zwariowałam.......

2 lata temu poznałam pewnego chłopaka - mówię chłopaka bo jest o 7 lat młodszy ode mnie....bardzo mi się spodobał ale nigdy nie pomyslałabym o tym by się z nim związac. Widzieliśmy się kilka razy po czym wyjechałam za granicę na pól roku. Przez ten cały czas codziennie ze soba rozmawialiśmy i tak doszło do tego że po przyjeździe do kraju chcemy oboje się spotykac. W czasie mojego pobytu za granicą poznałam innego faceta. Na początku łączyła nas tylko przyjaźń ale z biegiem czasu powolutku czułam że to jest coś więcej... no i stało się zaczeliśmy ze soba sypiać. Nigdy nie zgodziłam się na to by być z nim ponieważ jest człowiekiem który traktuje życie jak jedna wielką imprezę - jest dla mnie cudowny ale - zbyt wiele wydarzyło się w jego przeszłości.... teraz jestem w polsce i spotykam się z tym pierwszym ale jest beznadziejnie. Pomimo że on naprawdę sie stara i jest niesamowicie dojrzały jak na swój wiek no i mega przystojny to jednak ja ciągle myśle o tamtym który potrafił zawsze rozbawic mnie do łez itp....o tych naszych wariacko spędzanych dniach itp...... nie wiem co mam zrobić jestem w totalnej rozsypce.....