Tak mi teraz smutno...

Zakochałam się :(

to powinnas byc szczesliwa a nie smutna:) głowa do góry:)

To czemu smutasz ?

Bo jestem chora na depresję. On mnie nie zechce.

Jeśli mu nie powiesz tego co czujesz i nie porozmawiasz z Nim o tym to sie napewno nie dowiesz...Zmykam juz spac ale Życze Wszystkiego Dobrego :)

Życie życie jest nowelą... :)

aleś Ty pewna, fakt może mieć obawy, ale chyba wypada się dowiedzieć a nie z góry przyjmować, że będzie na nie

Depresja mnie zniszczyła. Stałam się bezbarwna, smutna, bezradna, straciłam zainteresowanie światem. Spadło moje poczucie wartości, zaniedbałam się pod każdym względem... A on? Zdrowy, pełen energii mężczyzna... Jestem przy nim nikim...

Oczywiście on nawet się nie domyśla ile dla mnie znaczy. Znamy się słabo, prawie wcale, ale tak mi zależy...

Idź może najpierw do psychologa i doprowadź się do równowagi psychicznej.

Byłam już u kilku. Nie pomogło.

Zresztą zanim wyjdę z tego bagna minie dużo czasu, a on może mi umknąć...

nie stawiaj go w niezręcznej sytuacji i nie mów mu o swoim uczuciu, to tylko pogorszy Twój stan a i on poczuje się źle, przecież nie chcesz by był smutny prawda?

Tak, najlepiej żebym nadal gniła w samotności...

skup się na tym by wyzdrowieć, związek Ci w tym nie pomoże

Ja potrafię tylko wyzdrowieć przy drugim człowieku. Nie chcę żadnych tabletek, psychologów itp., bo już to przerabiałam i gówno dało. Spałam całymi dniami - to ma być leczenie?

bierzesz jakieś antydepresanty? jesli tak to jak długo?

czasem trzeba czasu żeby dobrac dobry lek, na różne osoby te same tabletki mogą działać inaczej. To często długi proces, bo na działanie leku trzeba czekać minimum trzy cztery tygodnie. ale warto. sama od lat łykam psychotropy (nie tylko antydepresanty) i nie jestem ani zmulona ani wiecznie zaspana.

Brałam fluoksetynę i Doxepin. Źle na mnie działały. Spałam, na niczym mi nie zależało.

Dlaczego przerwałaś terapię u psychologa? Bo nie sądzę żeby w takim stanie sam to zakończył.

Bo nie czułam, żeby był wystarczający empatyczny, żeby zrozumieć moje problemy.

więc trzeba było pomaszerować do psychiatry powiedziec jakie są objawy i zmienić lek. pigułek jest od cholery

Mnie nie potrzeba żadnego lekarza, a przyjaciela, z którym będę mogła pogadać. Psycholog to dla mnie ktoś obcy.

Czy jakiś obcy człowiek sprawi, że będę miała inne relacje z ludźmi? Czy jakieś tabletki zastąpią mi bliskość drugiego człowieka?

psychoterapia pozwoli Ci poznac siebie, zobaczyć i zmienić schematy jakimi postępujesz. uzdrowienie siebie zmieni Twoje relacje z innymi ludzmi

Myślałam o psychoterapii grupowej, ale niestety koliduje mi to z zajęciami na uczelni i żałuję, bo w grupie mogłabym się nieco otworzyć.

Inna rzecz, że zanim wyzdrowieję, to minie nieco czasu, a on może sobie kogoś znaleźć.