L'amour fatale (chyba dobrze?)

Pytanie skierowane od wszystkich osób. Każdy ma inne zdolności i inną wyobraźnię, więc może jest ktoś, kto pomoże stworzyć uniwersalną radę. Co zrobić w sytuacji, gdy para się rozeszła, ale jedna strona nie porzuciła uczucia? Załóżmy, że związek miał okresowe problemy, ale ostatecznie godzili się. Druga strona nie jest chyba wewnątrz ostatecznie zdecydowana; jest zagubiona. Pierwsza ciągle nie może zapomnieć i kocha drugą osobę. Nawet pomimo złąmanych obietnic, rozmów bez pokrycia i podobnych gestów...? Zapomnienie nie może być natychmiastowe raczej. A może wiara i nadzieja? Czekać? Jeśli to miłość, to jest to prawdziwe uczucie, nie żadne zauroczenie.

Fatale to ja jestem fam. Jak się uczepiłam mojego starego to on już ma na zawsze fatalne życie.

Temat na szczęście nie dotyczy mnie. Chociaż osobiście wierzyłabym w powrót głęboko. Nic natrętnie, poza intensywną wewnętrzną wiarą...

ale ktos smaży Harlekiny o 3 w nocy.

kazda milosc wczesniej czy pozniej przechodzi jezeli nie jest pielegnowana. nie wierze w to kochanie kogos po 5latach od rozstania - to raczej kocha sie wyobrazenie tej osoby a nie ja sama. jak nie wychodzi to trzeba sobie dac spokoj, bo gdyby mialo byc dobrze to by bylo.