Słuchajcie co dzisiaj zrobiła moja matka. jak mnie poniżyla!! uwierzycie ?

jasne jakby Ci było tak źle to byś się już wyprowadziła a nie szła jeszcze na studia i kolejne 5 lat mieszkała z toksyczną matką

doidothe Współczuje Ci tak złych relacji z matką. Jest bardzo konserwatywna, a może bardzo się o ciebie martwi ograniczając jednocześnie. Musisz zdobyć się na szczerą z nią rozmowę. Mam 10 letnią córkę i bardzo chciałabym utrzymać takie z nią relację jakie do tej pory mam- przyjacielskie. Tego i Tobie życzę. Trzymaj sie! mysle że kluczem do sukcesu w wychowaniu jest otwartosc i nieocenianie, nie mącenie dziecku w głowie... moja mama niestety ma swoje poglądy i nie dość że ciągle je manifestuje w agresywny sposob to jeszcze narzuca innym . o np. zakleiła w gazecie telewizyjnej twarzy kory na okładce..nie wiem z jakiego powodu...i co dziwne o ile do tej pory lubiłam tą artystkę to pozniej mi sie to zmieniło ...pomyslalam że skoro moja mama tak jej nie znosi to i ja nie powinnam jej lubić...boli mnie to...nie chce byc jak moja mama...chce byc sobą:( nie wiem czy jeszcze umiem

Doskonale cie rozumiem, mam taka sama matke, nie ozwala mi sie spotykac z chlopakiem bo go nie tolerowala, bluzgala na niego i cala jego rodzine, czas oczyiscie do 22.... no faktycznie chore...ale przynajmniej widzę że nie tylko ja tak mam . gratuluję Ci odwagi i że Ci sie udało... :) ja niestety rzuciłam już chlopaka...kolejnego mieć raczej nie bede wiec jeszcze przez rok pomieszkam z rodzicami potem sie wyniose a 5 lat sie jakos przemecze tzn juz nie 5 a rok , no i oprócz mamy jest też tata ktory jest w porzadku. co dziwne nigdy nie łaczyła mnie z nim żadna wiez. nigdy mnie nawte nie przytulił , jest prawie jak obca osoba ale go lubie..własnie za ten dystans. jakby był taki jak mama to pewnie bym zbzikowała...

ten kto nie ma takiej matki i od urodzenia nie zyje pod jej dyktando nigdy nie zrozumie, wiem ze przez nia nie mam swojego zdania, ona ulozyla sobie caly plan mojego zycia, kazdy szczegol a jak tylko jest nie po jej mysli to jest awantura, nie umialam sie sprzeciwic, dlatgeo teraz jest mi ciezko w srod ludzi, wyglosic swoje zdanie i go bronic, cale zycie bylam tlamszona przez nia, takie matki chca dobrze dla swojego dziecka ale nie zdaja sobie sprawy z tego ze obia tym dzieciom ogromna krzywde. znecanie sie psychiczne rowniez jest karane.

moja mama jest taka może przez swoją mame - a moją babcie która we wszystko wtyka swoj nos . matka mowi jej o kazdym szczegole życia melduje jej nawet czy zjadłam obiad albo co jadłam w ciągu dnia... nie znoszę tego. a co do przyszłosci jeszcze - nie wiem czy chciałabym mieć dziecko , bo wyobrażam sobie że można sie o nie bardzooo martwić , ale z drugiej strony jakbym widziała że siedzi nieszczęsliwe gdy jego rówiesnicy świetnie sie bawią to chyba by mi serce pękło . wolałabym drżeć całą noc z niepokoju niż dla własnego spokoju i wygody trzymac dziecie pod kluczem.

Twoja matka jest takim dyktatorem, powiedz jej, ale w szczerej rozmowie, że chciałabyś być traktowana jak osoba dorosła, że doceniasz jej troskę, ale niech Ci zaufa. Obiecaj jej, że nie popełnisz głupstwa, uspokój ją. Powiedz, że chcesz się usamodzielnić i owszem wysłuchaj spokojnie jej rad, ale nawet jakby Ci nie odpowiadały, to nie krytykuj tylko powiedz, że weźmiesz to pod uwagę. Jednak kieruj się swoim zdrowym rozsądkiem, na siłę z matką nie walcz, bo tylko będzie gorzej. To taki typ człowieka. Wiem co mówię, sama z moja matką przez to przeszłam, teraz jest duuuużo lepiej.

zobaczysz jeszcze ci sie uda i bedziesz miala normalne zycie, musisz sie tylko wysniesc z domu, ja aktulanie mam 5 miesiecznego synka, nie pracuje, studiuje, boje sie bardzo tego ze bede taka sama jak moja matka bo od dziecka nie mialam przykladu w domu jak byc dobra matka, nie chce zrobic sowjmu dziecku takiej krzywdy i za wszelka cene bede sie starac aby moje dziecko bylo szczesliwe. Ten maluszek odmienil cale moje zycie, teraz dpiero jestem szczesliwa i spełniona, moi rodzice sa w nim zakochani o uszy a ja obserwuje tylko moja matke, pilnuje tego aby go nie rozpieszczala i nie robila niczego w brew mojej woli, bo to ja jestem matka i to ja decyduje o wszystkim co dotyczy mojego dziecka a ona ma gowno do powiedzenia, jak o czyms zaecyduje a jej sie to nie podoba i chce robic po swojemu to ciezko jest mi sie jej sprzeciwic ale badzo sie staram, nie moge ulec.

Zapomniałam napisać, że moje relacje z mamą sie polepszyły, kiedy się uwyprowadziłam z domu, bo już nie wytrzymywałam tych ciągłych uwag. Teraz mam już 40 lat, rodzinę i dobre relacje z mamą, chociaż lepsze z teściową. Wyszło na dobre. U rodziców jest fajnie, ale do czasu. Pa