nie radzimy sobie :((((

teosia "pisze do ciebie pod jednym nickiem....masz drazniaco-pouczajacy styl formułowania wypowiedzi wiec nie dziw sie ze wkurzasz innych a szczegolnie, ze nawet autorka sie zwinela po twoich jakze przyjaznych tekstach" Oczywiscie, bo autorce nie przytakiwalam i nie uzalam sie razem z nia nad jej tragicznym losem :o I dla twojej informacji, jestem osoba, ktora zawsze szuka rozwiazania z sytuacji i nie mam we krwii uzalania sie nad soba ani innymi w sytuacjach, ktore sa do rozwiazania. Autorka musi sie zastanowic co chce, co jest dla niej najwazniejsze i dazyc do tego. Zreszta pisalam o tym wczesniej, nie bede sie powtarzac.

No przynajmniej w jednym sie zgadzamy-masz racje, nie powtarzaj sie:O

teaosia - radze czytac z wieksza uwaga moje posty :o

ja tez mam dwoje dzieci - popełniasz podstawowy błąd.. Ktoś ma problem, jak chcesz pomóc - powinnaś go wysłuchać i ewentualnie naprowadzić na rozwiązanie. Ale w sposób taki, żeby ta osoba sama go podchwyciła jako swój pomysł. np: "a co możesz z tym zrobić?" "a jakie widzisz rozwiązanie?" "a nie sądzisz, że pomoc domowa byłaby tu dobra?"?? A ty pisząc: "nie rozumiem ciebie, ja sobie radze świetnie, bo mam tak i tak i tak zajebiście" Automatycznie we wszystkich na około wzbudzasz agresję. Każdy to odbierze jako: "ty nie umiesz, a ja tak!". Twoje wypowiedzi na bank nie prowadzą do pomocy komukolwiek, ale do podniesienia swojej samooceny.. Dlaczego jest tak zaniżona? :)

a ja radze tobie z wiekszą uwaga je formulowac:) Mowi ci cos slowo EMPATIA? bo empatia w tym przypadku nie oznacza wcale tego,ze bedziesz sie tu z autorka rozczulac, narzekac,uzalac i zalamywac rece:O

To forum jest fantastyczne :o Jak nie jestes matka cierpietnica, to od razu cie zwyzywaja, bo tutaj tylko empatia sie liczy, ktora polega na tym, ze sie napisze: "nie martw sie, ja tez sobie nie radze i jest ok" :o majle- jedyne co ci moge roadzisc, to zatrudnienie pomocy domowej, ktora ci przynajmniej dom posprzata i dziecmi zajmie. Znam lekarke, ktora pracuje naprawde duzo. Jak przychodzi do domu, ma juz posprzatane i ugotowane. Dziecko odebrane z przedszkola, najedzone, zadowolone. Ona wtedy spedza bezstresowo czas z dzieckiem, potem kolacja, bajka na dobranoci wypoczynek dla calej rodziny. Piszesz, ze maz zarabia wystarczajaco duzo, by was utrzymac- zainwestuj wiec swoje pieniadze w ulatwienie sobie zycia. W ten sposob nie wypadniesz z obiegu, zachowasz prace, rozwiniesz sie i zaoszczedzisz troche nerwow.

i widzisz? nawet dokładnie nie wysłuchałaś: "Oczywiscie, bo autorce nie przytakiwalam i nie uzalam sie razem z nia nad jej tragicznym losem " Autorka nigdzie nie pisała o swoim tragicznym losie, tylko że sobie nie radzi... A to różnica :) Skoro chcesz pomóc - wsłuchaj się i bądź delikatna...

Hiena nie masz racji "Jak nie jestes matka cierpietnica, to od razu cie zwyzywaja, bo tutaj tylko empatia sie liczy, ktora polega na tym, ze sie napisze: "nie martw sie, ja tez sobie nie radze i jest ok" " tu nie chodzi o to, że jedna jest biedna, a druga zaradna. Tylko jedna sobie nie radzi, a druga zamiast pomóc albo milczeć - dowartościowuje się jej kosztem nie udzielając żadnej rady innej niż "a ja sobie radzę i ciebie nie rozumiem"...

