JESTEM W CIĄŻY I WSZYSTKO MNIE WKURZA KTÓRA TEŻ TAK MA?

Jestem w ciąży na początku się cieszyłam i byłam spokojna , po jakiś 2 miesiącach zaczęłam się martwić czy z dzieckiem wszystko będzie dobrze po badaniach trochę się uspokoiłam, a teraz mam czas - fazę że wkurza mnie dużo rzeczy właściwie błachach , jestem rozdrażniona. Z byle powodu irytuję się, a to że kot w domu miauczy, że tłok w autobusie... Pójdę do lekarza i mi powie że to przez hormony. A ja się zastanawiam czy większość Kobiet tak ma ?

heh, to hormony czyli taki jakby nieustający PMS. :)

To normalne u kobiet w ciąży, hormony szaleją, ze skrajności w skrajność he he Nie martw się, to minie :)

Witaj w klubie :) Mam DOKLADNIE to samo...U mnie to juz 39 tc, wiec z niecierpliwoscia czekam az mala sie urodzi, zebym mogla wrocic do normalnosci (i fizycznej i psychicznej...)

W 4 miesiącu tak się rozkleiłam że spakowałam się w 5 min. i kazałam się mężowi zawieźć do mamusi :-) 160 km :-) a dodam że mam 30 lat. Biedak musiał mnie zawieźć bo nic nie było w stanie mnie uspokoić.

Przez pierwsze trzy miesiące darłam się na wszystkich i o wszystko, byłam non stop wkurzona. Potem trochę się wyciszyłam ale w ostatnich tygodniach ciąży znowu wszystko wyprowadzało mnie z równowagi. Na szczęście rodzina i znajomi byli wyrozumiali;) teraz, miesiąc po porodzie jestem już sobą:)

ja ciągle płakałam. Mąż sie śmial, kiedy widział, że tonę we łzach oglądając reklamy :)

dzieki za wpisy troche mnie to pocieszyło jak można to tak nazwaz :) a dziecko przez taki stan nerwowy wasz nie jest teraz jakieś niespokojne bardziej ?

Nigdy wcześniej nie oglądałam serialu "Moda na sukces" bo to dla mnie głupota gdy byłam w ciąży obejrzałam jeden odcinej (jak Cyganie porwali Rydźa czy jak mu tam) i płakałam jak nawiedzona ha ha ha opowiedziałam o tym mojemu ginekologowi, powiedział ż że to norma w ciąży

Ja tak mam, a raczej miałam, bo teraz to już się unormowało. A co do płaczliwości, to na początku ciąży płakałam trzy razy dziennie z byle powodu, często chciało mi się płakać jak czytałam córce bajki, mimo że nic drastycznego tam nie było..

Rydż porwany przez Cyganów wymiata :D:D:D:D:D

Oj juz o placzu nawet nie wspominajcie. Ja moge plakac zawsze i wszedzie na zawolanie, a za chwile wrzasnac na meza, ze na stole w kuchni jest mala plamka i, ze chyba jest slepy, skoro tego nie widzi :o Normalnie tragedia jest ze mna...szczegolnie teraz przy koncowce jest dramat...na szczescie maz moj to madry facet i nie dyskutuje ze mna, bo wie, ze obojetnie co nie powiem to ja zaraz zaczne tonac we lzach...Boze, kiedy ja wroce do normalnosci ...:) I wiecie, z synkiem tez mialam takie hustawki nastrojow, ale nie przypominam sobie, zeby bylo az tak ekstremalnie jak teraz.

obojetnie co nie powie*

no na męża to ja też krzyczę i boję sie że mi tak zostanie na kota też krzyczę jej on ma przesrane teraz , czuję sie jak jakas hetera. Ale moda na sukces mnie ubawiła bardzo :):)

Hormony ja też czasem tak miałam :) A martwienie się o dziecko to miałam przez całą ciąże co towarzyszyło mi również podczas porodu.

Mi tam nic sie nie dzieje.... Jedyna hormonalna sytuacja: częściej chce mi się płakac (jak coś przeżywam) przy jakichś głupich reklamach albo nad książką. Tyle.