Nie mam w życiu szczęścia

nieciekawy wygląd, inteligencja na niewysokim poziomie, brak powodzenia u płci przeciwnej i permanentny dół z tychże powodów oraz wielu innych. Przed znajomymi udaję, że wszystko jest w porządku, śmieję się i imprezuję. Tylko przed paroma zaufanymi osobami udało mi się otworzyć. Nie chcę mieć depresji ani innych modnych teraz borderline'ów, ale nie potrafię zapanować nad smutkiem. Niedawno wracałam późnym wieczorem autobusem do domu. Przeryczałam całą drogą i nawet nie umiem powiedzieć dlaczego. Mam zjebane życie i charakter:( a napisałam to tez nie wiem dlaczego, bo sama nie lubię wysłuchiwać wiecznie żalących się ludzi. Co mam zrobić? Mam myśli samobójcze.

moze powinnas odwiedzis gabinet psychiatry. Mysli samobojcze , to zagrozenie zycia . Wybierz sie po porade i leki . Dodatkowo jest taka pora depresyjna.przyjdzie wiosna, moze nastroj Ci sie porawi.Jedz owoce , warzywa, pij soki, jedz miod , orzechy. Duzo wysilku fizycznego proponuje, wydzielaja sie emdorfiny , odpowiadajace za szczesliwosc. Zbierz wszytsko do kupy i pomoz sobie.Do dziela :-)