Po raz ostatni pisze to, co napisalam wczesniej autorce, bo widze, ze percepcja selektywna to domena wiekszosci na tym forum :o ja tez mam dwoje dzieci majle83 - nie zrozumialas mnie. Nie najezdzam na ciebie, nie krytyluje, ale ciekawi mnie dlaczego. Sama piszesz, ze masz bardzo duza pomoc od meza, ze bardzo duzo pracujesz, a mimo to nie radzisz sobie. Nie widzisz, ze sama sie troche gubisz? Piszesz, ze chesz pracowac, ale tez chcesz byc z dziecmi, nie mozesz wziac zlecen do domu, bo nie masz znajomosci, ale nie chcesz tez tyle pracowac...musisz sie zdecydowac CO chcesz: czy chcesz pogodzic prace z dziecmi i robic wszystko w tym kierunku, zeby tak bylo (szczegoline, ze masz wsparcie meza!!), czy chcesz zrezygnowac z pracy i poswiecic sie przez pare lat dzieciom. Wszystko jest do zalatwienia tylko musisz zaczaz myslec racjonalnie i odrzucic emocje na bok. Przemysl co jest dla ciebie najwazniejsze i co chcesz i zrob to!" Takze w przeciwienstwie do was ja daje rady, wy tylko najezdzacie na mnie i wymyslacie jakies bzdury wyssane z palca :o

i ty masz racje - moj ostatni post jest glownie do ciebie, bo percpecja selektywna u ciebie kroluje :o Jakos ja nie widze, zeby ty jakakolwiek rade dala autorce oprocz wieszania psow na mnie. Bardzo empatyczne i podbudowujace, rzeczywiscie :o

Przeczytalam te "okropne" posty mamy dwojki dzieci i szczerze mowiac nie znalazlam w nich nic, co by moglo wskazywac na to, ze sie dowartosciowuje. Autorka pytala o to, jak inni sobie radza, wiec odpisala szczegolowo. I koniec. A tu nagle nagonka, ze smie sobie radzic i udzielac komus rad :o Ogarnijcie sie baby, bo chyba same nie wiecie co piszecie albo macie problemy z czytaniem. Ja rozumiem, ze autorka czuje sie przybita, ze ktos sobie jednak radzi w podobnej sytuacji. Ale nie wiem, dlaczego inne sie burza :o Moze przytocze jeszcze raz rady tej "wstretnej mamy dwojki dzieci": -zatrudnic nianie dla mlodszego dziecka, starsze poslac do przedszkola -zatrudnic pomoc domowa -zakupy, sprzatanie w soboty -maz rozwozi dzieci, zona odbiera -plan tygodnia jesli chodzi o obiady, ew. wczesniejsze przygotowanie produktow, zeby bylo szybciej (moj dopisek: moi znajomi gotuja dzien wczesniej wieczorem i nastepnego dnia tylko odgrzewaja) Faktycznie, okropne rady :o

nie radze chociaz mam jedno dziecko i nie pracuje.i wcale nie uwazam to za jaks tragedie.wole sie przytulic do mojej kruszynki i zdrzemnac niz jezdzic w tym czasie na szmacie.

ja mam dwie coreczki 15 mies i 7 tyg nie pracuje tylko w domu siedze a i tak ledwo rade daje niestety za kilka mies czeka mnie powrot do pracy oboje bedziemy pracowali po 12g naszczescie pracujemy w zakładzie i na roznych zmianach, moze pomyslcie o jakiejs pomocy skoro zarabiacie dobrze albo pogadaj z szefem ze nie mozesz tyle godzin spedzac w pracy a mąz skoro ma wlasna firme to sam sobie jest szefem i tez moze sie urywac w jakies dni no chyba ze błednie mysle, trzymajcie sie i razem musicie sie zastanowic jak zorganizowac czas z dziecmi one potrzebuja was teraz no i pozniej tez ale teraz bardziej

ale temat się rozkręcił! Dzięki wam. Muszę usiąść i coś postanowić.