Nie mam przyjaciół, nie mam chłopaka

.

jestes studentka?

Ludzie mają swoje ekipy, nie wiem, jak się wkręcić... Zazdroszczę im, bo mogą się spotkać, pogadać, a ja to dzień w dzień zamknięta w swoim pokoju, z fobią i tęsknotą...

Tak. Co nie znaczy, że mam życie studeckie z prawdziwego zdarzenia.

kurde...przeciez sa rozne imprezy, spotkania, wyjazdy, wiem jak wyglada zycie studenckie i jezeli ktos chce to znajdzie sobie odpowiednie towarzystwo, a mam wrazenie, ze Ty sie izolujesz

Masz rację. Wydaje mi się, że jestem do niczego, nudna, dziwna itp., więc chowam się z boku i po cichu zazdroszczę.

.

czyli nie lubisz siebie? wiec jak inni maja Ciebie polubic?

Wracam więc do domu i zamykam się w swoim pokoju. Z dnia na dzień jestem coraz bardziej zeschizowana i przygnębiona. Czasem tylko jadę do znajomych do Krakowa.

sosssss chono tu :D doradzaj

Niestety nie lubię. Jestem taka dziwna, niedopracowana, niezdarna.

to zapros kogos do domu....na imieniny czy urodziny dobra okazja do blizszego poznania kogos kogo tam chcesz poznac :)

Ogólnie to marzę, żeby wyjechać, rozpocząć wszystko na nowo. Nienawidzę tego kim jestem i miejsca, w którym mieszkam...

skad wiesz, ze jestes dziwna? mowil ci ktos?

glupia przeciez nie jestes skoro studiujesz :)

Próbowałam nawiązać kontakt z ludźmi, ale oni nie dążyli do tego samego. Tyle razy zostałam potraktowana jak śmieć, że teraz waham się zagadać. Jeszcze jakiś czas temu było jako tako, miałam jakieś koleżanki, ale teraz każdy poszedł w swoją stronę i zwyczajnie nie ma z kim pogadać...

dopoki siebie nie zaakcepujesz to bedzie tak zawsze, nie wierze, ze nic nie umiesz, nic nie mozesz itd.:D

nie dazyli do tego samego...tzn? moze masz za duze oczekiwania?

To wszystko przez dzieciaki z gimnazjum. Ciągle mi dokuczały i stąd moje przeświadczenie o tym, że jestem dziwna, niefajna itp. Niby studiuję, podobno mądra i zdolna ze mnie dziewczyna, z urodą też nienajgorzej, ale co z tego, skoro nikt mnie nie chce?

To ja zazwyczaj wykazywałam inicjatywę. Ludzie znacznie rzadziej. Faceci traktują mnie jak znajomą, a ci, którzy są zainteresowani, nie interesują mnie zbytnio.

gimnazjum za soba ciagniesz?! dziewczyno:D a w sredniej jak bylo?

W średniej było znacznie lepiej. Miałam wtedy fajną klasę, ale wszystko się rozpadło raz z końcem edukacji. Na studiach niestety nie zintegrowałam się zbytnio, nad czym teraz boleję...

wiec jednak jestes madra, zdolna i dosc urodziwa i nawet ktos tam sie interesuje, czyli nie jest tak zle.....wiedzialem, ze przesadzasz :P

Dodam, że wpadł mi w oko pewien chłopak. Studiujemy razem i bardzo chciałabym nawiązać z nim większy kontakt. Tyle że taka nieśmiała i nieporadna się przy nim robię :(

przespij sie z tematem, a jutro usmiechnij sie do jakiegos kolegi i popros, zeby ci wytlumaczyl cos tam....albo Ty zaproponuj, ze pomozesz jemu ;)

o wlasnie o tego mi chodzilo :D

Mam to samo niestety. Pomimo 23 lat nie mam chłopaka i nigdy nie miałam. Zaczynam już tracić nadzieję, że kiedykolwiek go znajdę. przyjaciół też nie mam. U mnie to nie jest kwestia wyglądu(długie błąd włosy, niebieskie oczy, długie nogi, szczupła sylwetka) lecz zachowania. Jestem bardzo nieśmiała i to rujnuje wszystko.

nastepna :O

On jest tak samo nieśmiały jak ja. Na dodatek nie ułatwia kontaktu.

Witaj. No to mamy identycznie. Ja też jestem w miarę urodziwa, podobam się mężczyznom, ale kurcze... taka mało kontaktowa, nieobyta towarzysko. Na dodatek mam straszną deprechę i skupiam się tylko na kompleksach:(