Zapominanie jest trudniejsze niż mogłoby sie wydawać.

/ale przypomina ci sie, jak tu o tym piszesz/ Przypomina, ale dzisiaj już i tak złamałem zasady związane z procesem zapominania, który się realizuje :) Dzisiaj już nie zapomnę, bo w czasie kiedy rozum robił sobie przerwę, uczucia postanowiły wykorzystać tę okazję i zaatakować go bodźcami "obrazowymi" ;) Uczucia myślały, że są sprytne, ale nie przewidziały, że odwet rozumu będzie o wiele silniejszy :) Właśnie się zbroi i przygotowuje ataku na to "drugie" ja :)

a jak myślisz ile taki proces zapominania moze trwać???

:)) ale to na zdrowie wychodzi

Jeśli będzie odpowiednio intensywny to pewnie kilka miesięcy. W przypadku gdybyśmy go z "rozumem" nie wdrażali w życie, pozostawili w spokoju, jednocześnie mając kontakt z osobą o której chcemy zapomnieć (wystarczy nawet kilka sekund tygodniowo) to naturalny proces zapominania, niczym nie wspomagany mógłby trwać kilka lat, a może i dłużej :( Ale bądźmy dobrej myśli :)

a ta osoba, o której zapominasz , to wie, że zapominasz??

dokładnie wielu alkoholików pije zeby zapomiec ze pije hahahahha

ja cieszyłbym sie na jego miejscu

Też próbuję zapomnieć. Jeśli masz z tą osobą kontakt, to myśli będą stale powracały.

Na szczęście jej wiedza o mnie, ogranicza się prawdopodobnie do kojarzenia, że ktoś taki jak ja istnieje :) Oczywiście tego typu "kojarzenie" nie jest samoistne, trzeba by mnie ściśle określić, żeby powiedziała "aha to ten!" :) To ja zdobywałem informację o niej, na przeróżne sposoby. Najgorsze jest to, że pojawienie się uczuć było odroczone w czasie, na początku był to ktoś przypadkowy, jak każdy, aż do pewnego razu :) Ten raz był jak każdy inny, kiedy ją widywałem, a jednak coś się mi w głowie popsuło :( Teraz muszę to naprawiać :) Będzie dobrze :) Nie jestem pierwszym i ostatnim kogoś coś takiego spotyka. Z tym, że ja zamierzam z tym walczyć. U mnie takie zjawiska pojawiają się bardzo rzadko. Dosłownie w całym życiu, mogę podać 2 inne, troszkę różniące się okolicznościami, ale mające takie samo odbicie na moim stanie emocjonalnym. Wtedy nie stosowałem żadnych "leków" na swój stan i trwwwaaałlłłł on bardzzzzzo długgggooooo i byłłłłłłł barrrrdddzzzo nieznośny :(

Najgorsze jest to, że pojawienie się uczuć było odroczone w czasie, na początku był to ktoś przypadkowy, jak każdy, aż do pewnego razu co się stało ??wtedy

Może napiszę ile to bardzo długo trwało. Jedno bardzo długo to ponad 2 lata, od ostatniego kontaktu, drugi przypadek to blisko 4 lata, licząc od ostatniego kontaktu :)

nie no ..nie mam siły :o

A dlaczego nie możesz jej zdobyć?;)

zeby zapomniec-a jak zmobilizowac sercel zeby zaczalo chcciec wspolpracowal z rozumem?

a to ciągle ta sama osoba ?

ja nic nie rozumiem

/Najgorsze jest to, że pojawienie się uczuć było odroczone w czasie, na początku był to ktoś przypadkowy, jak każdy, aż do pewnego razu co się stało ??wtedy/ No właśnie nic. :) Nie stało się kompletnie nic. Ot tak, po prostu. Znam godzinę i dzień kiedy się to stało. Nie wiem skąd się to wzięło.

Facet chce się pozbyć kota wywożąc go 4 ulice dalej. Przychodzi do domu a kot siedzi na wersalce. Wywozi go dalej ale kot znowu wrócił! Facet wywiózł go za miasto. Po chwili dzwoni do domu do żony i mówi: -Jest z tobą kot - Jest, a co? - Daj go do telefonu bo się zgubiłem.

to długo juz tak ??

jestes prawiczkiem?

Rozmawiają dwie krowy. Jedna: - muuu Druga - meee -nie zmieniaj tematu...

/a to ciągle ta sama osoba ?/ Czas pozwala zapomnieć. Piszę o trzech różnych osobach, które wprowadziły zamęt do mojej emocjonalności. W normalnych okolicznościach, wystarczył czas + brak kontaktu, aby się wyleczyć :) /zeby zapomniec-a jak zmobilizowac sercel zeby zaczalo chcciec wspolpracowal z rozumem?/ Nie wiem. U mnie serce jest buntownicze i bardzo rzadko chce współpracować z rozumem :( A szkoda, bo taka współpraca mogłaby zaowocować wieloma korzyściami, których ani rozum, ani serce nie osiągną pracując osobno :( Zamiast mobilizacji serca do poprawnego zachowywania się, należy wprowadzić wojskową dyscyplinę emocjonalną, która ZMUSI je do takiego a nie innego działania... przynajmniej mam taką nadzieję :)

nie kochasz tej dziewczyny?

/jestes prawiczkiem?/ Nie wiem co to ma do rzeczy, ale nie, nie jestem ;) A mojemu stanu uczuciowemu w wyjątkowo niskim stopniu towarzyszy popęd.

a jesli tamta osoba przeżywa podobnie jak Ty

Idzie sobie puszysty, malutki zajączek wzdłuż ruczaju. Patrzy, a w trawce zieloniutkiej coś się błyszczy. Podchodzi pluszaczek blisko - złota rybka. - Wpuść mnie do rzeczki, zajączku, bo umrę tu - prosi rybka. - Nie, nie wpuszczę - droczy się zajączek. - Wpuść, a spełnię twoje życzenie. - OK - mówi zajączek i wpuszcza rybkę do wody. - A życzenie? - pyta radośnie rybeczka. - Zdychaj, szmato!

/nie kochasz tej dziewczyny?/ Nie wiem, nie rozumiem za bardzo co znaczy "kochać" :) Nie mniej to co robię, robię dla niej. Tak będzie lepiej. Na prawdę kto jak kto, ale ona zasługuje na kogoś lepszego :)

zdobywałeś informację na jej temat, a rozmawiałes z nią osobiście, bo jeśli nie, to ona może okazać sie całkiem inna , niz ci sie wydaje...

dziwne ,dlaczego nie macie kontaktu , dlaczego nie daj jej do zrozumienia że to Ty o nia zabiegasz , pytasz?Nie rozumie , byc moze kiedy sie ujawnisz to relacje sie zmienia i bedziesz mógł spokojnie żyć

Wiesz czasami wydaje sie,ze juz udalo sie zapomniec,ale to wraca w najmniej spodziewanym momencie i najczesciej ze zdwojona sila. Jakbys jednak mial jakis pomysl to podziel sie nim,chetnie wyprobuje. A ta dyscyplina polega na minimalizacji kontaktu do 0? Rozum nie ma nic do gadania,gdy na tronie siedzi serce..niestety