Problem z nadmiarem akceptacji (przy braku samo :))

Odnoszę wrażenie, że nikt z moich bliskich nie jest ze mną szczery. Nikt nigdy nie widzi we mnie nic złego. Przytyję 3 kilo, a i tak jestem gruba - Nie, coś Ty, wyglądasz super! Spóźnię się - Nie, w porządku, co za różnica... Jestem leniwa i nie chciało mi się iść w wakacje do pracy - No coś Ty, studiujesz 2 kierunki, dorabiasz sobie w ciągu roku, teraz odpocznij! Nawet na studiach tak mam - sporo z moich egzaminów ustnych kończy się tak, że ja jestem zła na siebie, że czegośtam nie wiedziałam i przekonana, że wypadłam słabo, bo się jąkałam z nerwów, a egzaminator mnie informuje, że byłam świetna i oby więcej takich studentów i żebym nie była taka surowa dla siebie. Myślicie, że jestem za surowa?