Mam hipohondrię

moja rodzina mi dokucza, parskają śmiechem jak im cos mowię. Jak mam im wytłumaczyć ,że ona mi się przez to nasila. Nie mam żadnego wsparcia, jestem coraz bardziej zdołowana. Mam dość tej znieczulicy i obojętności.

zajmji się czymś,nie myśl o chorobach

pragnę normalnych ,ciepłych kontaktów, może wtedy bym się tak nie skupiała na sobie. nikt mnie nie zauważa, nikt mnie nie zna a ciągle słyszę fałszywe opinie o sobie. W gruncie rzeczy jestem bardzo silna i jak ktoś inny ma doła to zawsze zapominam o swoich problemach i staram się pomóc, niestety to działa tylko w jedną stronę.

rozumiem każdego hipohondryka, to reakcja na zwyczajną znieczulicę.