jestem tak strasznie nieszczesliwa;(

pechowa,felerna kiepska od lat choruje ciezko i przewlekle przez chorobe nie moglam chodzic cala mlodosc minela mi w domu na placzach, bolu, ciezkich i trudnych operacjach, nie bylam nigdy na zadnej zabawie, imprezie, wiecznie na wszystko brakowalo pieniedzy ,jestem z rozbitej rodziny ojciec nawet nie placil alimentow, matka zarabiala najnizsza krajowa mam 4 mlodszego rodzienstwo zycie bylo walka o przetrwanie, o moje chodzenie potem zaczelam tracic wzrok, przeszlam operacje,widze ale nie tak jak kiedys poznalam mezczyzne, przez kilka miesiecy wydawalo mi sie bylam szczesliwa, potem zaczal mnie bic i wyzywac sie na mnie chociaz doskonale wiedzial jak bardzo chora jestem, odeszlam, nękal mnie przez rok, psychicznie wykonczyl, grozil samobojstwem,do dzisiaj nie moge patrzec na mezczyzn mam 22 lata aktualnie i brak mi sil zeby zyć brak pieniedzy i checi zeby sie leczyc jestem niepelnosroawna dostaje rente z trudem chodze dowiedzialam ze ze mam kolejne problemy zdrowotne nowe i po prostu juz nie mam sil:/

Tak bywa, że w im w gorszym człowiek stanie, tym więcej się na niego zwala. Jak bardzo te problemy zdrowotne uniemożliwiają Ci normalne życie (również w sensie finansowym?)

pisze ze nie wychodze z domu prawie nie chodze musialam zrezygnowac ze szkoly bo nie dawalam rady

ja wiem ze inni mają gorzej ale ja nie widze zadnego sensu takiego zycia tylko bol i cierpienie i bieda:/ chwile szczescia? nie wiem nie pamietam takich ciagle martwienie sie skad brac na leki? na rehabilitacje?? na zycie?> na chleb;/ nigdy nie bylam na wakacjach, nic nie widzialam w zyciu, niczego nie doswiadczylam

up

nie poradzisz.Nie tylko ty tak masz.A życ trzeba pomimo braku nadziei.

A powiedz, mieszkasz w jakiejś małej miejscowości czy w mieście? Są wolontariaty, organizacje z młodych ludzi, można spróbować nawiązać kontakt i prośbę o wsparcie, nawet koleżeńskie w postaci samej obecności. Są też, np z Wa-wy specjalne wycieczki autokarowe osób, młodzieży np z problemami poruszania się oraz grupy wolontariuszy cały czas pomagającej podczas takiego wyjazdu. Koleżanka w tym brała udział. To się sprawdza, to działa! Masz internet, widzisz, poruszasz się jak mówisz, to już duży plus, możesz podziałać, znaleźć kontakty do jakichś organizacji, stowarzyszeń aby mieć szansę na taki wyjazd.

chodzi o to ze nie rozumiem tez tej cholernej niesprawiedliwosci ze jedni maja tak wiele a ja czuje ze brak mi radosci w zyciu zyc trzeba? na pewno?? bo ja mysle ze to nie jest nakaz ale nie posunelabym sie do tego ze wzgledu na matke chociaz kiedys jej zabraknie i kto wie

mala miejscowosc bardzo mala w sumie wies

na ten brak sprawiedliwośći tez nic nie poradzisz.Jedyne co wiem , że porównując zdrowych i chorych , to wybieram chorych.Zdrowi maja nayebane we łbach , załamują się byle czym.I delikatnie mówiąc są głupsi , nie mają świadomości że to co mają i tak moga utracic jednego dnia.

a chorzy siedza zamknieci w domach super perspektywa wolalabym byc bezmyslnie zdrowa:o

Masz neta, szukaj kontaktów, szukaj ludzi którzy mogą odmienić Twoje patrzenie na świat. Najgorzej zamknąć się w 4 ścianach i nie dopuszczać myśli że może być lepiej, a może tylko trzeba to sprawdzić. Wiesz, ludzie robią karierę i mają wszystko jak się wydaje a wcale nie są szczęśliwi. Tu nie ma reguły, na pokaz to może to tak wyglądać. Szczęście to coś co może być w Tobie, warto nad tym popracować. Tak to trudne ale kto tego dokona jak nie Ty :) ps. Jak coś to pisz na @. Dobranoc

ja tez siedzie i wole być choromądra.

ech

up prosze poradzcie co robic?

:(

myslisz ze jak jestem chora to jestem madrzejsza?lepsza od moich rowiesnikow?? no prosze cie predzej bardziej zgorzkniała

to zmien priorytety .Problem zgorzkniałości jest oddzielny.Własnie zmarł mój znajomy , 27 lat , całe zycie w gorsecie pod tlenem.A tworzył , nagrywał , prowadził radio.Nie masz gwarancji ze bedac zdrowa nie byłabys zgorzkniała i nudna.

wlasnie w tym problem ze nie potrafie nic zmienic;/ fakt ze inni maja gorzej nie przemawia do mnie

nie uwazam ze miał gorzej , miał przyjaciól , tworzył piekne rzeczy,A ty chyba zdrowa byś narzekała.To nie zmieniaj. twoje zycie.

jak nie wychdzisz z domu to ggdzie poznalals tego chlopaka??

jak go poznalam to jeszcze w miare dobrze chodzilam, teraz to tragedia

:(

ja tez nie wychodze z domu bo mam morde jak niewypal cala w pryszczach wiec nie wiem kto ma gorzej ja mam 23 i nigdy nikogo nie mialam i nie bede miec bo kto by mnie chcial z taka geba