Smutne jest, że większość osób w związkach marzy o kimś innym.

bo miłości nie ma, w każdym razie nie takiej o jaką wszystkim chodzi ''prawdziwa miłość jest tęsknotą'' niestety, zresztą i tak wiadomo ze większość jest z sobą dlatego że im tak wygodnie

nie zawsze powody sa takie przygnebiajace. to jest tak ze zawsze cos by sie w partnerze zmienilo, chocby jedna rzecz. jak sie jest mlodym to latwiej podjac decyzje "koniec" i szukac dalej idealu. z czasem, z wiekiem, z nabytymi doswiadczeniami czlowiek wie ze nikt nie bedzie idealny, wybiera osobe z ktora dobrze mu sie zyje, ktora kocha. a idealy, niespelnione marzenia? kazdy je ma. mysli sie o innych ludziach bo kazdy ma to czego nie ma ktos inny. najlepiej byloby ulepic czlowieka z fragmentow innych ludzi ale to nie wykonalne.

same smutne posty... mimo ze czesc z Was chce zaprzeczac to zyjecie w pustce. Wszedzie to widze i mnie to dziwi.Takie bycie dla bycia- to jak sztuka dla sztuki. I sluby dla slubow zeby kolezanki poumieraly z zazdrosci. Ja mogę powiedzieć z całą odpowiedzialnością- jestem szczęśliwa i zakochana po latach związku. Rutyna przydarza się nudziarzom i pustakom, zmiencie swoje życie w coś fajnego to naprawde nic nie kosztuje... da sie to zrobic, szukacje siebie a dopiero potem wchodzcie w zwiazki... z kims kto juz wie kim jest i czego chce. to cala tajemnica sukcesu...

dlatego nie opłaca się wchodzić w poważne związki, poświęcać się, rezygnować z pewnych rzeczy i w dodatku nigdy nie masz pewności czy dostaniesz coś w zamian i czy będzie tak jak sobie wywarzyłaś czy przynajmniej zaplanowałaś wyjątkami mogą być ludzie prowadzący podwójne życie, ale to kurestwo bez dwóch zdań - niewazne czy facet czy kobieta dlatego wolę żeby prawdziwa miłość nadal pozostawała w sferze marzeń, a preferuję tylko i wyłącznie wolne związki - tu mam pewność iż nikt mnie nie zdradzi, nie oszuka, nie zawiedzie i nie skrzywdzi, w dodatku nie muszę rezygnować z czegoś dla faceta, jak widzę jak moje znajome poświęcają się i rezygnują z czegoś w ''imię miłości''(już nie wspominając o tym iż owa ''miłość'' to często nic nie warty frajer) to mi się chce rzygać czemu nigdy faceci nie poświęcają się dla kobiet? tylko kobiety mogą być tak głupie i naiwne cholernie się cieszę że nie mam tego typowego ''babskiego'' myślenia

czy To nie jest przypadkiem taki mechanizm obronny, niby takie cwane podejscie a tak naprawde ogormny strach przez cierpieniem?