Kilka pytań do doświadczonych ciężarnych mamuś:)

Lena :D:D , ja sie tego męczenia boję...Ale to dopiero 8 tydzień, więc mam czas na rozważenie wszystkich za i przeciw porodowi sn.:)

Ja też noszę kontakty mam -1,5. A co do porodu to ja też bardzo chciałam cc, bo strasznie bałam się porodu. Ale jak urodziłam to już wiem, że następnym razem będę rodzic naturalnie, mimo że następne dziecko planujemy za parę dobrych lat. :) Strach ma wielke oczy, każdy się tego boi, bo to nieznane, ale jak już się urodzi to stawia się na poród sn. :) Po porodzie już możesz normalnie funkcjonowac a po cc niestety troszkę dłużej się do siebie dochodzi, wiem, bo pomagałam się myc jednej Pani po cesarce z którą się poznałyśmy na patologi ciąży. :P Ja byłam blisko do cesarki, bo po pierwsze mam nadciśnienie tętnicze, po drugie wada wzroku, a po trzecie jeszcze groziło mi pęknięcie spojenia przy porodzie - mój lekarz to zlekceważył. :O Poród miałam wywoływany, lekarz mówił, że jak do północy nie urodzę to na następny dzień rano cc.(byłam długo po terminie). Urodziłam o 23.18. :) :) No i nie wiem czy przy następnej ciąży czasem nie dostanę wskazania do cc, przez to nadciśnienie, mam nadzieję, że się nie pogorszy, bo bardzo bym chciała rodzic naturalnie. :)

no wlasnie ten strach jest najgorszy bo niewiesz co cie czeka a jak mi jeszcze bratowa zaczela opowiadać o swoim porodzie to juz całkiem bylam przerazona i marzyłam zeby miec cc a teraz jak urodzilam sn to za nic w swiecie nie chcialabym cc

No i powiem szczerze, że pierwsze co pomyślałam po porodzie to - nigdy więcej. Ale teraz jak to wspominam to absolutnie tak już nie myślę. :) Poród wspominam naprawdę dobrze, mimo, że był długi. Rodziłam na osobnej sali, wieczorem miałam zapaloną tylko małą lampkę, (takie przyciemnione światełko), muzyka była włączona, położna przyniosła czajnik, kubki, herbatę i cukier i mówi do mojego męża - jak chcecie to sobie róbcie. :) (to jeszcze na samym początku - rano). Miałam do dyspozycji piłę do skakania, co chwila chodziłam pod prysznic (jak sobie ciepłą wodą lałam po brzuchu to nie czułam bólu - super ulga). Położna zaglądała co chwilę, lekarz też, jedzonko mi przynosili.:) Jak już się zaczęło to już nie wychodzili, mąż mi masował plecy jeszcze w międzyczasie, podawał wodę. Złapałam go za rękę i rodziłam. :) Pozycje też sobie wybierałam jakie chciałam. Polecam osobną salę. Miałam super opiekę. A na tej sali byłam sama z mężem od rana, bo o 9.30 mi zaaplikowali żel na wywołanie i na porodówce pod ktg podłączyli i sobie sami siedzieliśmy, tylko co chwila ktoś z personelu zaglądał. :) :) :)

o tak piłka to swietna sprawa szczególnie jak sie ma bole krzyżowe:)

Nom, ja długo nie skakałam, bo z niej spadłam. :D :D :D :D I mówię 'o nie, nie będę na tym skakac' :P. Ale cały czas leżała w sali do mojej dyspozycji. Mąż na niej nawet trochę poskakał. :D :D :D :D

No właśnie, grunt to dobre warunki i miła atmosfera, życzliwy personel i mężuś przy boku:).

ja rodzilam bez meza ale dlatego ze tak chcialam

Z różnych opowieści nasłuchałam się o chamskich położnych i nieprzyjemnych sytuacjach...:O Ja jestem z Krakowa i będę chyba rodzić na Kopernika, choć nic jeszcze nie wiem o tamtejszej porodówce.

Ja miałam tylko jeden szpital w mieście z niezbyt dobrą reputacją. Miałam jeszcze do wyboru dwa inne miasta obok, ale zdecydowałam się na swój szpital i bardzo mile byłam zaskoczona.

Ja też jestem z Krakowa i myślę o Ujastku. Trochę się naczytałam o tym szpitalu, podobno najlepiej jest, jak się ma lekarza stamtąd. Ja chodzę do dr Gołąbka na ul. Podgórską, ostatnio czytałam opinię o nim i dowiedziałam się, że jest zastępcą ordynatora właśnie na Ujastku :D Także jest nieźle, warunki są podobno b. luksusowe, jedyne co mnie martwi to opinia o chamskich i nieskorych do pomocy położnych...

Jak tam drogie "zielone mamy"? :) Ja dziś mam wizytę u gina, mam zamiar zasypać go pytaniami. Czasami się czuję tak...hmm jakby to ująć, dziwnie, w ogóle tego nie czuję, że niedługo będę mamą. Początkowa radość jakoś minęła, teraz zastanawiam się, jak to wszystko będzie, trochę mi szkoda swobody. Dociera do mnie, że już skończyło mi się szalone życie, w przyszłym roku np. nie pójdę na zabawę sylwestrową, nigdzie nie wyjadę, skończą się spontaniczne wyprawy na rower, wypady na pizze ze znajomymi, teraz będzie tylko i wyłącznie dziecko....ehh. Czy Wasz też dopadają takie myśli?