Oblicza samotności..............

Wasze doświadczenia?

Odkąd przygarnęłam do łóżka pluszaka nie czuję się samotna ;)

pestka .Myslisz ,że ten temat to pestka?

myślę, że ten temat to dynia.

tak obserwuję od jakiegoś czasu kafe i ludzi. Stwierdzam, że sa samotni niezaleznie od wieku, statusu itp.

moja samotność jest we mnie w środku, choć obracam się w tłumie ( mąż, rodzina, dzieci, znajomi, praca ) to czuję się obca wśród swoich albo swoja wśród obcych.. ktoś kto tego nie czuł nie zrozumie

no wiadomo,że są ! i co dalej ?czego oczekujesz ,że ktos opowie o historii która do siebie dopasujesz??

nie oczekuję niczego oprócz ludzkiej rozmowy. Temat poważny.

jestes samotna? Jeśli tak -jaki jest twój status???

Od czego to zależy, ze są ludzie którzy świetnie się czują będąc samymi, a inni nie potrafią znieść takiego stanu?

ale sprecyzuj czy chodzi ci o samotność czy bycie samemu, bo to dwie różne rzeczy

jestem matką, byłam żoną.

właśnie i odpowiedz na pytanie.

tak, to dwie rzeczy w istocie. Odczucia zblizone.

więc mysle, że na kafe jest sporo osób, które są same ale nie są samotne i bycie samemu czyli singlem nie jest aż takim strasznym odczuciem

zauważam, że ludzie którym z pozoru "nic nie brakuje", mają dobrą pracę, są "ustawieni", w kwiecie wieku... i są samotni. Młodzi, dwudziestoparoletni..... samotni.

niektórzy tak mówią, ale czy nie oszukuja sie sami?

albo samotni w związkach.

wszyscy sa samotni mała. I jedni z tym walcza lepiej inni gorzej

czyli samotność tak na prawdę jest nam przypisana jako stan normalny? Trzeba się nauczyć albo z nią walczyć albo pogodzić?

Samotność to często dla mnie stan pożądany. Nie ma jak chwila w dobrym towarzystwie :)

bo w komercyjnym świecie i pogoni za pieniądzem nie ma już miejsca na uczucia, bo przecież trza zmienić furę, telewizor, mieszkanie i tak przez całe życie...a niestety kobiety się do tego bardzo przyczyniają i z czasem popadają z tego powodu w samotność w związku jak to już ktoś napisał

mam na mysli stan permanentny. Chwile samotnosci są wskazane.

Tak kochanie.Spójrz na szczęsliwe pary.Przychodzi ten moment..wiesz jaki....i znów samotność Ludzie dażą często sami do samotności- w bólu,kompromitacji,depresji itp itd z drugirj strony pragna ???? kogos????? a potem znów samotność

Mam dużo znajomych, paru przyjaciół, ale tak bardzo chciałam kochać i być kochana. Samotność - tak się czasem składa. Nie wychodzi. Im bardziej chcemy, tym bardziej nie wychodzi.

pościg za dobrem materialnym. Uczucia schodzą na plan najdalszy. Czy to nie jest tak, ze im człowiek więcej osiągnie, tym czuje się bardziej wartościowy, przestaje potrzebować drugiego... A potem budzi się z tej euforii i jest sam.

Nie wychodzi.Dlaczego?Bo każdy jest samotny w myśleniu o sobie.Kiedy wydaje nam sie ,że nikt nas nie rozumie lub ktoś na kim nam zależy czujemy sie gdzieś tam w hotelu samotni.Bo o to chodzi.Nie chodzi o to ,że na chacie jest pięć osób o tym samym nazwisku. Chodzi o to ,że jak jestesmy w warszawie a rodzina w krakowie chcielibysmy sie czuć jakby na pokoju sto osób było. Nie wiem czy kumasz o co mi chodzi?ale tak to widzę

życie jest skomplikowane... Uczą nas tylu niepotrzebnych rzeczy. A tego jak żyć, by przezyć życie dobrze nikt nie uczy.

chyba już nie kumam :D aż przyciszyłam telewizor.

uczą, uczą tylko mało kto chce tego słuchać i myśli, że jak będzie mieć duzo kasy, to i dużo uczuć i nie będzie samotny