Jak odowłać ją od tego pomysłu?

Moja córka od pół roku nie daje mi spokoju, ciągle krąży jeden temat - pies. Ma 14 lat, mój syn ma 10 i zaczyna ja wtórować. Gdy była mniejsza miała chomiki i to była radość pierwszy tydzień, a potem chomiki do opieki dostałam ja. Tłumaczę jej ,że to duży obowiązek, trzeba z psem chodzić do weterynarza, wyprowadzać w deszcz śnieg itd, ale ona nie daje się przegadać. Mówi na okrągło jak się dla tego psa poświęca (między innymi nie chodzi na zakupy z koleżankami, bo zbiera na psa). Gdy nie zgadzałam się rozwieszała wszędzie karteczki z psem , którego pragnie. Jest to rasa west highland white terrier. Ogląda cały czas filmiki w internecie oraz przegląda różne strony internetowe. Cały czas byłam nieugięta, więc kupiła posłanie dla psa i inne akcesoria. W końcu zgodziłam się. Niestety wynikł z tego jeden problem. Mieszkamy u mojego ojca (mamy osobne piętro, jest też ogród), który nie chce widzieć psa. Miałam psy gdy byłam mała (3), lecz były one na polu. Powiedziałam to córce, i od tamtej pory chodzi smutna i nadąsana. Powiedziała, że , gdy wróci z obozu sama pojedzie sobie po psa i nikogo nie będzie pytała o zdanie. Dodam, że mielismy zamówionego wcześniej psa, lecz wtedy spytałam się mojego ojca. Nie zgodził się, więc psa odwołałam, wtedy już się całkowicie obraziła. Co mam zrobić w tej sytuacji? Kupić psa na przekór ojcu, czy wstrzymać się?? Dziękuję za odpowiedzi:)

No jeśli Ty tez chcesz tego psa to weźcie. Na podwórku (skoro jest wspólne z ojcem) zróbcie jakiś rewir dla psa zeby wszędzie nie brudził i po kłopocie. Znając życie, ojciec przekona się do takiego małego słodziaka jak tylko go zobaczy :)

dlaczego jej ojciec miałby się przekonać, skoro nie lubi psów? widać córka mocno uparta. u mnie tez miał by pies, albo kot i jako sprawdzian, zakupiliśmy najpierw chomiki - córka była w nich zakochana na początku, a potem już tylko ja je karmiłam :) sama zrozumiała, ze nie będzie miała chęci zajmować się psem, choć płacze i fochy owszem, były. dlatego nie ma psa.

dziecinada matka mieszka u tatusia i tym samym dorosła niby kobieta, matka dziecku, musi pytać się tatusia, czy może mieć psa paranoja zawsze uważałam, że mieszkanie dorosłych ludzi z rodzicami jest chore i 100 przykładów to potwierdza a poza tym, autorko, sadzisz takie byki, że aż przykro sie robi juz w samym temacie - od pomysłu można kogoś odwieźć, a nie odwołać wtórować jej, a nie ją

Odradzam kupno psa tymbardziej westie. To jeszcze mloda dziewczynka i nie zdaje sobie zapewne sprawy z ogromu obowiązków. Nie martw się, żaden hodowca jej psa nie sprzeda. a w ogóle byliście zainteresowani psem rasowym z rodowodem czy kundelkiem? Bo z kundelkami różnie bywa, zwlasza tymi ''rasowymi'' bez papierów. Często dziedziczą po rodzicach ciężkie choroby np. nowotwory albo krzywą psychikę. Odradzam zakup takiego psa. w ogóle zawsze uważalam, że kupować psa ''dla dziecka'' to glupota rodzica. Bez obrazy oczywiście bo to się nie ma do Ciebie ani do wychowywania Twojej córki, nie uważam od razu Ciebie czy kogokolwiek za zlą matkę ;) aczkolwiek moim skromnym zdaniem zakup psa to powinna być Twoja decyzja, nie dla kaprysu dziecka to raz, dwa powinnaś poinformować dziecko o tym, że w domu sie pojawi pies, jako nowy czlonek rodziny i jakie czekają na Was/Nią obowiązki. Slyszalam opinie psychologa, że kiedy kupuje się psa dla dziecka jako prezent często dziecko podświadomie koduje sobie w glówce, żeby je traktować przedmiotowo, bardziej jak zabawkę niż żywe stworzenie. i pies tej rasy absolutnie nie powinien żyć tylko na polu. To się dotyczy większości ras generalnie ;)