Mam ochotę zapłakać się na śmierć

Mam dość tego życia,każdy mnie olewa,czuję się po prostu niepotrzebna,nikt się nie przejmuje mną,nikt nie dzwoni,nie pisze..to może gdy odejdę też nikt tego nie zauważy?przynajmniej nie bede miała wyrzutów sumienia..pięknie.

pięknie powiedziane, zapłakać, sie na śmierć. Zaszczać, albo zasrać sie na śmierć, nie miałoby tego uroku.

Jestem do dvpy..

świat już nie wierzy łzom

Dlaczego? Rodzice na pewno Cię kochają i serce by im pękło, gdyby coś Ci się stało.

No tak,co tam o jedną debilkę mniej..

Tażdy czasem strzeli głupotę.

Rodzice-.? Matka która wyrzyguje mi całe życie co chwile?

Ona lubi gdy płaczę ,gdy cierpię! Alkoholiczka..

nie masz nikogo bliskiego? przyjaciółki, koleżanki, z którą mogłabyś pogadać?

Może i przez zeza...mam to gdzieś i tak skończyłabym na śmietniku więc wolę to zrobić!

Wiesz... Znałam kogoś, kto nawywał sie tak jak Ty. Ta dziewczyna zmarła w środę. Tragicznie. Może przez własną głupotę, pogubienie. Była śliczną, młodą, mądrą osobą. Pogubiła się... Jej matka umiera z żalu... Brak słów.

wiem na której bocznicy stoi cysterna z wynalazkiem.

Nie mam nikngo bo sama jestem nikim

to moze najwyzszy czas samej wyjsc z inicjatywa. mozesz Ty zadzwonic, odwiedzic, zagadac. tak to jest, ze aby utrzymywac z kims kontakty to obydwie strony musza o to zadbac i obydwie sie do siebie odzywaja nawzjame. Ty oczekujesz, ze wszystcy beda o Ciebie zabiegac - tak nie wyjdzie

Jeśli sama w to uwierzysz, stanie się to dla Ciebie prawdą. Moim zdaniem to bez sensu, wystarczająco dostajemy od życia baty, by jeszcze samemu poniżać się we własnych oczach...

m a d z Ty nie rozumiesz...ludzie odwrócili się ode mnie już dawno...wszystko przez moją matkę. Z rówieśniczkami nigdy nie miałam dobrego kontaktu, bo czułam się gorsza przez sytuację jaką mam w domu....Nigdy się nie zwierzałam, nie mogłam nawet nikogo zaprosić do domu, zawsze byłam wyrzutkiem...Gdybym tylko miała z kim pogadać o swoim problemie to wierz mi, że na pewno nie siedziałabym z nim tutaj na kafe...

proponuje wolontariat I poczytaj sobie w necie nt dzieci alkoholików

o jakim wolontariacie konkretnie piszesz?

Tylko moja siostra wie o tym problemie ale ona mieszka zbyt daleko,ma rodzinę,nie dzwoni już do mnie pewnie stwierdziła że i tak to nic nie da

Żebym chociaż miała rodzeństwo to razem byśmy to przeszli, wspieralibyśmy się nawzajem, a tak to nic...Zresztą, nie - nie życzyłabym mojemu rodzeństwu tych katuszy, które przeżywam:( Po mojej śmierci nikt by nie zapłakał, bo nie ma takich osób...

No i pięknie, podszyw...

Godzinami spaceruję bez celu po mieście,obserwuję tych szczęśliwych ludzi i wiem że ja nigdy taka nie będę.

A ile masz lat?

sprobuj sama sie odezwac do kogos.... sprobuj chociaz.. kazdy czeka az ktos sie odezwie do niego. moze twoi znajomi mysla ze to ty masz ich w dupie? nie znasz ich mysli. nie twoja wina ze masz taka matke. nie wierze ze sa tacy glupi by odwrocic sie od koGOS przez to jaka ktos ma sytuacje w domu.

Rocznik 95

Daj sobie szansę i wyjdź do ludzi. Nie Ty jedna masz takie problemy, porozmawiaj z kimś, kto też cierpi. Możecie wspierać się nawzajem.

No tak ,ale ja juz chyba nie mam się do kogo odezwać...

Z tego wszystkiego straciłam ochotę do działania, boję się działać, bo wiem że jeśli się pomylę to nie będzie przy mnie nikogo, kto by mnie wsparł dobrą radą albo samą swoją osobą...

idz do lekarza, masz problemy