Mąż chce abym pracowała

Od pewnego czasu mąż daje mi do zrozumienia, żebym szukała pracy. Np czytając gazetę mówi mi zobacz jakie ogłoszenie i czyta jego treść. W związku to on pracował, ja zajmowałam się domem. Praktycznie wszystko było na mojej głowie. Nie skarżyłam się. Obiady były takie jak on chciał, w domu zawsze było posprzątane. Wszystkie sprawunki typu rachunki ja załatwiałam za dom. Ok ja mogę iść do pracy, ale kto zajmie się mieszkaniem??? Mój mąż nawet skarpet śmierdzących nie wyrzuci tylko zostawia pod łóżkiem. Jak coś robi to muszę po nim posprzątać. Mieszkamy w domu po rodzicach. W garażu zrobił sobie składowisko brudnych części ile razy mu mówię zrób porządek. On nie ma nigdy czasu i nie wolno tego dotykać. Ja gotuje, piorę, sprzątam, planuje zakupy? wcześniej wychowywałam dzieci. Mój maż na wszystko im pozwalał. Przed mną czuły respekt. Jak mam postąpić drogie kafeterianki?

ojojojjjjjjjjjjj masz rację nie pracuj bo i tak emerytury nie dostaniesz . Więc tak czy tak zostaniesz na starośc bez grosza

Idz do pracy a skarpety niech sprzata on sam. Nie pozwol na to zebys sprawowala dwa urzedy w domu, praca gotowanie i sprzatanie to juz przezytek. Jesli lubi porzadek do ktorego zapewne go przyzwyczailas wezmie kogos do sprzatania lub zmieni zdanie, zobaczysz.

Miej wyjebane na chatę i idź do roboty.

Ja bym chciała a mi nie pozwala ! Tak źle i tak nie dobrze! Jeżeli pójdziesz do pracy to obowiązki które miałaś do tej pory będziecie dzielić po połowie! Uświadom mu to!!! Bedzie musiał sie wziąć za porządek ogólny ! Wiesz co jak mąż koleżanki nie pomył naczyc to ta mu wlała zupę do butów hehehe:-D

No własnie moja droga. Mój maż to sknera, o wszystko trzeba się wykłócić. On nie upierze skarpetek, tylko powie "Gdzie są czyste skarpetki?" już próbowałam to robić i nic. Skarpetki czy majtki mogą leżeć, a jemu to nie będzie przeszkadzało. Najlepiej jest napić się weekend piwa i oglądać tv niż np spędzić wieczór na spacerze, lub u znajomych.

no i czym się chwalisz kazda tak ma i w dodatku pracuje więc nierobie ...do roboty Znalazła się biedna co to sie domem zajmuje ŻENADA

żeby ogarnąć dom wystarczy godzina dziennie. a bez pracy emerytury nie będzie nie mówiąc o tym ze kiedyś jego płaca może nie wystarczyć.

idź kobieto do pracy i zmuś jełopa do pracy w domu. I koniec- przynosisz kasę - on pracuje w domu też. I już. I w porę to mu uświadom.

Dzieci odchowane to w zasadzie nie widzę przeciwwskazań żeby nie pracować. To co wymieniłaś to są naturalne rzeczy, które każdy pracujący człowiek robi w międzyczasie takie jest życie. Po prostu będziecie musieli podzielić te obowiązki na dwoje. Może mieszkanie nie będzie wychuchane na błysk a obiadek jedno zamiast dwudaniowy i czasem z mikrofali ale przecież tak jest w większości domów. Moim zdaniem mąż ma racje.

"On nie upierze skarpetek, tylko powie "Gdzie są czyste skarpetki?" już próbowałam to robić i nic. " Odpowiadasz "nie ma, bo sobie nie uprałeś", nie rozumiem, co tu może nie działać. ???

Idź do pracy i przestań: -robić obiadki pod nos -sprzątać -prać jego rzeczy. -prasować jego rzeczy. Rób tylko koło siebie, będziesz bardziej wypoczęta jak będziesz pracować niż teraz w domowym zapierdzielu. Szybko pożałuje tego, co mówi.

Tak, tyle że mój mąż to leń. Jak pracowałam wcześniej bo był taki okres to musiałam przyjść z pracy i ogarnąć dom, bo mój mąż był zmęczony. On nie będzie wykonywał damskich czynności w domu. Raz go zostawiałam na dwa dni. Jak przyjechałam to dom był w stanie opłakanym. Brudne naczynia, pełno kubków, brudna wanna. Mój maż pochodzi z domu gdzie mężczyzna nie robił nic w dom i on takiej teorii się trzyma.

"Jak przyjechałam to dom był w stanie opłakanym. Brudne naczynia, pełno kubków, brudna wanna. Mój maż pochodzi z domu gdzie mężczyzna nie robił nic w dom i on takiej teorii się trzyma. " No i trudno, ktoś od tego umarł? NIC NIE RÓB, tylko koło siebie, to nie takie trudne, jak Ci się zdaje. A na razie to po prostu godzisz się na to, że jaśnie panu usługujesz.

ale ciota, NO TO GO OPIER....DOL! i Już. Sama gnoja tego nauczyłaś.I przy okazji dzieci.

Przepraszam bardzo ale do kogo masz pretensje, ze sobie takiego lenia wyhodowałaś. Nie rozumiem w ogóle to jest małżeństwo czy jakiś kierat?

kobieto, ale robisz problem :o w soboty bedziesz ogarniac chate z grubsza, zrobisz pranie, ale prasowac to juz szanowny pan niech sobie sam koszule prasuje. Ty tez bedziesz zmeczona po pracy. Podobnie z obsluga kuchni. Ugotuj gar zupy i niech bedzie na dwa dni od razu. Podgrzac moga sobie samodzielnie. Do zmywarni talerz wstawic to chyba tez nie sztuka (czy pozmywac po sobie). Dwudaniowe obiady tylko w niedziele. Sporo musisz zmienic, to fakt. Ale blysku w domu byc nie musi, okien co miesiac szorowac tez nie trzeba. A zyskasz wolnosc i...pieniadze! A kto wie, czy i nie szacunek meza...

Tak uzgodniliśmy, ja zajmuję się domem i dziećmi, on zarabia. Było super, dom, ogród zadbany, dzieci dopilnowane. Z chwilą kiedy dzieci poszły do szkoły, a teściowa przeszła na emeryturę postanowiliśmy, że wrócę do pracy. To była nasza wspólna decyzja. Ustaliliśmy pewien harmonogram prac, włączając w to również dzieci. O dziwo, małżonek, który wcześniej miał wszystko podstawione pod nos, ochoczo poczynał sobie ze ścierką i mopem. Rychło nauczył się obsługiwać pralkę i urządzenia kuchenne. Jedynym zajęciem od którego się wymigiwał to mycie naczyń., ale i na to znalazł radę - kupił zmywarkę. Dzieci obowiązki przyjęły spokojnie, przez kilka lat uczyłam ich praktycznych umiejętności - tu niespodzianek nie było. Pozytywną niespodzianką okazał się mój mąż - mistrz kulinarny - jest to co prawda tytuł nadany mu przez bliskie mu osoby, czyli po "znajomości", ale całkowicie zasługuje na to miano. Swoją pracę lubię, jestem spokojna, że w domu wszystko gra. W sporadycznych wypadkach [choroba dziecka] na pomoc wzywamy życzliwą teściową.

Twój mąż to burak i prowincja