boję się ....ciąży. czy ktoś tak miał?

Boję się ciąży i wszytskiego co z nią związane. Mam 24 lata, za około rok, dwa chciałabym zajść w ciążę i urodzić dziecko ale... no własnie to ALE - boję się pobierań krwi - zawsze mdleję -podczas usg dopochwowego zawsze tracę przytomność, a chwilę cześniej zalewają mni krople potu na skroniach - boję się mieć cesarkę - boję się że podczas porodu naturalnego będą komplikacje, że dziecko będzie niedotlenione a przez to w następstwie chore - boję się, że jak będę czuła ruchy dziecka, to.....że zemdleję:( że to będzie dla mnie nieprzyjemne, bolesne - boję się śmierci łóżeczkowej - boję się że nie będę wiedziała kiedy dziecko jest głodne, kiedy chore - boję się, że któregoś dnia po nieprzespanych nocach obudzę się do znou płaczącego dziecka z myślą w głowie: " i po co ci to było?!" - boję się wszystkiego

inaczej wyobrazasz?:o nie przesadzaj i nie amrw sie na zapsac kazda kobieta któa chce miec dziecko musi sie z tym liczyc

a czego się nie boisz? bo to jakiś obłęd...

:( może mi się jakaś schizofrenia zaczyna, co?:(:(:(

no i jeszcze zbedne kilogramy,zdrady meza,bla bla bla:D

na to wygląda:) wyluzuj trochę

postaram się....;)

ale tak serio, to wszystko może się zdarzyć, chociaż nie musi.

Tak naprawde czlowiek podswiadomie boi sie wszystkiego, co mu nie znane. Nie boj sie na zapas, bo mozesz miec swietna ciaze, latwy porod i grzeczniutkie spiace cale dnie dziecko :) Tak na prawde, nie ty pierwsza, nie ostatnia. I nie wkrecaj sobie na zapas wszystkich zlych scenariuszy. Poza tym za rok, dwa... moze juz bedziesz miala inne do tego podejscie :)

a jak już zajdziesz w ciążę to trochę ci sie poprzestawia w głowie (hormony), chociaż strach zostanie (może mniejszy niż piszesz) Też tak miałam i przeżyłam:)

myślę, że wzięło się to stąd, że ubiegłego straciłam ciążę ( nie potrafię mówić, że straciłam dziecko...). O tego momentu wszystko się zaczęło

ja poroniłam pierwszą ciążę, a teraz mam dwójkę ślicznych dzieci, chociaż też wkręcałam sobie różne rzeczy...