moja córka ciągle czyta książki

wiem, nic tylko się cieszyć że nie łobuzuje ani nie sprawia problemów, ale chciałabym żeby częściej spotykała się z ludźmi, nawiązywała kontakty a ona nic tylko książki i książki. próbowaliśmy z mężem zorganizować jej czas jakoś inaczej to zawsze kończyło się tak, że siedziała i się nie odzywała chyba że trafiła na jakąś osobę równie oczytaną. średnio w tygodniu pochłania 2-3 książki i pamięta bardzo wiele szczegółów. nauczyciele ją chwalą ale życie to nie tylko szkoła i książki. co robić?

Ale problem, no naprawdę :O Dać jej spokój i tyle albo kupić ksiązkę. Sama tak mialam. Jak zechce, to wysadzi nosa zza książek. Nie martw się, że rośnie wam aspołeczny odludek.

no właśnie tego się boję! córka nie umie pracować w grupie, nie umie dogadać się z rówieśnikami. nawet sąsiadka pytała czy moja córka ma jakąś karę bo ciągle siedzi w domu :/ jedyne co to teraz wychodzi do ogrodu i czyta na świeżym powietrzu.

No to dobrze, że wychodzi, dotleni się chociaż trochę. A jakie ksiązki czyta? Żeby sobie czegoś za poważnego "do głowy nie nabrała". Nie ma żadnych koleżanek, które można by zaprosić do domu, nawet na godzinkę?

Zazdroszcze ci córki. Nie pchaj jej do ludzi na sile, jak pozna kogos kto jej odpowiada sama bedzie umiala zorganizowac sobie czas

różne czyta. romanse, kryminały, horrory, historyczne. ona je pochłania wręcz. fakt, ma dzięki temu super pamięć i cieszę się, że nie muszę jej gonić ani do nauki ani do książek ale powiedzcie same dziewczyny, to nie jest zdrowe tak się zamykać na wszystko inne. koleżanki zapraszałam jak ich mamy wpadały na kawę czy wieczorem na winko ale moja córka twierdzi, że "nie ma z nimi o czym rozmawiać".

niech szuka sponsora , jak załapie o co chodzi, to przestanie czytać.

Aaa, no to może tutaj pies pogrzebany. Może ona uważa, że nie dorównują jej intelektem, poziomem, są nijakie? Też to przerabiałam. Spróbuj ją skontaktować z kims starszym. Nie wiem, jakaś studentka może? Ja też nigdy nie czułam się dobrze wśród rówieśników. A potrafiłam czytać po 5-6 książek tygodniowo i teraz z sentymentem to wspominam...

Też taka byłam, zawsze w książkach. Mama wyganiała mnie na dwór, bo miałam sińce pod oczami od siedzenia w domu. Za karę zawsze zakazywała mi wypożyczania nowych książek jak coś przeskrobałam. Uwierz mi wyrośnie, spotka osoby, które kochają czytać ksiązki i będzie z nimi dyskutować po świt. Sugeruję żebyś może ewentualnie zapisała ją do jakiegoś klubu czytelniczego, może klub fantastyki? W najgorszym razie będzie studiować polonistykę i tam cieszyć się towarzystwem ludzi jej podobnych;]

hm może masz rację :) w każdym razie, nie dała nigdy odczuć komuś (przynajmniej nie z tego co widziałam i z tego co wiem) że jest głupszy albo że ona najmądrzejsza. miła z niej dziewczyna ale wszystkie jej rozmowy z rówieśnikami są takie powierzchowne, takie o niczym i ona bliższego kontaktu z nikim nie nawiązuje. ja wiem, że pasje są ważne w życiu ale chyba szkoda żeby zamykała się na inne opcje.

dziecko ucieka w świat fantazji bo ma problemy z nawiazywaniu kontaktów z rówieśnikami, łatwiej jej spędzać czas samej niż dopasowywać się do rówieśników postarajcie się jej znaleźć jakąś koleżankę, może poszakajcie czegoś na kształt klubu książki, miałyby wspólny temat

Może zaproponuj jej jakiś kurs wakacyjny, związany z ksiązkami? Wyjdzie do ludzi. Jakieś szybkie czytanie, chociaż pewnie i tak szybko czyta :D czy coś w stylu tego klubu. Taki ma etap w życiu. Lepsze to, niż wycieczki do galerii z gołymi cycami i świecącym tyłkiem albo picie na imprezach i seks po kątach.

tylko że w nawiązywaniu kontaktów problemu nie ma, gorzej z ich podtrzymaniem. twierdzi, że nie ma o czym z ludźmi rozmawiać (młodzież w wieku 15 lat nie rozmawia na poważne tematy) za to jest bardzo ożywiona podczas dyskusji z dziadkiem na temat wojny czy tematy polityczne. mam wrażenie, że to dorosła osoba w ciele dziecka.

"dziecko ucieka w świat fantazji bo ma problemy z nawiazywaniu kontaktów z rówieśnikami" Nie każda ksiązka, to "świat fantazji", już bez przesady. Czyta, bo może TYLKO lubi, bez żadnych podtekstów psychologicznych. Po co od razu robić z tego jakieś postawy aspołeczne i dysfunkcyjne. Mnie też rowieśnicy zwyczajnie nudzili, bo nie było z nimi o czym rozmawiać (ale nie uwazałam nikogo za głupszego od siebie), za to starsze towarzystwo sąsiada i jego paczki znajomych zza ściany jak najbardziej mi pasowało.

Tylko sie cieszyc i nie martwic na zapas :) Wiesz jak pochłania komp i net ? :) :|) Jesli wiesz to ciesz sie , ze to ksiązki pochłaniaja czas córki :)

Warto przeczytać "Uśmiech Losu" - autor: Wiktor