jak zmieniły się wasze relacje z mężem po urodzeniu dizecka

my w zasadzie mowimy tylko do dziecka, a jak rozmawiamy to o dziecku, nas już prawie nie ma, jak zaczynamy coś mówic to sie częściej kłócimy i wypominamy. A jak często się przytulacie kochacie?

kłócimy się mniej, kochamy rzadziej tzn. 2-3 razy w tygodniu, rozmawiamy oczywiście głównie o dziecku, ale starami się dwa wieczory w miesiącu wychodzić do kina lub na kolację bez dziecka

Owzem, mówimy strasznie dużo o dziecku, ale mąż jest po prostu małomówny a ja gaduła, więc to ja z małym częściej gadam niż on. Rozmawiamy więcej chyba niż wcześniej, mamy czas dla siebie, jakiś spokój i wyrozumiałość w sobie. Nawet od jakiegoś czasu w ogóle się nie kłócimy. Przytulamy się przy każdej okazji. Kochamy jak mąż nie zaśnie wieczorem zbyt szybko albo dziecko rano pośpi i pozwoli, chyba rzadziej, czy ja wiem? Może 2 razy w tygodniu, czasem więcej, nawet nie zrwacam uwagi bo mi czas ucieka przez palce.

Szczerze to niewiele sie zmienilo. Nadal sie przytulamy, calujemy, kochamy sie faktycznie rzadzje (jakies 2-3 razy w tygodniu), ale duzo rozmawiamy nie tylko o dziecku, ale i o nas, planach, pracy, urlopie, moich studiach (robie drugi kierunek), mojej ciazy :) (spodziewamy sie drugiego szczescia), znajomych, rodzinie...normalnie, o wszystkim jak zwykle i pod tym wzgledem nic sie nie zmienilo. Nadal jestesmy ze soba tak samo szczesliwi jak na poczatku. Jestesmy razem 11 lat, od 6 lat malzenstwem, synek ma 22 miesiace.

Oczywiście na tapecie jest głównie dziecko. Po porodzie kłótnie były non stop, ale to głównie z mojej winy bo non stop ktoś mi się wtrącał w opiekę nad dzieckiem, nie o meża chodzi bo on się bardzo starał, ale wszelkie spięcia odreagowywałam nad nim. Z tego powodu teraz jest mi bardzo glupio, chociaż to już poszło w niepamięc i wszystko już wróciło do normy. Był okres, że kochaliśmy się bardzo rzadko, ale teraz już jest ok. Napewno dziecko jest dużym sprawdzianem dla związku.

U mnie klapa. Od poczatku spiecie rzadko rozmawiamy prawie sie nie kochamy corka ma 3 lata a ja juz nie chce kolejnego dziecka :/

u nas w sumie bez zmian :) głównie rozmawiamy o dziecku fakt nie mamy czasu na wyjścia do kina czy knajpy(póki mały nie podrośnie) ale jeśli chodzi o uczucia dalej jest tak jak przed porodem a nawet lepiej :)

mniej o pierdołach, ale o zasadniczych rzeczach, poza dzieckiem, rozmawiamy nadal. seksu jest mniej, bo jestesmy zmeczeni oboje. ostatnio sie smialismy ze kurcze jak to jest ze ochota jest, podniecenie jest, a sił nie ma :D - normalnie jak staruszkowie :D jeste więcej zmartwien i mniej niefrasobliwosci, wiecej planowania roznych rzeczy, mniej spontana. zycie jest troche inne. ale nie gorsze ani lepsze. po prostu inne. TROCHĘ :)

U mnie tez się dużo zmieniło kiedy urodziło sie dziecko, wiadomo że poświęca sie mu dużo czasu i rozmawia o nim, trzeba też zrezygnować z różnych wspólnych wyjść itd. Ale nie jest tak że tylko o dziecku rozmawiamy :) Ogólnie jest nadal bardzo fajnie, choć inaczej niż kiedyś :)

przytulamy calujemy sie maly czas dla siebie moze troszkę mniej bo wiadomo ze dziecko potrzebuje uwagi ale gdy maly spi mozemy wkoncu zadbac o nasz zwiazek,kochamy sie tak samo pratycznie nic sie nie zmieniło a moze jest nawet jescze lepiej.

relacje "psychiczne"- polepszyły się. Razem rodzilismy, bardzo nas to zbliżyło. Sex- cóż...Nie możemy się już tak spontanicznie kochać- trzeba czasem "planować". Ale jest plus- seks jest dużo lepszy- właściwie po porodzie przeżyłam pierwszy orgazm pochwowy:):) Generalnie- relacje zmieniły się na lepsze.