bede walczyc

Powiedzcie mi, czy warto walczyz o milość faceta. Czy warto o swoje szczescie. Nie wyobrazam sobie zycia bez niego.Jestesmy młodzi i cale zycie jeszcze przed nami-wiem, ale kocham go...mimo ze on mnie nie-tak zerwalismy. Czy warto sie starac , mowic ze cos sie zmeni, pisac do niego...nie wiem no...nienawidze nartectwa i boje sie ze to tak bedzie wygladalo, ale nie am rady bez niego, nie dam musze cos zorbic. Czy ktoras z Was starala sie tak o swojego bylego?? Czy jestescie do dzisiaj z nim? Jestescie szczesliwe??

Czasem trzeba pozwolić odejść, temu co lubimy. Możesz walić głową w mur, ale mur zawsze da Ci odpowiedź: - Nie przejdziesz A każde kolejne uderzenie będzie bardziej bolało i łeb będzie bardziej krwawić. Mówienie: nie mogę bez niego żyć, sugeruje, ze jesteś uzależniona emocjonalnie, a to się nadaję na terapię, na walkę o siebie, a nie o kogoś kto nas nie chce. Kiedyś to przerabiałam i mówię Ci, wytrzymaj. Miesiąc dwa, trzy. Po trzech miesiącach będziesz sobie wdzięczna, za to, że nie straciłaś honoru i godności dla kogoś, kto nie był wart ich utraty.

pewnie masz racje....tylko zeby to było takie proste:/:(((((

Przeczytaj sobie mój post _taka_ona też mam podobny problem i nie wiem co zrobić ehhh:(

Daj sobie spokój bo to żenada. Już lepiej zacznijcie robić pierwsze kroki.

Pierwsze kroki tzn??

Uważacie że nie warto jest walczyć??

Nie warto. Jeśli zmieni zdanie to wróci. Twoje kroki tylko zmniejszają tę szansę.

A w jaki sposób chcesz walczyć? Przeciez nie zmusisz go do uczuć. Gdyby cie chcial to by z toba byl. Nie ma go tzn ze go nie obchodzisz

zacisnąć zęby i odejsć z godnościa. Latanie za nim, pisanie itp sprawi, że kiedys bedziesz sie wstydzic swojego postepowania. A czasu nie cofniesz.

a nie jest tak,że facet po zerwaniu z dzieczyna jest swiadomy jak bardzo ja zranil i z obawy ze moze zranic ja po raz kolejny nie probuje nawet zrobic jakiegos kroku mimo ze przemyslal, zrozumial i zaluje ze tak postapil....poprostu brak mu odwagi??

walcz lepiej o siebie - obsesja jest Ci niepotrzebna jak się z kimś żegna , to trzeba się przyzwyczaić...