bezrobotni w depresji...

Dokładnie. Jeśli kobieta wybiera zajmowanie się domem i wychowywanie dziecka to jest ok. Ja pracowałam we frustrującej pracy, gdzie musiałam wyrabiać tzw. normy sprzedażowe, który rosły z tygodnia na tydzień. Zawsze wygrażano mi zwolnieniem, wytrzymałam pół roku. Nie zamierzam wracać do handlu. Też jestem magistrem (kierunek nauczycielski), ale on nic mi nie daje. Siedzę w domu z dzieckiem i z rodzicami, pomagam rodzicom, którzy mają małą firmę. Szukam pracy i czuję się zdołowana. Na szczęście mam chłopaka, który mnie wspiera.

Praca w największym stopniu zależy od miejsca zamieszkania. Najtrudniej znaleźć coś w zadupiu, zwłaszcza kobietom.

W depresji od 10 lat . Bezrobotny od roku . Właśnie przyszło mi wezwanie z UP z " propozycją nie do odrzucenia ". Aż się trzęsę co to będzie . Oby nie u jakiegoś psychopaty .

Ja jestem bezrobotna od marca tego roku i sobie chwalę, w miedzyczasie skonczyłam studia, i przede wszystkim odpoczełam, przez dwa lata poprzedniej pracy nie mogłam isc na chorobowe ani razu (bo na moje miejce jest mnóstwo chętnych przecież) zdarzało się ze miałam w miesiacu tylko 1 dzien wolny, a facet płacił nam 1000 złotych na ręke i jeszcze wrzeszczał ze jestesmy mało wydajne i nie ma klientów (nie było odkąd zwolnił jedną dziewczynę i przejął jej obowiązki, potrafił wydzierac sie na klientów i ich obrażać). Teraz szukam sobie pracy powolutku, na szczescie zanim sie zwolniłam odłozyłam sobie troche pieniedzy. A jeśli chodzi o "chętnych na moje miejsce" to przez moje stanowisko obejmowały 3 osoby, przy czym ta ostatnia pracuje od września. A i przez te 2 lata bylam najdłuzej tam pracującą osobą, pomijając "dyrekcję". Wiec dziewczyny nie załamujcie się, praca na was czeka tylko wystarczy poszukać, zamiast wysyłac cv lepiej sie przejsc i dostarczyć osobiście, zawsze to robi lepsze wrażenie.

Poprzedniczko takie właśnie są realia pracy w PL. Jak sobie chwalisz bezrobocie to jest dobrze. Ja już studia skończyłam, chciałabym się przekwalifikować na księgową, ale nie jestem do końca pewna czy tego chcę. Boję się, że znowu będę dużo się uczyć, a nic nie będę z tego miała. Depresji może nie mam, ale często miewam stany głębokiego przygnębienia.

to noszenie CV osobiście kończy się na bramie u ochrony - wiem bo właśnie szukam pracy i tak nikt nie dzwoni, bo odkładają to CV na górę innych i tak se leży i kurzeje.....

3 lata w domu z dzieckiem bez pracy jak juz coś znajde to za taką stawke ze wszystko idzie na opiekunke i rezygnuje a jak lepsze godziny i kasa to nic z tego

Wiesz, szukanie pracy też zależy od miejsca zamieszkania. Gdybym miała polegać na ogłoszeniach z urzędu pracy to zanosiłabym jedno CV na miesiąc lub dwa. A na portalach typu pracuj.pl firmy z małych miejscowości nie umieszczają ogłoszeń. Zresztą na takich portalach są oferty tylko w sprzedaży, a ja mam dość wyrabiania norm. Teraz chodzę osobiście i rozmawiam z właścicielami, dyrektorami obiektów i widzę jakie szanse są. W paru miejscach staż to znalazłabym bez problemu, tylko, że kiedyś już byłam na stażu i do końca życia drugiego nie dostanę. W jednym miejscu może dostanę pracę, ale to dopiero po nowym roku.

człowiek bez pracy to jak człowiek bez godności. Brak pracy odbiera godność.

up

up

- 2 lata szukalam pracy - znalazlam z gaencji pracy tymczasowej (raz za zleenia za meisiac mialam ponad 600 zl, od dwoch meisiecy to tylko 44 zł i 116 za jedno a potem za 2 zlecenia) - szukam na nowo a tak a propo to wkleje pewne ogloszenie, zobaczcie na wymagania http://www.bydgoszczak.pl/bydgoszcz_ogloszenie/21582/kompletujacy_delikatesow_internetowych_alma24

speechles - masz rację najgorzej jest w małych miejscowościach, ja mieszkam w takim miejscu, że znalezienie pracy graniczy z cudem, jedynym wyjściem dla mnie jest wyprowadzka do dużego miasta, tylko pytanie jak się tam utrzymac, nie znajdę pracy która pozwoli mi na utrzymanie się i wynajęcie czegokolwiek i koło się zamyka

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=5034435 ZAPRASZAM!