Pytanie dotyczące miłości...odpowiedzi beda dla mnie bardzo wazne..

Otóż nie potrafie się zakochac.. mam 18 lat,tylu chłopaków sie stara,a mnie ciekawia tylko Ci,których nie moge mieć,a jak ktoregos zdobede,to zaraz mi przechodzi..od jakiegoś czasu poczułam bardzo silną więź do rodziców, stwierdziłam,ze bardzo ich kocham,kocham ich jak nigdy nie kochałam,do tego bardzo przywiązałam sie do moich bratanków,stwierdziąłam,ze nie mogłabym zyć bez tych małych istotek. Nigdy wczesniej nie zalezało mi az tak bardzo na nikim..myslicie,ze skoro poczułam takie silne przywiazanie do swoich bliskich,to oznaka,ze w koncu jestem gotowa na to uczucie,ze to oznaka,ze bede sie mogła zakochac?jest to dla mnie bardzo wazne,bo nawet sobie nie wyobrazacie jak bardzo bym chciała kogos kochać ze wzajemnoscia...a sama nie wiem co jest powodem tego,ze nie potrafie sie zakochac..

masz dopiero 18 lat. nikt nie powiedział że w tym wieku już musisz doświadczyć miłości bo jak nie to jesteś "inna" :)

ale myślicie,ze do miłości trzeba dojrzeć?

trzeba i trzeba też znaleźć odpowiedniego partnera

przyjdzie ten czas, zobaczysz.ja z moim mężem zaczełąm chodzić w liceum, jak mieliśmy właśnie 18 lat. I to naprawdę było coś zupełnie innego niż po latach, na początku to takie zauroczenie no i przerodziło się szybko w miłość. Ale dojrzałości to w tym było niewiele, jak sobie przypomnę czasem to aż sie smieje z nas :-)

Ja jestem starsza i mam dokładnie to samo :) Znaczy się, że nie mogę się zakochac bo szybko mi przechodzi ;) Ale jakoś się nie załamuje, życie singielki jest piękne, po jakimś nieudanym związku na pewno je docenisz ;)

ale czasami mi sie wydaje,ze mi bedzie potrzebny psycholog...w przeszłosci pare razy sie zawiodłam..najpierw nie potrafiłam sie zakochac,po kolejnym chłoapku straciłam zaufanie do chłopaków. teraz po kolejnych chłopakach już nawet sie zauroczyc nie potrafie..i bardzo sie boje ze to wszystko tkwi w mojej psychice...

kika to sie ...no własnie...rodzi samo jak zauwazylas.Jeszcze czas masz.Bez stresu i luz.Nie nastawiaj sie tez zbytnio na wzajemnosc bo to bardzo rzadkie.Tak samo z miloscia na cale zycie.Poczytaj troche na temat

kika00 -> wystarczy nie wrzucać wszystkich do jednego worka i być ostrożną ;)

Desert eagle: Kiedys tez tak mysląłam,ze zycie singla jest świetne... mogłam robic co chce,kiedy chce i z kim chce.. i teraz cholernie załuje...całowałam sie z kim popadnie,bo stwierdziąłam,ze przeciez nic złego nie robie..i tak mi teraz z tym cholernie źle, ze sie nie szanowałam.. nie chce juz tego..chce miec kogoś z kim bede szczesliwa,do kogo bede sie mogła przytulic,kogos,dzieki któremu moje zycie nabierze sensu...bo póki co,to mi sie nawet rano wstawac nie chce,bo nie mam dla kogo..

prosze...napiszcie mi cos wiecej

MAsz czas... ja jestem trochę starsza od ciebie, doświadczyłam prawdziwej miłości odkąd miałam 16 lat (chociaż wtedy nie wiedziałam co to jest), niestety zrozumiałam to za późno. Trzeba dojrzeć i odnaleźć równie dojrzałą osobę do tego uczucia.

podnosze

coz mialam identycznie w mlodosci i niestety nioe potrafilam sobie zycia ulozyc do teraz, raktuje mezczyzn przedmiotowo do teraz

fgrthyjuk: ile masz lat?