wspólne mieszkanie lekarstwem na kryzys?

z moim facetem uklada nam sie ostatnio tak sobie... nie jestesmy ze soba dlugo, kilka miesiecy. normalnie bysmy przez te nasze ciagle klotnie w ogole nie mysleli o mieszkaniu razem, ale okazalo sie, ze zarowno ja, jak i on musimy wyprowadzic sie z miejsc, gdzie zamieszkujemy teraz. no i ten pomysl pojawil sie jakos tak naturalnie... ze za kilka miesiecy pewnie i tak bysmy chcieli, wiec bez sensu, zebysmy obydwoje szukali jakiegos nowego lokum, przeprowadzali sie itd (wiadomo, duzo zachodu) na chwile. jednak ja widze, jak sie klocimy i boje sie, ze to wspolne zamieszkanie bedzie gwozdziem do trumny. i tutaj jestem ciekawa doswiadczen innych... czy wspolne mieszkanie zaostrzalo konflikty? czy trzeba sie bylo jakos docierac? czy na poczatku klotnie byly czestsze niz wczesniej? powiedzcie, jak to u was bylo.