Friendzoning - jest sens się w to pakować?

Mój problem wygląda tak: Magdę poznałem prawie rok temu na forum pewnego zespołu, okazało się że mieszkamy w tym samym mieście, te same zainteresowania muzyczne, podobne spojrzenie na życie etc - prędzej czy później musieliśmy się spotkać. Potem przez 2 miesiące było jak w bajce - było chodzenie za rączki, całowanie w parku, czułe słówka i smsy. A potem nagle zerwała bo "różnica wieku jest za duża (ona 18 ja 24) i nie jestem jeszcze gotowa na stały związek". Myślałem - jasna sprawa, znalazła innego, "lepszego", to mnie odstawiła na bok. Ale nie, wspólna koleżanka zaklinała się, że nie ma nikogo. Potem przez pól roku się nie odzywaliśmy ale w koncu dałem jej komentarz na fejsbuku, ona na niego zabawnie odpisała, zaczęliśmy pisać no i tak jakoś wyszło że się spotkaliśmy (ale nie było żadnych czułości - spotkaliśmy się jak przyjaciele, ona zresztą dała mi od razu do zrozumienia że "nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki". I tu pytanie do Was - opłaca się pakować we "friendzoning" - spotykać z nią, dużo rozmawiać, smsować i liczyć na to, że przeskoczy się "poziom wyżej" w znajomości i że wróci do mnie? Bo ogólnie całe to "przyjacielowanie" facetów przez kobiety jest totalnie wyśmiewane - każdy pisze, że facet friendzonuje bo liczy na to, że dziewczyna w koncu "zmięknie" i zgodzi się być jego dziewczyną, a same dziewczyny jakoś nie potrafią mi wytłumaczyć fenomenu "zostanmy przyjaciółmi" - po co się przyjaźnić z facetem? Jaki to ma sens jeżeli nie uprawia się z nim "przyjacielskiego seksu" i nie planuje przenieść go "na wyższy poziom"??? Proszę o szczere opinie!

mysle ze jestes oblesnym ruchaczem, ktory chcialby pieprzyc jak najszybciej... daj dziewczynie spokoj ruchaczu

kokos jest dobry z masłem

gościu, nie wierz w cuda-wianki jak dziewczynie nie miękną kolana i cieczka nie pojawia się natwój widok i twój intelekt vel twoją kasę to nic z tego życie