wszystko mi Go przypomina, prawie rok odkad zginal

moj chlopak zginal 6 listopada 2010 myslalam,ze z czasem dam sobie rade, podniose sie, ale jest coraz to gorzej, dzis pierwsze wszytkich swietych, zawsze chodzilismy wieczorem razem na cmentarz teraz ja poszlam do niego, wlasnie wroiclam, ludzi juz na cmentarzu nie bylo. doslownie wylam nad jego grobem. juz nie mam sily, wspolni znajomi, wspomnienia, jego ukochane filmy... jak slysze ryk motocykla to serce mi wali jak nie wiem, mysle,ze to moze on. sa chwile,ze jest ok i sa chwile ze nie mam juz sil. chce do niego. przepraszam,ze to tak nieskladnie pisze, musialam sie wyzalic, chce do niego :(

:( Przytulam...szkoda mi bardzo takich osób...mimo, iz mój chłopak zyje i jest ze mna, potrafie sobie wyobrazic co czujesz..Jesli chcesz pogadac wyzalic sie pisza

bardzo Ci współczuję...

nie potrafie tak opisac emocji :( ja mam w szafie jego koszulki, ksiazke jak polozyl tak lezy prawie rok... tyle uczuc we mnie siedzi, na codzien tego nie pokazuje,ale sa chwile jak te..:(

zaloba moze trwac długo, ale poki go nie odżalujesz, nie uswiadomisz sobie ze stalo sie jak sie stalo, to bol nie minie, potrzebujesz czasu, duzo czasu i placz, gniew i zal są normalne i wskazane, nie hamuj tych emocji, powodzenia, trzymaj sie

Potrzebujsz wspacia czy pomocy?

biedna...;(

chyba nigdy nie odzaluje :( wsparcia? pomocy? chyba tylko zrozumienia, tak na dobra sprawe to nie chce z nikim bliskim o tym gadac, wole sie wyzalic tu na forum. dlaczego On?? dlaczego wsiadł na ten pieprzony motor?? czasami jestem zla na niego, ze tak gnal ale za chwile mam wyrzuty sumienia, i tak ciagle

:(

Oj współczuję Kochana :(

dokładnie nie hamuj emocjio bo skumulowane sa najgorsze;/... ból pewnie nigdy nie zniknie bo jak sie kogos kocha nie mozna sie pozbyc uczuc ale mozna sie do niego przyzwyczaic..

:(

a kochana może idź do psychologa ? mojej koleżanki chłopaka zamordowali - 2 lata u psychologa przesiedziała ale dała radę

dlatego wlasnie nie pozwalam aby moj wsiadal na motor:( choc ciagnie go do motoru ja jestem nieugieta.

bylam na trzech wizytach ale babka gada jakies farmazony, tylko ja wiem co czuje i jak to boli. wiem,ze chce mi pomoc ale ja sie sama musze doprowadzic do porzadku

wspolczuje i nie wyobrazam sobie ogromu twojego bolu...

obys nie musiala go nigdy przezyc

zmień lekarza

zaden mi nic madrego nie powie

w takich chwilach czytajac takie posty uswiadamiam sobie jakie mam szczescie,ze mam swojego meza przy sobie... mam nadzieje,ze odnajdziesz spokoj i ukojenie i ze kiedys bedziesz szczesliwa. tego ci zycze.

moze to drastyczne ale uwazam ze powinnas usunac z domu wszystko, co ci go przypomina. nie mozesz trzymac jego rzeczy jak relikwii,bo nigdy nie zaczniesz dochodzic do siebie, takie jest moje zdanie ale moze sie myle...

najlepszym wyjściem też może się okazać zmianę miejsca zamieszkania i zmianę ogólnie otoczenia, myślałaś o tym

nie jestem na to gotowa - na wyrzucenie jego rzeczy, to jakby wyrzucenie go z zycia, moze to smieszne ale jego kubek po kawie stal miesiac na moim biurku :O nie wyprowadze sie, bo to jest jego grob. zreszta jeszcze studiuje, miekszkam z rodzicami, nie mam mozliwosci sie wyprowadzic, zreszta ja wiem,ze problem jest we mnie, nie w tym domu czy miescie

Autorko podaj e-mail to Ci pomogę.

to musisz to trawić jeszcze, przyjdzie dzień w którym wstanie Słońce tylko dla Ciebie i Jego rzeczy znajda swoje miejsce poza Tobą i Twoim umysłem, każdy jest kowalem swego losu, każdy niesie swój krzyż .... masz tu piosneczkę kochana: http://www.youtube.com/watch?v=j2WWrupMBAE

Twoje zachowanie jest jak najbardziej normalne, nie wyrzucaj jego rzeczy, kiedy będziesz na to gotowa to, to zrobisz możesz tego nigdy nie zrobić i nie będzie to wcale złe, po utracie kogoś ważnego żal ciągnie się dokońca, poprostu trzeba go kontrolować. Powodzenia

wiem,ze to marne pocieszenie ... ale czas leczy rany... moja mama pochowala mojego tate , gdy byla ze mna w 7 mieisacu ciazy... moj tata zmarl na raka.

kochane jestescie dziewczyny

słucham tej piosenki i becze :( matkooo