem.

Dobra organizacja, kilka adresów E-mail , i problem rozwiązany. Los się tak układa że przeznaczonych sobie po świecie rozrzuca...Sytuacja jednak mężczyzn jest trudniejsza gdy chcą mieć dzieci. ..a uwierz mi są tacy którzy dla tego celu poświęcili by wiele. Może za bardzo naciskasz na facetów swoimi potrzebami macierzyńskimi? Nie potrzebujesz partnera a dawcy . Dziecko jest uwieńczeniem związku, owocem miłości dojrzałej, a nie paranoicznym celem .Twoja chęć posiadania dziecka sprowadza go do pozycji przedmiotu, który musisz zakupić zanim promocja się skończy...

Andzia naprawde?Jak to jest mozliwe? chce Wam wszystkim jeszcze raz podziekowac z calego serca! ciesze sie ze tyle zyczliwych ludzi sie wypowiedzialo! Kazdy z Was dal mi cos do pomyslenia. " a ja mam do poradzenia..." dziekuje bardzo.nad biurem matrymonialnym pomysle. Oczywiscie masz racje. moje poczucie wlasnej wartosci jest na poziomoe zera. nie dlatego ze w tym wieku jestem samotna czy cos takiego tylko po prostu naokraglo rozmyslam co ze mna jest nie tak...dlaczego innym ludziom sie udaje,poznaja sie, slub, swiadomie planowane dzieci, wspolne plany...czuje sie gorsza i wmawiam sobie ze mna cos nie tak...rowniez rodzina mi to ciagle wmawiala cale zycie..zawsze czulam sie gorsza od innych..mysle ze teraz musze wlasnie podbudowac wlasne poczucie wartosci bo bije ode mnie desperacja i rozpacz..ja wiem o tym..to odstrasza facetow... bardzo bardzo zycze sobie dziecko i nieraz leze i mysle jak bedzie wygladalo..jakie bedzie mialo paluszki, wloski itd...wtedy czuje radosc ale zawsze nagle placze...nie wiem jak mam nad tym zapanowac :-( owszem poznalam paru mezczyzn ktorzy od razu chcieliby ze mna dziecko ale ich nie kochalam. dziekuje Wam. nie mam z kim o tym rozmawiac. moje wszystkie kolezanki maja rodziny a moja najlepsza przyjaciolka jest aseksualna i ani dzieci nie chce ani faceta. ja nie wiem jak mozna nie lubic dzieci.przeciez wszyscy bylismy dziecmi. wszyscy bylismy tym cudem ktory przychodzil na swiat. uwazam ze to jest po prostu cudowne. mam juz taka obsesje ze gdy mam jajeczkowanie i nie czuje tego ( zawsze czuje bo mam bole) to dostaje szalu...co miesiac obserwuje moj cyklus bo sie boje ze pewengeo dnia bedzie za pozno..wiem ze to chore :-(

Andzia to jest nie prawda co o mnie piszesz. zawsze chcialam miec dziecko z milosci swiadomo zaplanowane!!! dziecko nie jest dla mnie przedmiotem ale cudem!! takim cudem ktorym jestes Ty czy ja.

Nie znam cię dlatego moja ocena zapewne jest nieobiektywna. Dlatego przepraszam . Cieszy mnie że i ty myślisz w podobny sposób o dzieciach . Ja mam parkę . Pierwsze miałam w wieku 28 lat zupełnie nieplanowane wręcz niechciane. Po porodzie miałam ogromne wyrzuty sumienie które przelałam na dziecko . Nadgorliwa opieka , nadopiekuńczość , ... Synek urodził się malutki z wadami rozwojowymi. Może to kara. . . Lekarze , specjaliści ,psycholodzy, błędne koło i dużo cierpienia dziecka... Mamy różne problemy ale jako matka patrząca wiele lat na cierpienie syna wiem jak silne są emocje kobiety w chwilach bezradności. Niestety nie prawda że miłość wszystko zwycięży. ale bez niej przegrywamy na starcie.

Liliputanka, nie widzę żadnego problemu aby mieć dziecko. Wejdż na te drogie forum o2.pl.forum tam jest tyle napalonych chłopaków którzy szukają kobiety po 30-ce do seksu, a może i się zawiązać jakaś miłość. Do odważnych świat należy. Stękanie i rozpaczanie to najgorsza rzecz.

Mam 16 lat i jestem w ciazy... to dopiero problem ....

A jak to się stało?

Jeszcze 2 lata temu byłam w takiej samej sytuacji, stara panna, bezdzietna, w desperacji myślałam nawet o tym, żeby dać się zapłodnić kumplowi :D A teraz jestem najszczęśliwszą żoną i matką. I wcale nie potrzebowałam lat na założenie rodziny ;)

Moja niepelmnosprawnakolezanka-bardzo widoczna niepełnosprawnosc- urodziła i wychowała samotnie dziecko.Więc mozna spełnic sie w zyciu.

mam taki sam problem jak Ty :(

>>>mam taki sam problem jak Ty<<< Jak jesteś okrąglutka :) i sama na siebie zarabiasz :), to możemy o rozwiązaniu Twojego problemu porozmawiać :D.

problem to ty masz ze sobą faktycznie, jak przekopujesz forum i wyciągasz wątek sprzed 4 lat :D

Czasami takie stare wątki pokazują się w "podpowiedziach". Sam naciąłem się kiedyś na wątek sprzed kilku lat. x Jestem bardzo ciekaw, czy chociaż jedna z narzekających tutaj na swoją samotność dziewczyn, okaże się okrąglutka i zadbana :). x Na razie wszystkie PODKREŚLAJĄ, że wyglądają doskonale i żadnej nadwagi nie posiadają :D :D :D.

moge zaoferowac moje nasienie na dziecko bez zobowiazan

moge zaoferowac moje nasienie na dziecko bez zobowiazan

moge zaoferowac moje nasienie na dziecko bez zobowiazan

moge zaoferowac moje nasienie na dziecko bez zobowiazan

Cześć Kochana mam 33 lata straciłam 10 najlepszych lat swojego życia z facetem który nie był tego wart a teraz wreszcie spotkałam tego który potrafi kochać ale nie wiem czy kiedykolwiek będę matką bo mój mężczyzna ma złe przeżycia z poprzedniego związku ma juz dziecko ale sam nie wie czy chce mieć jeszcze. Kocham go i to bardzo mocno ale ciężko mi z tym